Embedded Files
وَلَمَّا جَآءَتۡ رُسُلُنَاۤ اِبۡرٰهِيۡمَ بِالۡبُشۡرٰىۙ قَالُـوۡۤا اِنَّا مُهۡلِكُوۡۤا اَهۡلِ هٰذِهِ الۡقَرۡيَةِ ۚ اِنَّ اَهۡلَهَا كَانُوۡا ظٰلِمِيۡنَ ۖ ۚ ٣١
وَلَمَّا جَآءَتۡ رُسُلُنَاۤ اِبۡرٰهِيۡمَ بِالۡبُشۡرٰىۙ قَالُـوۡۤا اِنَّا مُهۡلِكُوۡۤا اَهۡلِ هٰذِهِ الۡقَرۡيَةِ ۚ اِنَّ اَهۡلَهَا كَانُوۡا ظٰلِمِيۡنَ ۖ ۚ ٣١
(૩૧) અને જ્યારે અમારા મોક્લેલા ફરિશ્તા (હજરત) ઈબ્રાહીમ (અ.સ.) પાસે ખુશખબર લઈ પહોંચ્યા તો કહેવા લાગ્યા કે, “અમે આ વસ્તીવાળાઓનો નાશ કરવાના છીએ,[1] બેશક અહિંના રહેવાસીઓ જાલીમ છે.”
[1] એટલે કે હજરત લૂતની દુઆ કબૂલ થઈ અને અલ્લાહે ફરિશ્તાઓને હલાક કરવા માટે મોકલી દીધા, તે ફરિશ્તાઓ પહેલા હજરત ઈબ્રાહીમના પાસે ગયા અને તેમને ઈસહાક (અ.સ.) અને યાકૂબ (અ.સ.)ની ખુશખબર આપી અને સાથે એ પણ જણાવ્યું કે અમે લૂત (અ.સ.) ની વસ્તીને બરબાદ કરવા આવ્યા છીએ.
قَالَ اِنَّ فِيۡهَا لُوۡطًا ؕ قَالُوۡا نَحۡنُ اَعۡلَمُ بِمَنۡ فِيۡهَا {ز/وقفة} لَـنُـنَجِّيَـنَّهٗ وَاَهۡلَهٗۤ اِلَّا امۡرَاَتَهٗ كَانَتۡ مِنَ الۡغٰبِرِيۡنَ ٣٢
قَالَ اِنَّ فِيۡهَا لُوۡطًا ؕ قَالُوۡا نَحۡنُ اَعۡلَمُ بِمَنۡ فِيۡهَا {ز/وقفة} لَـنُـنَجِّيَـنَّهٗ وَاَهۡلَهٗۤ اِلَّا امۡرَاَتَهٗ كَانَتۡ مِنَ الۡغٰبِرِيۡنَ ٣٢
(૩૨) (હજરત ઈબ્રાહીમે) કહ્યું કે, “ત્યાં તો લૂત (અ.સ.) છે,” ફરિશ્તાઓ એ કહ્યું કે, “ત્યાં જે છે અમે તેને સારી રીતે જાણીએ છીએ, લૂત અને તેના પરિવારને સિવાય તેની પત્નીના અમે બચાવી લઈશું, બેશક તે સ્ત્રી પાછળ રહી જનારાઓમાંથી છે.”
وَلَمَّاۤ اَنۡ جَآءَتۡ رُسُلُـنَا لُوۡطًا سِىۡٓءَ بِهِمۡ وَضَاقَ بِهِمۡ ذَرۡعًا وَّقَالُوۡا لَا تَخَفۡ وَلَا تَحۡزَنۡ {قف} اِنَّا مُنَجُّوۡكَ وَاَهۡلَكَ اِلَّا امۡرَاَتَكَ كَانَتۡ مِنَ الۡغٰبِرِيۡنَ ٣٣
وَلَمَّاۤ اَنۡ جَآءَتۡ رُسُلُـنَا لُوۡطًا سِىۡٓءَ بِهِمۡ وَضَاقَ بِهِمۡ ذَرۡعًا وَّقَالُوۡا لَا تَخَفۡ وَلَا تَحۡزَنۡ {قف} اِنَّا مُنَجُّوۡكَ وَاَهۡلَكَ اِلَّا امۡرَاَتَكَ كَانَتۡ مِنَ الۡغٰبِرِيۡنَ ٣٣
(૩૩) અને પછી જયારે અમારા મોકલેલા લૂત (અ.સ.) પાસે પહોંચ્યા તો તેમના કારણે દુઃખી થયા અને દિલમાં ગમ કરવા લાગ્યા, સંદેશાવાહકોએ કહ્યું કે, “તમે ડરો નહિ અને ન દુઃખી થાઓ, અમે તમને તમારા પરિવાર સહિત બચાવી લઈશું સિવાય તમારી પત્નીના કે તે સજા માટે પાછળ રહી જનારાઓમાંથી હશે.
اِنَّا مُنۡزِلُوۡنَ عَلٰٓى اَهۡلِ هٰذِهِ الۡقَرۡيَةِ رِجۡزًا مِّنَ السَّمَآءِ بِمَا كَانُوۡا يَفۡسُقُوۡنَ ٣٤
اِنَّا مُنۡزِلُوۡنَ عَلٰٓى اَهۡلِ هٰذِهِ الۡقَرۡيَةِ رِجۡزًا مِّنَ السَّمَآءِ بِمَا كَانُوۡا يَفۡسُقُوۡنَ ٣٤
(૩૪) અમે આ વસ્તીવાળાઓ પર આકાશમાંથી અઝાબ ઉતારવાના છીએ.[1] એ કારણથી કે આ લોકો ફાસિક થઈ રહ્યા છે.
[1] આ અવકાશી અઝાબથી આશય તે જ અઝાબ છે જેના વડે લૂતની કોમને જમીનમાં ખૂંપાવી દીધી. કહેવાય છે કે જિબ્રઈલ (અ.સ.) એ તેમની વસ્તીઓને ધરતી પરથી ઉખાડી આકાશની ઉંચાઈ સુધી લઈ ગયા અને પછી તેને તેમના પર ઉલટાવી દેવામાં આવી, ત્યારબાદ પથ્થરોનો વરસાદ વરસાવ્યો અને તે જગ્યાને ખૂબજ દુર્ગંધવાળા સરોવરમાં બદલી નાખી. (ઈબ્ને કસીર)
وَلَقَد تَّرَكۡنَا مِنۡهَاۤ اٰيَةًۢ بَيِّنَةً لِّـقَوۡمٍ يَّعۡقِلُوۡنَ ٣٥
وَلَقَد تَّرَكۡنَا مِنۡهَاۤ اٰيَةًۢ بَيِّنَةً لِّـقَوۡمٍ يَّعۡقِلُوۡنَ ٣٥
(૩૫) અને અમે આ વસ્તીને સ્પષ્ટ બોધપાઠ પ્રાપ્ત કરવા માટે નિશાની બનાવી દીધી, તે લોકોના માટે જેઓ બુદ્ધિથી કામ લે છે.
وَاِلٰى مَدۡيَنَ اَخَاهُمۡ شُعَيۡبًا ۙ فَقَالَ يٰقَوۡمِ اعۡبُدُوا اللّٰهَ وَ ارۡجُوا الۡيَوۡمَ الۡاٰخِرَ وَلَا تَعۡثَوۡا فِى الۡاَرۡضِ مُفۡسِدِيۡنَ ٣٦
وَاِلٰى مَدۡيَنَ اَخَاهُمۡ شُعَيۡبًا ۙ فَقَالَ يٰقَوۡمِ اعۡبُدُوا اللّٰهَ وَ ارۡجُوا الۡيَوۡمَ الۡاٰخِرَ وَلَا تَعۡثَوۡا فِى الۡاَرۡضِ مُفۡسِدِيۡنَ ٣٦
(૩૬) અને મદયન[1] તરફ (અમે) તેમના ભાઈ શુઐબ (અ.સ.) ને (મોકલ્યા) તેમણે કહ્યું કે, “હે મારી કોમના લોકો! અલ્લાહની બંદગી કરો, કયામતના દિવસની ઉમ્મીદ રાખો અને ધરતીમાં ફસાદ ફેલાવતા ન ફરો.”
[1] મદયન હજરત ઈબ્રાહીમ (અ.સ.) ના પુત્રનું નામ હતું, કેટલાકની નજદીક આ તેમના પોત્રનું નામ હતું, પુત્રનું નામ મદયાન હતુ. તેમના જ નામથી એ કબીલાનું નામ પડી ગયું, જે તેમના જ વંશ પર સમ્મિલિત હતો, આ જ મદયન કબીલાના તરફ હજરત શુઐબ (અ.સ.) ને નબી બનાવીને મોકલ્યા હતા. કેટલાક કહે છે કે મદયન શહેરનું નામ હતુ, આ કબીલો અથવા શહેર લૂત (અ.સ.) ની વસ્તીના નજીક જ હતું.
فَكَذَّبُوۡهُ فَاَخَذَتۡهُمُ الرَّجۡفَةُ فَاَصۡبَحُوۡا فِىۡ دَارِهِمۡ جٰثِمِيۡنَ ز٣٧
فَكَذَّبُوۡهُ فَاَخَذَتۡهُمُ الرَّجۡفَةُ فَاَصۡبَحُوۡا فِىۡ دَارِهِمۡ جٰثِمِيۡنَ ز٣٧
(૩૭) પછી પણ તેઓએ તેમને ખોટા ઠેરવી દીધા, છેવટે તેમને ધરતીકંપે પકડી લીધા અને તેઓ પોતાના ઘરોમાં મડદાં બની પડેલા ને પડેલા જ રહી ગયાં.
وَعَادًا وَّثَمُوۡدَا۟ وَقَدْ تَّبَيَّنَ لَـكُمۡ مِّنۡ مَّسٰكِنِهِمۡ {قف} وَزَيَّنَ لَهُمُ الشَّيۡطٰنُ اَعۡمَالَهُمۡ فَصَدَّهُمۡ عَنِ السَّبِيۡلِ وَكَانُوۡا مُسۡتَـبۡصِرِيۡنَۙ ٣٨
وَعَادًا وَّثَمُوۡدَا۟ وَقَدْ تَّبَيَّنَ لَـكُمۡ مِّنۡ مَّسٰكِنِهِمۡ {قف} وَزَيَّنَ لَهُمُ الشَّيۡطٰنُ اَعۡمَالَهُمۡ فَصَدَّهُمۡ عَنِ السَّبِيۡلِ وَكَانُوۡا مُسۡتَـبۡصِرِيۡنَۙ ٣٨
(૩૮) અને અમે આદવાળાઓ અને સમૂદવાળાઓને પણ (હલાક કર્યા) જેમના કેટલાક ખંડેરો તમારા સામે મોજુદ છે,[1] અને શેતાને તેમના બૂરા કામોને સુંદર બનાવીને દેખાડ્યા હતા અને તેમને માર્ગથી રોકી દીધા હતા, જો કે તેઓ આંખોવાળા અને ચાલાક હતા.
[1] આદની કોમની વસ્તી અહકાફ, હદ્રમૂત (યમનનો લાલ સગારનો તટવાળો ભાગ)ના નજીક અને સમૂદની વસ્તી હિજ્ર જેને આજકાલ મદાયન સ્વાલેહ કહે છે, હિજાજના ઉત્તરમાં છે, આ વિસ્તારોમાંથી અરબોની વ્યાપારિક મુસાફરી થતી હતી, એટલા માટે આ વસ્તીઓ તેમના માટે અજાણ ન હતી.
وَقَارُوۡنَ وَفِرۡعَوۡنَ وَهَامٰنَ {قف} وَلَقَدۡ جَآءَهُمۡ مُّوۡسٰى بِالۡبَيِّنٰتِ فَاسۡتَكۡبَرُوۡا فِى الۡاَرۡضِ وَمَا كَانُوۡا سٰبِقِيۡنَ ۖ ۚ ٣٩
وَقَارُوۡنَ وَفِرۡعَوۡنَ وَهَامٰنَ {قف} وَلَقَدۡ جَآءَهُمۡ مُّوۡسٰى بِالۡبَيِّنٰتِ فَاسۡتَكۡبَرُوۡا فِى الۡاَرۡضِ وَمَا كَانُوۡا سٰبِقِيۡنَ ۖ ۚ ٣٩
(૩૯) અને કારૂન, ફિરઔન અને હામાનને પણ, તેમના પાસે (હજરત) મૂસા સ્પષ્ટ નિશાનીઓ લઈને આવ્યા હતા, પછી પણ તેમણે ધરતી પર ઘમંડ કર્યો, જો કે અમારાથી આગળ વધવાવાળા ન થઈ શક્યા.
فَكُلًّا اَخَذۡنَا بِذَنۡۢبِهٖ ۚ فَمِنۡهُمۡ مَّنۡ اَرۡسَلۡنَا عَلَيۡهِ حَاصِبًا ۚ وَمِنۡهُمۡ مَّنۡ اَخَذَتۡهُ الصَّيۡحَةُ ۚ وَمِنۡهُمۡ مَّنۡ خَسَفۡنَا بِهِ الۡاَرۡضَ ۚ وَمِنۡهُمۡ مَّنۡ اَغۡرَقۡنَا ۚ وَمَا كَانَ اللّٰهُ لِيَـظۡلِمَهُمۡ وَلٰـكِنۡ كَانُوۡۤا اَنۡفُسَهُمۡ يَظۡلِمُوۡنَ ٣٨
فَكُلًّا اَخَذۡنَا بِذَنۡۢبِهٖ ۚ فَمِنۡهُمۡ مَّنۡ اَرۡسَلۡنَا عَلَيۡهِ حَاصِبًا ۚ وَمِنۡهُمۡ مَّنۡ اَخَذَتۡهُ الصَّيۡحَةُ ۚ وَمِنۡهُمۡ مَّنۡ خَسَفۡنَا بِهِ الۡاَرۡضَ ۚ وَمِنۡهُمۡ مَّنۡ اَغۡرَقۡنَا ۚ وَمَا كَانَ اللّٰهُ لِيَـظۡلِمَهُمۡ وَلٰـكِنۡ كَانُوۡۤا اَنۡفُسَهُمۡ يَظۡلِمُوۡنَ ٣٨
(૪૦) પછી તો અમે દરેકને તેના ગુનાહની સજામાં ઘેરી લીધા, તેમનામાંથી કેટલાક પર અમે પથ્થરોનો વરસાદ વરસાવ્યો,[1] અને કોઈને પ્રચંડ ધડાકાએ ઝડપી લીધા,[2] અને કોઈને અમે ધરતીમાં ખૂંપાવી દીધા,[3] અને કોઈને અમે પાણીમાં ડૂબાડી દીધા,[4] અલ્લાહ (તઆલા) એવો ન હતો કે તેમના ઉપર જુલમ કરે પરંતુ તેઓ પોતે જ પોતાના ઉપર જુલમ કરતા હતા.
[1] આ આદની કોમ હતી, જેના પર પ્રચંડ ધડાકો અને તેજ હવાઓનો અઝાબ આવ્યો, આ હવાઓ ધરતી પરથી કાંકરા ઉડાવીને તેમના પર વરસાવતી, અંતમાં તેની ઝડપ એટલી વધી કે તેમને ઉડાવીને આકાશ સુધી લઈ જતી અને તેમને માથાભેર મારતી, જેનાથી તેમના માથા ધડથી અલગ થઈ જતા કે તેઓ ખજૂરના ખોખલા થડ હોય.(ઈબ્ને કસીર)
[2] આ હજરત સ્વાલેહની કોમ સમૂદ છે, જેમને તેમના કહેવા પર પથ્થરની શિલામાંથી ઊંટણી કાઢીને બતાવવામાં આવી, પરંતુ તે જાલિમોએ ઈમાન લાવવાના બદલે તે ઊંટણીને જ મારી નાખી, જેના ત્રણ દિવસ પછી તેમના પર પ્રચંડ ઘડાકાનો અઝાબ આવ્યો, જેનાથી તેમની અવાજ અને ચાલવું શાંત કરી દીધું.
[3] આ કારૂન છે જેને ધન-દોલતના ખજાનાઓ આપ્યા હતા, પરંતુ તે એવા ઘમંડમાં મગ્ન હતો કે આ ધન-ધાન્ય એ વાતની સાબિતી છે કે હું અલ્લાહના ત્યાં સન્માનિત અને આદરણીય છું, મારે મૂસાની વાતને કબૂલ કરવાની શું જરૂર છે ? એટલા માટે તેને તેના ખજાનાઓ અને મહેલો સાથે જમીનમાં ખૂંપાવી દીધો.
[4] આ ફિરઔન છે જે મિસર દેશનો રાજા હતો, પરંતુ હદથી વધીને પોતાને રબ જાહેર કર્યો અને હજરત મૂસા પર ઈમાન લાવવાથી અને તેમની કોમ બની ઈસરાઈલની સંતાનને જે તેને ગુલામ બનાવી રાખી હતી તેને આઝાદ કરવાનો ઈન્કાર કર્યો, છેવટે એક સવારે તેને તેની પૂરી સેના સાથે લાલ સાગરમાં ડૂબાડી દીધો.
[2] આ હજરત સ્વાલેહની કોમ સમૂદ છે, જેમને તેમના કહેવા પર પથ્થરની શિલામાંથી ઊંટણી કાઢીને બતાવવામાં આવી, પરંતુ તે જાલિમોએ ઈમાન લાવવાના બદલે તે ઊંટણીને જ મારી નાખી, જેના ત્રણ દિવસ પછી તેમના પર પ્રચંડ ઘડાકાનો અઝાબ આવ્યો, જેનાથી તેમની અવાજ અને ચાલવું શાંત કરી દીધું.
[3] આ કારૂન છે જેને ધન-દોલતના ખજાનાઓ આપ્યા હતા, પરંતુ તે એવા ઘમંડમાં મગ્ન હતો કે આ ધન-ધાન્ય એ વાતની સાબિતી છે કે હું અલ્લાહના ત્યાં સન્માનિત અને આદરણીય છું, મારે મૂસાની વાતને કબૂલ કરવાની શું જરૂર છે ? એટલા માટે તેને તેના ખજાનાઓ અને મહેલો સાથે જમીનમાં ખૂંપાવી દીધો.
[4] આ ફિરઔન છે જે મિસર દેશનો રાજા હતો, પરંતુ હદથી વધીને પોતાને રબ જાહેર કર્યો અને હજરત મૂસા પર ઈમાન લાવવાથી અને તેમની કોમ બની ઈસરાઈલની સંતાનને જે તેને ગુલામ બનાવી રાખી હતી તેને આઝાદ કરવાનો ઈન્કાર કર્યો, છેવટે એક સવારે તેને તેની પૂરી સેના સાથે લાલ સાગરમાં ડૂબાડી દીધો.
مَثَلُ الَّذِيۡنَ اتَّخَذُوۡا مِنۡ دُوۡنِ اللّٰهِ اَوۡلِيَآءَ كَمَثَلِ الۡعَنۡكَبُوۡتِ ۖۚ اِتَّخَذَتۡ بَيۡتًا ؕ وَ اِنَّ اَوۡهَنَ الۡبُيُوۡتِ لَبَيۡتُ الۡعَنۡكَبُوۡتِۘ لَوۡ كَانُوۡا يَعۡلَمُوۡنَ ٤١
مَثَلُ الَّذِيۡنَ اتَّخَذُوۡا مِنۡ دُوۡنِ اللّٰهِ اَوۡلِيَآءَ كَمَثَلِ الۡعَنۡكَبُوۡتِ ۖۚ اِتَّخَذَتۡ بَيۡتًا ؕ وَ اِنَّ اَوۡهَنَ الۡبُيُوۡتِ لَبَيۡتُ الۡعَنۡكَبُوۡتِۘ لَوۡ كَانُوۡا يَعۡلَمُوۡنَ ٤١
(૪૧) જે લોકોએ અલ્લાહના સિવાય બીજાઓને પોતાના દોસ્ત બનાવી લીધા છે, તેમનું ઉદાહરણ કરોળિયા જેવું છે કે તે પણ એક ઘર બનાવે છે, જો કે બધા ઘરોમાં સૌથી વધારે કમજોર ઘર કરોળિયાનું જ ઘર છે,[1] કાશ! આ લોકો જાણતા.
[1] એટલે કે જેવી રીતે કરોળિયાનું જાળું ઘણું કમજોર હોય છે અને હાથના ઈશારાથી તે નષ્ટ થઈ જાય છે, અલ્લાહના સિવાય બીજાઓને પોતાના દોસ્ત અને મદદગાર સમજવું પણ બિલકુલ એવી જ રીતે છે. એટલે કે કમજોર અને બેકાર છે, કેમકે તેઓ પણ કોઈના કામ નથી આવી શક્તા, એટલા માટે અલ્લાહના સિવાય બીજાઓના સહારા પણ કરોળિયાના જાળા સમા કમજોર અને બેકાર છે, જો આ મજબૂત અને ફાયદાકારક હોત તો આ મા'બૂદો પહેલાની ઉમ્મતોને બચાવી લેતા પરંતુ દુનિયાએ જોઈ લીધું કે તેઓ તેમને બચાવી ન શક્યા.
اِنَّ اللّٰهَ يَعۡلَمُ مَا يَدۡعُوۡنَ مِنۡ دُوۡنِهٖ مِنۡ شَىۡءٍؕ وَهُوَ الۡعَزِيۡزُ الۡحَكِيۡمُ ٤٢
اِنَّ اللّٰهَ يَعۡلَمُ مَا يَدۡعُوۡنَ مِنۡ دُوۡنِهٖ مِنۡ شَىۡءٍؕ وَهُوَ الۡعَزِيۡزُ الۡحَكِيۡمُ ٤٢
(૪૨) અલ્લાહ (તઆલા) તે બધી વસ્તુઓને જાણે છે જે તેઓ તેના સિવાય પોકારી રહ્યા છે અને તે મોટો જબરજસ્ત અને હિકમતવાળો છે.
وَتِلۡكَ الۡاَمۡثَالُ نَضۡرِبُهَا لِلنَّاسِۚ وَمَا يَعۡقِلُهَاۤ اِلَّا الۡعٰلِمُوۡنَ ٤٣
وَتِلۡكَ الۡاَمۡثَالُ نَضۡرِبُهَا لِلنَّاسِۚ وَمَا يَعۡقِلُهَاۤ اِلَّا الۡعٰلِمُوۡنَ ٤٣
(૪૩) અને અમે આ ઉદાહરણો લોકોના માટે વર્ણન કરી રહ્યા છીએ, અને આને ફક્ત ઈલ્મવાળાઓ જ સમજે છે.[1]
[1] આ ઈલ્મથી આશય અલ્લાહનું, તેના ધાર્મિક વિધાનોનું, અને તે આયતો અને દલીલોનું ઈલ્મ છે જેના પર વિચાર કરવાથી મનુષ્યને અલ્લાહનું ઈલ્મ પ્રાપ્ત થાય છે અને હિદાયતનો માર્ગ સ્પષ્ટ થાય છે.
خَلَقَ اللّٰهُ السَّمٰوٰتِ وَ الۡاَرۡضَ بِالۡحَـقِّ ؕ اِنَّ فِىۡ ذٰ لِكَ لَاٰيَةً لِّـلۡمُؤۡمِنِيۡنَ ٤٤ع
خَلَقَ اللّٰهُ السَّمٰوٰتِ وَ الۡاَرۡضَ بِالۡحَـقِّ ؕ اِنَّ فِىۡ ذٰ لِكَ لَاٰيَةً لِّـلۡمُؤۡمِنِيۡنَ ٤٤ع
(૪૪) અલ્લાહ (તઆલા) એ આકાશો અને ધરતીને સત્યપૂર્વક પેદા કર્યા છે, ઈમાનવાળાઓ માટે આમાં મોટી નિશાની છે. (ع-૪)
Page updated
Google Sites
Report abuse