Embedded Files
فَلَمَّا جَآءَ اٰلَ لُوۡطِ ۨالۡمُرۡسَلُوۡنَۙ ٦١
فَلَمَّا جَآءَ اٰلَ لُوۡطِ ۨالۡمُرۡسَلُوۡنَۙ ٦١
(૬૧) જ્યારે મોકલેલા ફરિશ્તાઓ લૂતના પરિવાર પાસે પહોંચ્યા.
قَالَ اِنَّـكُمۡ قَوۡمٌ مُّنۡكَرُوۡنَ ٦٢
قَالَ اِنَّـكُمۡ قَوۡمٌ مُّنۡكَرُوۡنَ ٦٢
(૬૨) તો લૂતે કહ્યું, “તમે લોકો તો અપરિચિત લાગો છો.”
قَالُوۡا بَلۡ جِئۡنٰكَ بِمَا كَانُوۡا فِيۡهِ يَمۡتَرُوۡنَ ٦٣
قَالُوۡا بَلۡ جِئۡنٰكَ بِمَا كَانُوۡا فِيۡهِ يَمۡتَرُوۡنَ ٦٣
(૬૩) તેમણે કહ્યું, “(નહી) બલ્કે અમે તમારા પાસે તે વસ્તુ લાવ્યા છે, જેમાં આ લોકો શંકા કરી રહ્યા હતા.
وَ اَتَيۡنٰكَ بِالۡحَـقِّ وَاِنَّا لَصٰدِقُوۡنَ ٦٤
وَ اَتَيۡنٰكَ بِالۡحَـقِّ وَاِنَّا لَصٰدِقُوۡنَ ٦٤
(૬૪) અને અમે તો તમારા પાસે (સ્પષ્ટ) સત્ય લઈને આવ્યા છીએ અને અમે છીએ પણ સંપૂર્ણ સાચા.
فَاَسۡرِ بِاَهۡلِكَ بِقِطۡعٍ مِّنَ الَّيۡلِ وَاتَّبِعۡ اَدۡبَارَهُمۡ وَلَا يَلۡـتَفِتۡ مِنۡكُمۡ اَحَدٌ وَّامۡضُوۡا حَيۡثُ تُؤۡمَرُوۡنَ ٦٥
فَاَسۡرِ بِاَهۡلِكَ بِقِطۡعٍ مِّنَ الَّيۡلِ وَاتَّبِعۡ اَدۡبَارَهُمۡ وَلَا يَلۡـتَفِتۡ مِنۡكُمۡ اَحَدٌ وَّامۡضُوۡا حَيۡثُ تُؤۡمَرُوۡنَ ٦٥
(૬૫) હવે તમે પોતાના પરિવાર સાથે રાત્રિના કોઈ હિસ્સામાં ચાલી નીકળો, તમે પોતે તેમના પાછળ રહેજો , (અને હોંશિયાર!) તમારામાંથી કોઈ પણ પાછળ ફરીને ન જુએ અને જે તરફનો હુકમ તમને આપવામાં આવે છે તે તરફ ચાલ્યા જજો.”
وَقَضَيۡنَاۤ اِلَيۡهِ ذٰ لِكَ الۡاَمۡرَ اَنَّ دَابِرَ هٰٓؤُلَاۤءِ مَقۡطُوۡعٌ مُّصۡبِحِيۡنَ ٦٦
وَقَضَيۡنَاۤ اِلَيۡهِ ذٰ لِكَ الۡاَمۡرَ اَنَّ دَابِرَ هٰٓؤُلَاۤءِ مَقۡطُوۡعٌ مُّصۡبِحِيۡنَ ٦٦
(૬૬) અને અમે તેમના તરફ એ વાતનો ફેંસલો કરી દીધો કે સવાર પડતા સુધીમાં તે બધાને જડમૂળમાંથી કાપી નાખવામાં આવશે.
وَجَآءَ اَهۡلُ الۡمَدِيۡنَةِ يَسۡتَـبۡشِرُوۡنَ ٦٧
وَجَآءَ اَهۡلُ الۡمَدِيۡنَةِ يَسۡتَـبۡشِرُوۡنَ ٦٧
(૬૭) અને શહેરના લોકો ખુશી મનાવતા આવ્યા.
قَالَ اِنَّ هٰٓؤُلَاۤءِ ضَيۡفِىۡ فَلَا تَفۡضَحُوۡنِۙ ٦٨
قَالَ اِنَّ هٰٓؤُلَاۤءِ ضَيۡفِىۡ فَلَا تَفۡضَحُوۡنِۙ ٦٨
(૬૮) (લૂતે) કહ્યું, “આ લોકો મારા મહેમાન છે તમે મારી ફજેતી ન કરો.
وَاتَّقُوا اللّٰهَ وَلَا تُخۡزُوۡنِ ٦٩
وَاتَّقُوا اللّٰهَ وَلَا تُخۡزُوۡنِ ٦٩
(૬૯) અને અલ્લાહ (તઆલા)થી ડરો અને મને અપમાનિત ન કરો.
قَالُـوۡۤا اَوَلَمۡ نَـنۡهَكَ عَنِ الۡعٰلَمِيۡنَ ٧٠
قَالُـوۡۤا اَوَلَمۡ نَـنۡهَكَ عَنِ الۡعٰلَمِيۡنَ ٧٠
(૭૦) તો લોકો બોલ્યા, “શું અમે તમને દુનિયાની (ઠેકેદારી) લેવાથી મનાઈ નથી કરી ચૂક્યા ?”
قَالَ هٰٓؤُلَاۤءِ بَنٰتِىۡۤ اِنۡ كُنۡـتُمۡ فٰعِلِيۡنَؕ ٧١
قَالَ هٰٓؤُلَاۤءِ بَنٰتِىۡۤ اِنۡ كُنۡـتُمۡ فٰعِلِيۡنَؕ ٧١
(૭૧) (લૂતે) કહ્યું, “જો તમારે કંઈ કરવું જ હોય તો આ મારી પુત્રીઓ હાજર છે.”[1]
[1] એટલે કે તમે તેમના સાથે વિવાહ કરી લો, અથવા કોમની સ્ત્રીઓને પુત્રીઓ કહી, એટલે કે તમે સ્ત્રીઓ સાથે વિવાહ કરો અથવા જે વિવાહિત છે તેમણે પોતાની ઈચ્છા પોતાની પત્ની સાથે પૂરી કરવી જોઈએ.
لَعَمۡرُكَ اِنَّهُمۡ لَفِىۡ سَكۡرَتِهِمۡ يَعۡمَهُوۡنَ ٧٧
لَعَمۡرُكَ اِنَّهُمۡ لَفِىۡ سَكۡرَتِهِمۡ يَعۡمَهُوۡنَ ٧٧
(૭૨) તમારા પ્રાણના સોગંધ! તે લોકો તો પોતાના નશામાં ફરી રહ્યા હતા.[1]
[1] અલ્લાહ તઆલા નબી (ﷺ) ને સંબોધિત કરીને તેમના જીવનની કસમ ખાઈ રહ્યો છે, જેનાથી આપ (ﷺ) ની શ્રેષ્ઠતા અને ઈજ્જતનું સ્પષ્ટીકરણ થઈ રહ્યું છે, પરંતુ બીજાઓ માટે અલ્લાહના સિવાય બીજા કોઈની કસમ ખાવી જાઈઝ નથી, અલ્લાહ તઆલા તો સંપૂર્ણ માલિક છે તે જેની ચાહે કસમ ખાઈ શકે છે તેને કોણ પૂછવાવાળું છે? અલ્લાહ તઆલા ફરમાવે છે કે જેવી રીતે શરાબના નશામાં માણસની અકલ ખરાબ થઈ જાય છે, એવી રીતે આ લોકો પોતાની બૂરાઈ અને ભટકાવમાં એટલા મસ્ત હતા કે હજરત લૂતની આટલી સારી વાત પણ તેમના સમજમાં ન આવી.
فَاَخَذَتۡهُمُ الصَّيۡحَةُ مُشۡرِقِيۡنَۙ ٧٣
فَاَخَذَتۡهُمُ الصَّيۡحَةُ مُشۡرِقِيۡنَۙ ٧٣
(૭૩) પછી સૂરજ નીકળતા-નીકળતા તેમને એક ભયંકર ધડાકાએ પકડી લીધા.
فَجَعَلۡنَا عَالِيـَهَا سَافِلَهَا وَ اَمۡطَرۡنَا عَلَيۡهِمۡ حِجَارَةً مِّنۡ سِجِّيۡلٍؕ ٧٤
فَجَعَلۡنَا عَالِيـَهَا سَافِلَهَا وَ اَمۡطَرۡنَا عَلَيۡهِمۡ حِجَارَةً مِّنۡ سِجِّيۡلٍؕ ٧٤
(૭૪) અને તેને (શહેરને) ઉપર-નીચે કરી દીધું અને તે લોકો પર કાંકરાવાળા પથ્થર વરસાવ્યા.
اِنَّ فِىۡ ذٰ لِكَ لَاٰيٰتٍ لِّـلۡمُتَوَسِّمِيۡنَ ٧٥
اِنَّ فِىۡ ذٰ لِكَ لَاٰيٰتٍ لِّـلۡمُتَوَسِّمِيۡنَ ٧٥
(૭૫) બેશક નસીહત પ્રાપ્ત કરનારાઓના માટે તેમાં ઘણી બધી નિશાનીઓ છે.
وَاِنَّهَا لَبِسَبِيۡلٍ مُّقِيۡمٍ ٧٦
وَاِنَّهَا لَبِسَبِيۡلٍ مُّقِيۡمٍ ٧٦
(૭૬) અને આ વસ્તી એવા રસ્તા પર છે, જેના પર સતત અવરજવર થતી રહે છે.[1]
[1] આશય ખાસ રસ્તો છે, એટલે કે લૂતની કોમની વસ્તીઓ મદીનાથી સીરિયા જતા રસ્તામાં આવે છે. દરેક મુસાફરે આ રસ્તા પરથી પસાર થવું પડે છે, કહેવાય છે કે તે પાંચ વસ્તીઓ હતી, સદૂમ (આ મુખ્ય વસ્તી હતી), સાએબહ, સાવહ, અસરહ અને દૂમા
اِنَّ فِىۡ ذٰلِكَ لَاٰيَةً لِّـلۡمُؤۡمِنِيۡنَؕ ٧٧
اِنَّ فِىۡ ذٰلِكَ لَاٰيَةً لِّـلۡمُؤۡمِنِيۡنَؕ ٧٧
(૭૭) અને તેમાં ઈમાનવાળાઓ માટે મોટી નિશાની છે.
وَاِنۡ كَانَ اَصۡحٰبُ الۡاَيۡكَةِ لَظٰلِمِيۡنَۙ ٧٨
وَاِنۡ كَانَ اَصۡحٰبُ الۡاَيۡكَةِ لَظٰلِمِيۡنَۙ ٧٨
(૭૮) અને ઐકા વસ્તીના રહેવાવાળા પણ ઘણા જાલિમ હતા.[1]
[1] (أَيْكَةُ) ઘટાદાર વૃક્ષને કહે છે, આ વસ્તીમાં ઘટાદાર વૃક્ષો હશે, એટલા માટે તેને (اَصْحٰبُ الْاَيْكَةِ) (વન અથવા જંગલવાળા) કહેવામાં આવ્યા છે, આનાથી આશય શુઐબની કોમ છે અને તેમનો જમાનો હજરત લૂત પછીનો છે અને તેમનો વિસ્તાર મદીના અને સીરિયાના વચ્ચે લૂતની ઉમ્મતની વસ્તીઓના નજીક હતો, જેને મદયન કહે છે.
فَانتَقَمۡنَا مِنۡهُمۡۘ وَاِنَّهُمَا لَبِاِمَامٍ مُّبِيۡنٍؕ ٧٩ع
فَانتَقَمۡنَا مِنۡهُمۡۘ وَاِنَّهُمَا لَبِاِمَامٍ مُّبِيۡنٍؕ ٧٩ع
(૭૯) તેમનાથી છેવટે અમે બદલો લઈ જ લીધો, આ બંને શહેર જાહેર રસ્તા પર આવેલા છે. (ع-૫)
Page updated
Google Sites
Report abuse