Surah Yusuf

وَ لَمَّا جَهَّزَهُمۡ بِجَهَازِهِمۡ قَالَ ائۡتُوۡنِىۡ بِاَخٍ لَّكُمۡ مِّنۡ اَبِيۡكُمۡ​ۚ اَلَا تَرَوۡنَ اَنِّىۡۤ اُوۡفِی الۡكَيۡلَ وَاَنَا خَيۡرُ الۡمُنۡزِلِيۡنَ‏‏‏‏​‏ ‏‏۝٥٩

(૫૯) અને જયારે તેમનો સામાન તૈયાર કરાવી દીધો તો કહ્યું કે તમે મારા પાસે તે ભાઈને લાવજો જે તમારા પિતાથી છે, શું તમે ન જોયું કે હું માપ પણ પૂરું ભરીને આપુ છું, અને હું સારી રીતે મહેમાનોની ઈજ્જત કરનારાઓમાંથી પણ છું.

فَاِنۡ لَّمۡ تَاۡتُوۡنِىۡ بِهٖ فَلَا كَيۡلَ لَـكُمۡ عِنۡدِىۡ وَلَا تَقۡرَبُوۡنِ‏‏‏‏​‏ ‏‏۝٦٠

(૬૦) પરંતુ જો તમે તેને મારા પાસે લઈને ન આવ્યા તો મારા તરફથી તમને કશું જ મળશે નહિ, બલ્કે તમે મારી નજીક પણ આવી શકો નહિ.

قَالُوۡا سَنُرَاوِدُ عَنۡهُ اَبَاهُ وَاِنَّا لَفَاعِلُوۡنَ‏ ‏‏۝٦١

(૬૧) તેમણે કહ્યું ઠીક છે અમે તેના પિતાથી આના વિશે ફોસલાવીને પૂરી કોશિશ કરીશું.

فَلَمَّا رَجَعُوۡۤا اِلٰٓى اَبِيۡهِمۡ قَالُوۡا يٰۤاَبَانَا مُنِعَ مِنَّا الۡكَيۡلُ فَاَرۡسِلۡ مَعَنَاۤ اَخَانَا نَكۡتَلۡ وَاِنَّا لَهٗ لَحٰـفِظُوۡنَ‏ ‏‏۝٦٣

(૬૩) જ્યારે તેઓ પાછા પોતાના પિતા પાસે ગયા તો કહેવા લાગ્યા, અમારાથી તો અનાજ રોકી લેવામાં આવ્યુ હવે તમે અમારા સાથે ભાઈને મોકલો કે અમે અનાજ ભરીને લાવીએ અમે તેની સુરક્ષાના જવાબદાર છીએ.

قَالَ هَلۡ اٰمَنُكُمۡ عَلَيۡهِ اِلَّا كَمَاۤ اَمِنۡتُكُمۡ عَلٰٓى اَخِيۡهِ مِنۡ قَبۡلُ​ؕ فَاللّٰهُ خَيۡرٌ حٰفِظًا​ وَّهُوَ اَرۡحَمُ الرّٰحِمِيۡنَ‏‏ ‏‏۝٦٤

(૬૪) (યાકૂબે) કહ્યું, “શું હું આના વિશે તમારા ઉપર એવી જ રીતે વિશ્વાસ કરું જેવી રીતે આના પહેલા તેના ભાઈના વિશે વિશ્વાસ કર્યો હતો ? બસ, અલ્લાહ તઆલા સૌથી સારો સંરક્ષક છે અને તે દયા કરનારાઓમાં સૌથી વધારે દયાળુ છે.

قَالَ لَنۡ اُرۡسِلَهٗ مَعَكُمۡ حَتّٰى تُؤۡتُوۡنِ مَوۡثِقًا مِّنَ اللّٰهِ لَــتَاۡتُنَّنِىۡ بِهٖۤ اِلَّاۤ اَنۡ يُّحَاطَ بِكُمۡ​ۚ فَلَمَّاۤ اٰتَوۡهُ مَوۡثِقَهُمۡ قَالَ اللّٰهُ عَلٰى مَا نَقُوۡلُ وَكِيۡلٌ‏ ‏‏۝٦٦

(૬૬) (યાકૂબે) કહ્યું કે હું તો તેને કદાપિ તમારા સાથે નહિ મોકલુ જ્યાં સુધી તમે અલ્લાહને વચ્ચે રાખી મારાથી વાયદો ન કરો કે તમે તેને મારા પાસે પહોંચાડી દેશો સિવાય એના કે તમે બધા કેદી બનાવી લેવામાં આવો, જ્યારે તેમણે પાકો વાયદો કર્યો તો તેમણે કહ્યું કે, અમે જે કંઈ કહીએ છીએ અલ્લાહ તેનો સંરક્ષક છે.

وَلَمَّا دَخَلُوۡا مِنۡ حَيۡثُ اَمَرَهُمۡ اَبُوۡهُمۡ ؕ مَا كَانَ يُغۡنِىۡ عَنۡهُمۡ مِّنَ اللّٰهِ مِنۡ شَىۡءٍ اِلَّا حَاجَةً فِىۡ نَفۡسِ يَعۡقُوۡبَ قَضٰٮهَا​ؕ وَاِنَّهٗ لَذُوۡ عِلۡمٍ لِّمَا عَلَّمۡنٰهُ وَلٰكِنَّ اَكۡثَرَ النَّاسِ لَا يَعۡلَمُوۡنَ‏‏ ‏‏۝٦٨ع

(૬૮) અને જયારે તેઓ તે જ રસ્તાઓ ઉપર ગયા જેનો હુકમ તેમના પિતાએ આપ્યો હતો, કશું ન હતું કે અલ્લાહે જે વાત નિર્ધારિત કરી લીધી છે તે તેમને તેનાથી જરા પણ બચાવી લે, હાં, યાકૂબના દિલમાં એક વિચાર (આવ્યો) જે તેણે પૂરો કર્યો, બેશક તે અમારા શિખવેલા ઈલ્મનો જાણકાર હતો, પરંતુ વધારે પડતા લોકો જાણતા નથી. (ع-૮)