Embedded Files
وَمَا يَنۡظُرُ هٰٓؤُلَاۤءِ اِلَّا صَيۡحَةً وَّاحِدَةً مَّا لَهَا مِنۡ فَوَاقٍ ١٥
وَمَا يَنۡظُرُ هٰٓؤُلَاۤءِ اِلَّا صَيۡحَةً وَّاحِدَةً مَّا لَهَا مِنۡ فَوَاقٍ ١٥
(૧૫) અને આ લોકો ફક્ત એક જોરદાર ધડાકાની રાહ જોઈ રહ્યા છે, જેમાં કોઈ રૂકાવટ (અને ઢીલ) નથી.[1]
[1] દૂધ દોહવાવાળો એકવાર દૂધ દોહીને બચ્ચાંને ઊંટણી અથવા ગાય અથવા ભેંસ પાસે છોડી દે છે જેથી તેના દૂધ પીવાથી આંચળોમાં દૂધ ઉતરી આવે, પછી થોડા સમય બાદ બચ્ચાંને તાકાતથી પાછળ ખેંચી પોતે દૂધ દોહવા લાગે છે, આ બે વખત દૂધ દોહવાના વચ્ચે જે ગાળો છે તેને (فواق) (ફવાક) કહે છે એટલે કે સૂર ફૂંક્યા પછી એટલો પણ મોકો નહિ મળે, બલ્કે સૂર ફૂંકવાની વાર હશે કે કયામતનો ભૂકંપ શરૂ ઈ જશે.
وَقَالُوۡا رَبَّنَا عَجِّلْ لَّنَا قِطَّنَا قَبۡلَ يَوۡمِ الۡحِسَابِ ١٦
وَقَالُوۡا رَبَّنَا عَجِّلْ لَّنَا قِطَّنَا قَبۡلَ يَوۡمِ الۡحِسَابِ ١٦
(૧૬) (તેમણે) કહ્યું કે, “હે મારા રબ ! અમારો હિસ્સો તું અમને હિસાબના દિવસ પહેલા જ આપી દે.[1]
[1] (قِطٌّ) (કિત્ત)નો અર્થ છે હિસ્સો, મતલબ અહીં કર્મપોથી અથવા હિસાબ-કિતાબ છે એટલે કે અમારી કર્મપોથી મુજબ જે અમારા હિસ્સામાં સારી કે ખરાબ સજા જે પણ હોય તે હિસાબનો દિવસ આવતા પઢેલા અમને દુનિયામાં જ આપી દે.
اِصۡبِرۡ عَلٰى مَا يَقُوۡلُوۡنَ وَاذۡكُرۡ عَبۡدَنَا دَاوٗدَ ذَا الۡاَيۡدِۚ اِنَّـهٗۤ اَوَّابٌ ١٧
اِصۡبِرۡ عَلٰى مَا يَقُوۡلُوۡنَ وَاذۡكُرۡ عَبۡدَنَا دَاوٗدَ ذَا الۡاَيۡدِۚ اِنَّـهٗۤ اَوَّابٌ ١٧
(૧૭) તમે આ લોકોની વાતો પર સબ્ર કરો અને અમારા બંદા દાઊદને યાદ કરો જે મોટો શક્તિશાળી હતો, બેશક તે ખૂબ પાછો ફરનાર હતો.
اِنَّا سَخَّرۡنَا الۡجِبَالَ مَعَهٗ يُسَبِّحۡنَ بِالۡعَشِىِّ وَالۡاِشۡرَاقِۙ ١٨
اِنَّا سَخَّرۡنَا الۡجِبَالَ مَعَهٗ يُسَبِّحۡنَ بِالۡعَشِىِّ وَالۡاِشۡرَاقِۙ ١٨
(૧૮) અમે પર્વતોને તેના અધીન કરી દીધા હતા કે તેના સાથે સવાર-સાંજ તસ્બીહ કરે.
وَالطَّيۡرَ مَحۡشُوۡرَةً ؕ كُلٌّ لَّـهٗۤ اَوَّابٌ ١٩
وَالطَّيۡرَ مَحۡشُوۡرَةً ؕ كُلٌّ لَّـهٗۤ اَوَّابٌ ١٩
(૧૯) અને (ઉડતા) પક્ષીઓ પણ ભેગા થઈ તમામ તેના આધીન રહેતા.[1]
[1] એટલે કે સવારના સમયે અને સાંજે પર્વત પણ દાઉદના સાથે તસબીહમાં લીન રહેતા અને ઉડતા પક્ષી પણ જબૂરનો પાઠ સાંભળી હવામાં જમા થઈ જતા અને તેમના સાથે તસબીહ કરતા.
وَشَدَدۡنَا مُلۡكَهٗ وَاٰتَيۡنٰهُ الۡحِكۡمَةَ وَفَصۡلَ الۡخِطَابِ ٢٠
وَشَدَدۡنَا مُلۡكَهٗ وَاٰتَيۡنٰهُ الۡحِكۡمَةَ وَفَصۡلَ الۡخِطَابِ ٢٠
(૨૦) અને અમે તેના રાજ્યને મજબૂત કરી દીધુ હતું, અને તેને હિકમત પ્રદાન કરી હતી અને વાતનો ફેંસલો (સમજાવી દીધો હતો) કરવાની ક્ષમતા આપી હતી.
وَهَلۡ اَتٰٮكَ نَبَؤُا الۡخَصۡمِۘ اِذۡ تَسَوَّرُوا الۡمِحۡرَابَۙ ٢١
وَهَلۡ اَتٰٮكَ نَبَؤُا الۡخَصۡمِۘ اِذۡ تَسَوَّرُوا الۡمِحۡرَابَۙ ٢١
(૨૧) અને શું તમને ઝઘડો કરનારાઓની કોઈ ખબર મળી જ્યારે કે તેઓ દિવાલ ઓળંગીને મહેરાબમાં (બંદગી કરવાની જગ્યા પર) આવી ગયા? [1]
[1] (مِحْرَابٌ) (મહેરાબ) થી આશય તે ઓરડો છે જેમાં બધાથી અલગ થઈ એકાગ્રતા સાથે અલ્લાહની ઈબાદત કરતા હતા, દરવાજા પર ચોકીદાર રહેતા જેથી કોઈ અંદર આવીને ઈબાદતમાં રૂકાવટ પેદા ન કરે, ઝઘડો કરનારા પાછળથી દિવાલ ઓળંગીને અંદર આવી ગયા.
اِذۡ دَخَلُوۡا عَلٰى دَاوٗدَ فَفَزِعَ مِنۡهُمۡ قَالُوۡا لَا تَخَفۡۚ خَصۡمٰنِ بَغٰى بَعۡضُنَا عَلٰى بَعۡضٍ فَاحۡكُمۡ بَيۡنَنَا بِالۡحَقِّ وَلَا تُشۡطِطۡ وَاهۡدِنَاۤ اِلٰى سَوَآءِ الصِّرَاطِ ٢٢
اِذۡ دَخَلُوۡا عَلٰى دَاوٗدَ فَفَزِعَ مِنۡهُمۡ قَالُوۡا لَا تَخَفۡۚ خَصۡمٰنِ بَغٰى بَعۡضُنَا عَلٰى بَعۡضٍ فَاحۡكُمۡ بَيۡنَنَا بِالۡحَقِّ وَلَا تُشۡطِطۡ وَاهۡدِنَاۤ اِلٰى سَوَآءِ الصِّرَاطِ ٢٢
(૨૨) જ્યારે આ લોકો દાઊદ પાસે પહોંચ્યા તો આ લોકોને જોઈને ડરી ગયા (તેમણે) કહ્યું કે, “ડરો નહિં, અમારો અંદરનો ઝઘડો છે, અમારામાંથી એકે બીજા પર અતિરેક કર્યો છે, તો તમે અમારા વચ્ચે ન્યાયપૂર્વક ફેંસલો કરી આપો અને અન્યાય ન કરજો અને અમને સીધો માર્ગ બતાવી દો.
اِنَّ هٰذَاۤ اَخِىۡ {قف} لَهٗ تِسۡعٌ وَّتِسۡعُوۡنَ نَعۡجَةً وَّلِىَ نَعۡجَةٌ وَّاحِدَةٌ {قف} فَقَالَ اَكۡفِلۡنِيۡهَا وَعَزَّنِىۡ فِى الۡخِطَابِ ٢٣
اِنَّ هٰذَاۤ اَخِىۡ {قف} لَهٗ تِسۡعٌ وَّتِسۡعُوۡنَ نَعۡجَةً وَّلِىَ نَعۡجَةٌ وَّاحِدَةٌ {قف} فَقَالَ اَكۡفِلۡنِيۡهَا وَعَزَّنِىۡ فِى الۡخِطَابِ ٢٣
(૨૩) (સાંભળો!) આ મારો ભાઈ છે[1] આના પાસે નવ્વાણું મૅઢીઓ છે અને મારા પાસે એક જ છે, પરંતુ આ મને કહી રહ્યો છે કે પોતાની આ એક મેંઢી પણ મને આપી દે અને મારા સાથે વાતમાં ઘણો સખત મામલો કરે છે.
[1] ભાઈથી આશય ધર્મનો ભાઈ અથવા વેપારમાં ભાગીદાર અથવા દોસ્તી છે, બધાને ભાઈ કહેવું યોગ્ય છે.
قَالَ لَقَدۡ ظَلَمَكَ بِسُؤَالِ نَعۡجَتِكَ اِلٰى نِعَاجِهٖ ؕ وَاِنَّ كَثِيۡرًا مِّنَ الۡخُلَـطَآءِ لَيَبۡغِىۡ بَعۡضُهُمۡ عَلٰى بَعۡضٍ اِلَّا الَّذِيۡنَ اٰمَنُوۡا وَعَمِلُوا الصّٰلِحٰتِ وَقَلِيۡلٌ مَّا هُمۡ ؕ وَظَنَّ دَاوٗدُ اَنَّمَا فَتَنّٰهُ فَاسۡتَغۡفَرَ رَبَّهٗ وَخَرَّ رَاكِعًا وَّاَنَابَ ۩{السجدة} ۞ ٢٤
قَالَ لَقَدۡ ظَلَمَكَ بِسُؤَالِ نَعۡجَتِكَ اِلٰى نِعَاجِهٖ ؕ وَاِنَّ كَثِيۡرًا مِّنَ الۡخُلَـطَآءِ لَيَبۡغِىۡ بَعۡضُهُمۡ عَلٰى بَعۡضٍ اِلَّا الَّذِيۡنَ اٰمَنُوۡا وَعَمِلُوا الصّٰلِحٰتِ وَقَلِيۡلٌ مَّا هُمۡ ؕ وَظَنَّ دَاوٗدُ اَنَّمَا فَتَنّٰهُ فَاسۡتَغۡفَرَ رَبَّهٗ وَخَرَّ رَاكِعًا وَّاَنَابَ ۩{السجدة} ۞ ٢٤
(૨૪) (દાઊદે) કહ્યું, “તેની પોતાની મેંઢીઓ સાથે તારી એક મેંઢી સામેલ કરવાની માંગણી ખરેખર તારા ઉપર એક જુલમ છે, અને મોટાભાગના ભાગીદારો અને સાથીદારો (એવા જ હોય છે કે) એકબીજા પર જુલમ અને અન્યાય કરે છે, એમના સિવાય જેઓ ઈમાન લાવ્યા અને જેમણે નેક કામ કર્યા અને આવા લોકો ઘણાં ઓછા છે,[1] અને દાઊદ (અ.સ.) જાણી ગયો કે અમે તેની અજમાયશ કરી છે, પછી તો પોતાના રબથી તૌબા કરવા લાગ્યો અને આજીજી સાથે ઝૂકી પડ્યો,[2] અને (પૂરી રીતે) રુજુ કરી લીધું. {સિજદો-૧૧}
[1] હાં, આ નૈતિક દોષથી ઈમાનવાળા સુરક્ષિત રહે છે, કેમકે તેમના દિલોમાં અલ્લાહનો ડર હોય છે અને તેઓ ભલાઈ પર જામેલા હોય છે એટલા માટે તેઓ બીજા ઉપર જુલ્મ અને બીજાનો માલ હડપવાની કોશિશ નથી કરતા પરંતુ આવા સ્વભાવના લોકો ઓછા જ હોય છે.
[2] (وَخَرَّ رَاكِعًا) થી આશય અહીં સિજદામાં પડી જવું છે.
[2] (وَخَرَّ رَاكِعًا) થી આશય અહીં સિજદામાં પડી જવું છે.
فَغَفَرۡنَا لَهٗ ذٰ لِكَ ؕ وَاِنَّ لَهٗ عِنۡدَنَا لَزُلۡفٰى وَحُسۡنَ مَاٰبٍ ٢٥
فَغَفَرۡنَا لَهٗ ذٰ لِكَ ؕ وَاِنَّ لَهٗ عِنۡدَنَا لَزُلۡفٰى وَحُسۡنَ مَاٰبٍ ٢٥
(૨૫) તો અમે પણ તેની આ (બૂરાઈ) માફ કરી દીધી, બેશક અમારા પાસે તેના માટે ખૂબ ઊચું સ્થાન અને સૌથી શ્રેષ્ઠ ઠેકાણું છે.
يٰدَاوٗدُ اِنَّا جَعَلۡنٰكَ خَلِيۡفَةً فِى الۡاَرۡضِ فَاحۡكُمۡ بَيۡنَ النَّاسِ بِالۡحَقِّ وَلَا تَتَّبِعِ الۡهَوٰى فَيُضِلَّكَ عَنۡ سَبِيۡلِ اللّٰهِ ؕ اِنَّ الَّذِيۡنَ يَضِلُّوۡنَ عَنۡ سَبِيۡلِ اللّٰهِ لَهُمۡ عَذَابٌ شَدِيۡدٌۢ بِمَا نَسُوۡا يَوۡمَ الۡحِسَابِ ٢٦ع
يٰدَاوٗدُ اِنَّا جَعَلۡنٰكَ خَلِيۡفَةً فِى الۡاَرۡضِ فَاحۡكُمۡ بَيۡنَ النَّاسِ بِالۡحَقِّ وَلَا تَتَّبِعِ الۡهَوٰى فَيُضِلَّكَ عَنۡ سَبِيۡلِ اللّٰهِ ؕ اِنَّ الَّذِيۡنَ يَضِلُّوۡنَ عَنۡ سَبِيۡلِ اللّٰهِ لَهُمۡ عَذَابٌ شَدِيۡدٌۢ بِمَا نَسُوۡا يَوۡمَ الۡحِسَابِ ٢٦ع
(૨૬) હે દાઊદ! અમે તને ધરતીમાં ખલીફા (નાયબ) બનાવી દીધો તેથી તું લોકો વચ્ચે ન્યાયપૂર્વક ફેંસલો કર અને પોતાના મનની ઈચ્છાઓનું અનુસરણ ન કર, નહીંતર તે તને અલ્લાહના માર્ગથી હટાવી દેશે. બેશક જે લોકો અલ્લાહના માર્ગથી ભટકી જાય છે તેમના માટે સખત સજા છે, કેમકે તેઓએ હિસાબના દિવસને ભૂલાવી દીધો છે. (ع-૨)
Page updated
Google Sites
Report abuse