بِسۡمِ اللهِ الرَّحۡمٰنِ الرَّحِيۡمِ ۝

અલ્લાહના નામથી શરૂ કરુ છું જે અત્યંત કૃપાળુ અને દયાળુ છે.

لَاۤ اُقۡسِمُ بِهٰذَا الۡبَلَدِ ۙ۝١ 

(૧) હું આ શહેર (મક્કા)ના સોગંદ ખાઉ છું.

لَقَدۡ خَلَقۡنَا الۡاِنۡسَانَ فِىۡ كَبَدٍ ؕ ۝٤ 

(૪) બેશક અમે માનવીને (ખૂબ જ) મહેનત (પરિશ્રમ)માં (સપડાયેલો) બનાવ્યો છે.

اَيَحۡسَبُ اَنۡ لَّنۡ يَّقۡدِرَ عَلَيۡهِ اَحَدٌ​  ۘ ۝٥ 

(૫) શું તેણે એમ સમજી લીધું કે તે કોઈના કાબુમાં નથી ?

يَقُوۡلُ اَهۡلَكۡتُ مَالًا لُّبَدًا  ؕ‏ ۝٦ 

(૬) કહે છે કે મેં પુષ્કળ માલ ખર્ચ કરી નાખ્યો છે.

اَيَحۡسَبُ اَنۡ لَّمۡ يَرَهٗۤ اَحَدٌ  ؕ‏ ۝٧ 

(૭) શું (તે એમ) સમજે છે કે કોઈએ તેને જોયો જ નથી ?

اَلَمۡ نَجۡعَلۡ لَّهٗ عَيۡنَيۡنِ ۙ‏ ۝٨ 

(૮) શું અમે તેની બે આંખો નથી બનાવી ?

وَلِسَانًا وَّشَفَتَيۡنِ ۙ‏ ۝٩ 

(૯) અને એક જીભ અને બે હોઠ (નથી બનાવ્યા) ?

وَهَدَيۡنٰهُ النَّجۡدَيۡنِ​  ۚ۝١٠ 

(૧૦) અને તેને બન્ને માર્ગ બતાવી દીધા.

فَلَا اقۡتَحَمَ الۡعَقَبَةَ {ۖ ز} ۝١١ 

(૧૧) તો તેનાથી ન થઈ શક્યું કે ઘાટીમાં દાખલ થાય.

وَمَاۤ اَدۡرٰٮكَ مَا الۡعَقَبَةُ  ؕ ۝١٢ 

(૧૨) અને તમને શું ખબર કે ઘાટી છે શું ?

فَكُّ رَقَبَةٍ  ۙ‏ ۝١٣ 

(૧૩) કોઈ ગરદન (દાસ-દાસી)ને મુક્ત કરાવવી,

اَوۡ اِطۡعٰمٌ فِىۡ يَوۡمٍ ذِىۡ مَسۡغَبَةٍ  ۙ ۝١٤ 

(૧૪) અથવા ભૂખના દિવસે ખાવાનું ખવડાવવું.

يَّتِيۡمًا ذَا مَقۡرَبَةٍ  ۙ ۝١٥ 

(૧૫) કોઈ નજીકના અનાથને.

اَوۡ مِسۡكِيۡنًا ذَا مَتۡرَبَةٍ  ؕ ۝١٦ 

(૧૬) અથવા જમીન પર પડી રહેલા ગરીબ (મિસ્કીન)ને.

اُولٰٓٮِٕكَ اَصۡحٰبُ الۡمَيۡمَنَةِ  ؕ‏۝١٨ 

(૧૮) આ જ લોકો છે જમણી બાજુવાળા.

وَالَّذِيۡنَ كَفَرُوۡا بِاٰيٰتِنَا هُمۡ اَصۡحٰبُ الۡمَشۡـَٔـمَةِ  ؕ‏۝١٩ 

(૧૯) અને જે લોકો એ અમારી આયતોનો ઈન્કાર કર્યો, તે જ લોકો છે ડાબી બાજુવાળા.

عَلَيۡهِمۡ نَارٌ مُّؤۡصَدَةٌ‏ ‏۝٢٠ع 

(૨૦) તેમના જ ઉપર આગ હશે જે ચારેબાજુથી છવાયેલી હશે. (ع-૧)