Surah Al-Anbya

وَنُوۡحًا اِذۡ نَادٰى مِنۡ قَبۡلُ فَاسۡتَجَبۡنَا لَهٗ فَنَجَّيۡنٰهُ وَاَهۡلَهٗ مِنَ الۡكَرۡبِ الۡعَظِيۡمِ​ۚ‏ ‏‏۝٧٦

(૭૬) અને નૂહના તે સમયને (યાદ કરો) જ્યારે તેણે આના પહેલા દુઆ કરી અમે તેની દુઆ કબૂલ કરી, અને અમે તેને અને તેના પરિવારને મોટા દુઃખોથી મુક્ત કરી દીધા.

وَنَصَرۡنٰهُ مِنَ الۡقَوۡمِ الَّذِيۡنَ كَذَّبُوۡا بِاٰيٰتِنَا ​ؕ اِنَّهُمۡ كَانُوۡا قَوۡمَ سَوۡءٍ فَاَغۡرَقۡنٰهُمۡ اَجۡمَعِيۡنَ‏ ‏‏۝٧٧

(૭૭) અને તે કોમના મુકાબલામાં તેની મદદ કરી જેણે અમારી આયતોને ખોટી ઠેરવી હતી, હકીકતમાં તેઓ બૂરા લોકો હતા, તો અમે તે બધાને ડૂબાડી દીધા.

وَدَاوٗدَ وَسُلَيۡمٰنَ اِذۡ يَحۡكُمٰنِ فِى الۡحَـرۡثِ اِذۡ نَفَشَتۡ فِيۡهِ غَنَمُ الۡقَوۡمِ​ۚ وَكُنَّا لِحُكۡمِهِمۡ شٰهِدِيۡنَ ۙ‏ ࣗ  ‏‏۝٧٨

(૭૮) અને દાઉદ અને સુલેમાનને (યાદ કરો) જયારે કે તેઓ એક ખેતરના બારામાં ફેંસલો કરી રહ્યા હતા કે કેટલાક લોકોની બકરીઓ રાતે તેમાં ચરી ગઈ હતી અને તેમના ફેંસલામાં અમે હાજર હતા.

وَلِسُلَيۡمٰنَ الرِّيۡحَ عَاصِفَةً تَجۡرِىۡ بِاَمۡرِهٖۤ اِلَى الۡاَرۡضِ الَّتِىۡ بٰرَكۡنَا فِيۡهَا​ؕ وَكُنَّا بِكُلِّ شَىۡءٍ عٰلِمِيۡنَ‏ ‏‏۝٨١

(૮૧) અને અમે સુલેમાનના તાબે તેજ હવાઓ કરી દીધી જે તેના હુકમ પર તે ધરતી તરફ ચાલતી હતી, જેમાં અમે બરકતો રાખી હતી, અને અમે દરેક વસ્તુને જાણીએ છીએ.

وَمِنَ الشَّيٰطِيۡنِ مَنۡ يَّغُوۡصُوۡنَ لَهٗ وَيَعۡمَلُوۡنَ عَمَلًا دُوۡنَ ذٰ لِكَ​ ۚ وَكُنَّا لَهُمۡ حٰفِظِيۡنَۙ‏ ‏‏۝٨٢

(૮૨) અને (આ રીતે) ઘણા બધા શેતાનોને પણ જે તેના હુકમ પર ડૂબકી મારતા હતા અને આના સિવાય બીજા ઘણા કામ કરતા હતા, અને તેમની રક્ષા કરવાવાળા અમે જ હતા.

وَاَيُّوۡبَ اِذۡ نَادٰى رَبَّهٗۤ اَنِّىۡ مَسَّنِىَ الضُّرُّ وَاَنۡتَ اَرۡحَمُ الرّٰحِمِيۡنَ​ ۖ​ۚ‏ ‏‏۝٨٣

(૮૩) અને ઐયુબ (ની તે હાલતને પણ યાદ કરો) જ્યારે કે તેણે પોતાના રબને પોકાર્યા કે, “મને આ બીમારી લાગી ગઈ છે, અને તું બધા દયાળુઓમાં સૌથી વધારે દયાળુ છે.”

وَاَدۡخَلۡنٰهُمۡ فِىۡ رَحۡمَتِنَا ؕ اِنَّهُمۡ مِّنَ الصّٰلِحِيۡنَ‏ ‏‏۝٨٦

(૮૬) અમે તેમને અમારી રહમત (દયા) માં દાખલ કરી દીધા, આ બધા નેક લોકો હતા.

فَاسۡتَجَبۡنَا لَهٗۙ وَنَجَّيۡنٰهُ مِنَ الۡـغَمِّ​ؕ وَكَذٰلِكَ نُـنْجِى الۡمُؤۡمِنِيۡنَ‏ ‏‏۝٨٨

(૮૮) તો અમે તેની પોકાર સાંભળી લીધી અને તેને દુ:ખમાંથી આઝાદ કર્યો, અને અમે આવી જ રીતે ઈમાનવાળાઓને બચાવી લઈએ છીએ.

وَزَكَرِيَّاۤ اِذۡ نَادٰى رَبَّهٗ رَبِّ لَا تَذَرۡنِىۡ فَرۡدًا وَّاَنۡتَ خَيۡرُ الۡوٰرِثِيۡنَ​ ۖ​ۚ‏ ‏‏۝٨٩

(૮૯) અને ઝકરિય્યાને (યાદ કરો) જ્યારે તેણે પોતાના રબથી દુઆ કરી કે, “હે મારા રબ! મને એકલો ન છોડ, તું સૌથી સારો વારસદાર છે.”

وَالَّتِىۡۤ اَحۡصَنَتۡ فَرۡجَهَا فَـنَفَخۡنَا فِيۡهَا مِنۡ رُّوۡحِنَا وَ جَعَلۡنٰهَا وَابۡنَهَاۤ اٰيَةً لِّـلۡعٰلَمِيۡنَ ‏‏۝٩١

(૯૧) અને તે (પવિત્ર સ્ત્રી) જેણે પોતાના સતીત્વની રક્ષા કરી, અમે તેની અંદર પોતાની રૂહ (આત્મા) ફૂંકી અને તેને તથા તેના પુત્રને સમગ્ર દુનિયાના માટે નિશાની બનાવી દીધા.