Surah Taha

وَلَـقَدۡ قَالَ لَهُمۡ هٰرُوۡنُ مِنۡ قَبۡلُ يٰقَوۡمِ اِنَّمَا فُتِنۡتُمۡ بِهٖ​ۚ وَاِنَّ رَبَّكُمُ الرَّحۡمٰنُ فَاتَّبِعُوۡنِىۡ وَاَطِيۡعُوۡۤا اَمۡرِىْ‏ ‏‏۝٩٠

(૯૦) અને હારૂને આના પહેલા જ તેમને કહી દીધુ હતું કે, “હે મારી કોમના લોકો! આ વાછરડાથી તમારી પરીક્ષા કરવામાં આવી છે, તમારો સાચો મા'બૂદ તો અલ્લાહ કૃપાળુ જ છે તો તમે બધા મારૂ અનુસરણ કરો અને મારી વાત માનતા જાઓ.”

قَالُوۡا لَنۡ نَّبۡرَحَ عَلَيۡهِ عٰكِفِيۡنَ حَتّٰى يَرۡجِعَ اِلَيۡنَا مُوۡسٰى‏ ‏‏۝٩١

(૯૧) તેમણે જવાબ આપ્યો કે, “મૂસાના આવવા સુધી અમે તો આના જ પૂંજારી રહીશું.”

قَالَ يٰهٰرُوۡنُ مَا مَنَعَكَ اِذۡ رَاَيۡتَهُمۡ ضَلُّوۡٓا ۙ‏ ‏‏۝٩٢

(૯૨) (મૂસા) કહેવા લાગ્યા કે, “હે હારૂન! તેમને ભટકતા જોઈ તમને કઈ વસ્તુએ રોકી રાખ્યા હતા ?

اَلَّا تَتَّبِعَنِ​ؕ اَفَعَصَيۡتَ اَمۡرِىْ‏‏ ‏‏۝٩٣

(૯૩) કે તમે મારૂ અનુસરણ ન કર્યુ, શું તમે પણ નાફરમાન બની બેઠાં ?”

قَالَ يَابۡنَؤُمَّ لَا تَاۡخُذۡ بِلِحۡيَتِىۡ وَلَا بِرَاۡسِىۡ​ۚ اِنِّىۡ خَشِيۡتُ اَنۡ تَقُوۡلَ فَرَّقۡتَ بَيۡنَ بَنِىۡۤ اِسۡرَآءِيۡلَ وَلَمۡ تَرۡقُبۡ قَوۡلِىْ‏ ‏‏۝٩٤

(૯૪) (હારૂને) કહ્યું, “હે મારા માડીજાયા ભાઈ! મારી દાઢી ન પકડો, અને માથાના વાળ ન ખેંચો, મને તો ફક્ત એ ખ્યાલ આવ્યો કે ક્યાંક તમે એમ ન કહો કે મેં ઈસરાઈલની સંતાનમાં મતભેદ પેદા કરી દીધો અને મારી વાતની રાહ ન જોઈ.”

قَالَ فَمَا خَطۡبُكَ يٰسَامِرِىُّ ‏‏۝٩٥

(૯૫) (મૂસાએ) પૂછ્યું, “સામરી, તારો શું મામલો છે ?”

اِنَّمَاۤ اِلٰهُكُمُ اللّٰهُ الَّذِىۡ لَاۤ اِلٰـهَ اِلَّا هُوَ​ؕ وَسِعَ كُلَّ شَىۡءٍ عِلۡمًا‏ ‏‏۝٩٨

(૯૮) બેશક તમારા બધાનો સાચો મા'બૂદ ફક્ત અલ્લાહ જ છે, તેના સિવાય કોઈ મા'બૂદ નથી, તેનું ઈલ્મ તમામ વસ્તુઓ પર પ્રભાવી છે.

كَذٰلِكَ نَقُصُّ عَلَيۡكَ مِنۡ اَنْۢبَآءِ مَا قَدۡ سَبَقَ​ ۚ وَقَدۡ اٰتَيۡنٰكَ مِنۡ لَّدُنَّا ذِكۡرًا ​ ۖ​ ۚ‏‏ ‏‏۝٩٩

(૯૯) આ રીતે અમે તમારા સામે પહેલાની વીતી ગયેલી ઘટનાઓની ખબરોનું વર્ણન કરીએ છીએ અને બેશક અમે તમને અમારા પાસેથી નસીહત પ્રદાન કરેલ છે.

مَنۡ اَعۡرَضَ عَنۡهُ فَاِنَّهٗ يَحۡمِلُ يَوۡمَ الۡقِيٰمَةِ وِزۡرًا ۙ‏ ‏‏۝١٠٠

(૧૦૦) તેનાથી જે કોઈ મોઢું ફેરવશે તે બેશક કયામતના દિવસે પોતાનો ભારે બોજ લાદેલો હશે.

خٰلِدِيۡنَ فِيۡهِ​ ؕ وَسَآءَ لَهُمۡ يَوۡمَ الۡقِيٰمَةِ حِمۡلًا ۙ‏ ‏‏۝١٠١

(૧૦૧) જેમાં હંમેશા રહેશે, અને તેમના માટે કયામતના દિવસે (ઘણો) બૂરો બોજ હશે.

يَّوۡمَ يُنۡفَخُ فِى الصُّوۡرِ​ وَنَحۡشُرُ الۡمُجۡرِمِيۡنَ يَوۡمَٮِٕذٍ زُرۡقًا ​ ۖ  ​ۚ ‏‏۝١٠٢

(૧૦૨) જે દિવસે રણશિંગું ફૂંકવામાં આવશે અને ગુનેહગારોને અમે તે દિવસે એવી હાલતમાં ઘેરી લાવીશું કે તેમની આંખો (ડરના કારણે) પથરાઈ ગઈ હશે.

يَّتَخَافَـتُوۡنَ بَيۡنَهُمۡ اِنۡ لَّبِثۡتُمۡ اِلَّا عَشۡرًا‏ ‏‏۝١٠٣

(૧૦૩) તેઓ પરસ્પર ધીમેથી કહી રહ્યા હશે કે, “અમે તો (સંસારમાં) ફક્ત દસ દિવસ જ રહ્યા.”

نَحۡنُ اَعۡلَمُ بِمَا يَقُوۡلُوۡنَ اِذۡ يَقُوۡلُ اَمۡثَلُهُمۡ طَرِيۡقَةً اِنۡ لَّبِثۡتُمۡ اِلَّا يَوۡمًا‏ ‏‏۝١٠٤ع

(૧૦૪) જે કંઈ તેઓ કહી રહ્યા છે તેની હકીકત અમને ખબર છે, તેમનામાં સૌથી ઉત્તમ માર્ગવાળો કહી રહ્યો હશે કે, “તમે ફક્ત એક જ દિવસ રહ્યા.” (ع-૫)