Surah Al-Anbya

وَ نُوْحًا اِذْ نَادٰى مِنْ قَبْلُ فَاسْتَجَبْنَا لَهٗ فَنَجَّیْنٰهُ وَ اَهْلَهٗ مِنَ الْكَرْبِ الْعَظِیْمِۚ (76)

(૭૬) અને નૂહના તે સમયને (યાદ કરો) જ્યારે તેણે આના પહેલા દુઆ કરી અમે તેની દુઆ કબૂલ કરી, અને અમે તેને અને તેના પરિવારને મોટા દુઃખોથી મુક્ત કરી દીધા.

وَ نَصَرْنٰهُ مِنَ الْقَوْمِ الَّذِیْنَ كَذَّبُوْا بِاٰیٰتِنَا ؕ اِنَّهُمْ كَانُوْا قَوْمَ سَوْءٍ فَاَغْرَقْنٰهُمْ اَجْمَعِیْنَ (77)

(૭૭) અને તે કોમના મુકાબલામાં તેની મદદ કરી જેણે અમારી આયતોને ખોટી ઠેરવી હતી, હકીકતમાં તેઓ બૂરા લોકો હતા, તો અમે તે બધાને ડૂબાડી દીધા.

وَ دَاوٗدَ وَ سُلَیْمٰنَ اِذْ یَحْكُمٰنِ فِی الْحَرْثِ اِذْ نَفَشَتْ فِیْهِ غَنَمُ الْقَوْمِ ۚ وَ كُنَّا لِحُكْمِهِمْ شٰهِدِیْنَ ۙق (78)

(૭૮) અને દાઉદ અને સુલેમાનને (યાદ કરો) જયારે કે તેઓ એક ખેતરના બારામાં ફેંસલો કરી રહ્યા હતા કે કેટલાક લોકોની બકરીઓ રાતે તેમાં ચરી ગઈ હતી અને તેમના ફેંસલામાં અમે હાજર હતા.

فَفَهَّمْنٰهَا سُلَیْمٰنَ ۚ وَ كُلًّا اٰتَیْنَا حُكْمًا وَّ عِلْمًا ز وَّ سَخَّرْنَا مَعَ دَاوٗدَ الْجِبَالَ یُسَبِّحْنَ وَ الطَّیْرَ ؕ وَ كُنَّا فٰعِلِیْنَ (79)

(૭૯) તો અમે તેનો સાચો ફેંસલો સુલેમાનને સમજાવી દીધો. બેશક અમે દરેકને હિકમત અને ઈલ્મ આપી રાખ્યુ હતુ, અને દાઉદના તાબે અમે પર્વત કરી દીધા હતા જે તસ્બીહ (મહિમાગાન) કરતા હતા, અને પક્ષીઓને પણ, આવું કરવાવાળા અમે જ હતા.

وَ عَلَّمْنٰهُ صَنْعَةَ لَبُوْسٍ لَّكُمْ لِتُحْصِنَكُمْ مِّنْۢ بَاْسِكُمْ ۚ فَهَلْ اَنْتُمْ شٰكِرُوْنَ (80)

(૮૦) અને અમે તેને તમારા માટે કપડું (કવચ) બનાવતા શીખવ્યુ, જેથી લડાઈ (ના નુક્સાન)થી તમારો બચાવ કરી શકો, પછી શું તમે હવે શુક્રગુજાર છો?

وَ لِسُلَیْمٰنَ الرِّیْحَ عَاصِفَةً تَجْرِیْ بِاَمْرِهٖۤ اِلَى الْاَرْضِ الَّتِیْ بٰرَكْنَا فِیْهَا ؕ وَ كُنَّا بِكُلِّ شَیْءٍ عٰلِمِیْنَ (81)

(૮૧) અને અમે સુલેમાનના તાબે તેજ હવાઓ કરી દીધી જે તેના હુકમ પર તે ધરતી તરફ ચાલતી હતી, જેમાં અમે બરકતો રાખી હતી, અને અમે દરેક વસ્તુને જાણીએ છીએ.

وَ مِنَ الشَّیٰطِیْنِ مَنْ یَّغُوْصُوْنَ لَهٗ وَ یَعْمَلُوْنَ عَمَلًا دُوْنَ ذٰلِكَ ۚ وَ كُنَّا لَهُمْ حٰفِظِیْنَۙ (82)

(૮૨) અને (આ રીતે) ઘણા બધા શેતાનોને પણ જે તેના હુકમ પર ડૂબકી મારતા હતા અને આના સિવાય બીજા ઘણા કામ કરતા હતા, અને તેમની રક્ષા કરવાવાળા અમે જ હતા.

وَ اَیُّوْبَ اِذْ نَادٰى رَبَّهٗۤ اَنِّیْ مَسَّنِیَ الضُّرُّ وَ اَنْتَ اَرْحَمُ الرّٰحِمِیْنَۚۖ (83)

(૮૩) અને ઐયુબ (ની તે હાલતને પણ યાદ કરો) જ્યારે કે તેણે પોતાના રબને પોકાર્યા કે, “મને આ બીમારી લાગી ગઈ છે, અને તું બધા દયાળુઓમાં સૌથી વધારે દયાળુ છે.”

فَاسْتَجَبْنَا لَهٗ فَكَشَفْنَا مَا بِهٖ مِنْ ضُرٍّ وَّ اٰتَیْنٰهُ اَهْلَهٗ وَ مِثْلَهُمْ مَّعَهُمْ رَحْمَةً مِّنْ عِنْدِنَا وَ ذِكْرٰى لِلْعٰبِدِیْنَ (84)

(૮૪) તો અમે તેની (દુઆ) સાંભળી લીધી અને જે દુઃખ તેને હતું તે અમે દૂર કરી દીધું અને તેને તેનો પરિવાર આપ્યો, બલ્કે તેને અમારી ખાસ કૃપા થી તેના સાથે એવા જ બીજા પણ આપ્યા, જેથી બંદગી કરનારાઓ માટે બોધપાઠ બને.

وَ اِسْمٰعِیْلَ وَ اِدْرِیْسَ وَ ذَا الْكِفْلِ ؕ كُلٌّ مِّنَ الصّٰبِرِیْنَۚۖ (85)

(૮૫) અને ઈસ્માઈલ અને ઈદ્રીસ અને ઝુલકિફ્લ, આ બધા સબ્ર કરવાવાળા હતા.

وَ اَدْخَلْنٰهُمْ فِیْ رَحْمَتِنَا ؕ اِنَّهُمْ مِّنَ الصّٰلِحِیْنَ (86)

(૮૬) અમે તેમને અમારી રહમત (દયા) માં દાખલ કરી દીધા, આ બધા નેક લોકો હતા.

وَ ذَا النُّوْنِ اِذْ ذَّهَبَ مُغَاضِبًا فَظَنَّ اَنْ لَّنْ نَّقْدِرَ عَلَیْهِ فَنَادٰى فِی الظُّلُمٰتِ اَنْ لَّاۤ اِلٰهَ اِلَّاۤ اَنْتَ سُبْحٰنَكَ ۖق اِنِّیْ كُنْتُ مِنَ الظّٰلِمِیْنَۚۖ (87)

(૮૭) અને માછલીવાળા (યુનુસ અ.સ.) ને (યાદ કરો) ! જ્યારે કે તે નારાજ થઈ ચાલી નીકળ્યો અને સમજતો હતો કે અમે તેને નહિ પકડીએ. અંતે તેણે અંધારાઓમાંથી પોકાર કર્યો કે, “તારા સિવાય કોઈ મા'બૂદ નથી, તું પવિત્ર છે, બેશક હું જ જાલિમોમાંથી છું.”

فَاسْتَجَبْنَا لَهٗ ۙ وَ نَجَّیْنٰهُ مِنَ الْغَمِّ ؕ وَ كَذٰلِكَ نُـْۨجِی الْمُؤْمِنِیْنَ (88)

(૮૮) તો અમે તેની પોકાર સાંભળી લીધી અને તેને દુ:ખમાંથી આઝાદ કર્યો, અને અમે આવી જ રીતે ઈમાનવાળાઓને બચાવી લઈએ છીએ.

وَ زَكَرِیَّاۤ اِذْ نَادٰى رَبَّهٗ رَبِّ لَا تَذَرْنِیْ فَرْدًا وَّ اَنْتَ خَیْرُ الْوٰرِثِیْنَۚۖ (89)

(૮૯) અને ઝકરિય્યાને (યાદ કરો) જ્યારે તેણે પોતાના રબથી દુઆ કરી કે, “હે મારા રબ! મને એકલો ન છોડ, તું સૌથી સારો વારસદાર છે.”

فَاسْتَجَبْنَا لَهٗ ز وَ وَهَبْنَا لَهٗ یَحْیٰى وَ اَصْلَحْنَا لَهٗ زَوْجَهٗ ؕ اِنَّهُمْ كَانُوْا یُسٰرِعُوْنَ فِی الْخَیْرٰتِ وَ یَدْعُوْنَنَا رَغَبًا وَّ رَهَبًا ؕ وَ كَانُوْا لَنَا خٰشِعِیْنَ (90)

(૯૦) તો અમે તેની દુઆ કબૂલ કરી લીધી અને તેને યાહ્યા પ્રદાન કર્યો, અને તેની પત્નીને તેના માટે સુધારી દીધી, આ સદાચારીઓ ભલાઈના કામો તરફ જલ્દી દોડતા હતા, અને અમને ઉમ્મીદ અને ડર સાથે પોકારતા હતા અને અમારા સામે વિનમ્રતાથી રહેતા હતા.

وَ الَّتِیْۤ اَحْصَنَتْ فَرْجَهَا فَنَفَخْنَا فِیْهَا مِنْ رُّوْحِنَا وَ جَعَلْنٰهَا وَ ابْنَهَاۤ اٰیَةً لِّلْعٰلَمِیْنَ (91)

(૯૧) અને તે (પવિત્ર સ્ત્રી) જેણે પોતાના સતીત્વની રક્ષા કરી, અમે તેની અંદર પોતાની રૂહ (આત્મા) ફૂંકી અને તેને તથા તેના પુત્રને સમગ્ર દુનિયાના માટે નિશાની બનાવી દીધા.

اِنَّ هٰذِهٖۤ اُمَّتُكُمْ اُمَّةً وَّاحِدَةً ۖز وَّ اَنَا رَبُّكُمْ فَاعْبُدُوْنِ (92)

(૯૨) આ તમારો સમુદાય છે જે હકીકતમાં એક જ સમુદાય છે અને હું તમારા બધાનો રબ છું એટલા માટે તમે મારી જ બંદગી કરો.

وَ تَقَطَّعُوْۤا اَمْرَهُمْ بَیْنَهُمْ ؕ كُلٌّ اِلَیْنَا رٰجِعُوْنَ ۧ (93)

(૯૩) પરંતુ લોકોએ પરસ્પર પોતાના ધર્મમાં જૂથો બનાવી લીધા, બધાએ અમારા તરફ પાછા ફરવાનું છે. (ع-૬)