Surah An-Naml

સૂરહ અન્-નમમ્લ

રૂકૂઅ : ૧

આયત ૧ થી ૧૪

بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيْمِ

શરૂ અલ્લાહના નામથી જે અત્યંત કૃપાળુ અને દયાળુ છે

طٰسٓ {قف} تِلْكَ اٰیٰتُ الْقُرْاٰنِ وَ كِتَابٍ مُّبِیْنٍۙ (1)

(૧) તા-સીન ! આ આયતો છે કુરઆનની (એટલે કે સ્પષ્ટ) અને રોશન કિતાબની.


هُدًى وَّ بُشْرٰى لِلْمُؤْمِنِیْنَۙ (2)

(૨) માર્ગદર્શન અને ખુશખબર તે ઈમાનવાળાઓ માટે.


الَّذِیْنَ یُقِیْمُوْنَ الصَّلٰوةَ وَ یُؤْتُوْنَ الزَّكٰوةَ وَ هُمْ بِالْاٰخِرَةِ هُمْ یُوْقِنُوْنَ (3)

(૩) જેઓ નમાઝ કાયમ (સ્થાપિત) કરે છે અને ઝકાત આપે છે અને આખિરત પર ઈમાન ધરાવે છે.


اِنَّ الَّذِیْنَ لَا یُؤْمِنُوْنَ بِالْاٰخِرَةِ زَیَّنَّا لَهُمْ اَعْمَالَهُمْ فَهُمْ یَعْمَهُوْنَؕ (4)

(૪) જે લોકો આખિરત પર ઈમાન નથી લાવતા, અમે તેમના માટે તેમના કૃત્યોને સુશોભિત કરી દેખાડ્યા છે આથી તેઓ ભટકતા ફરે છે.


اُولٰٓئِكَ الَّذِیْنَ لَهُمْ سُوْٓءُ الْعَذَابِ وَ هُمْ فِی الْاٰخِرَةِ هُمُ الْاَخْسَرُوْنَ (5)

(૫) આ તે લોકો છે જેમના માટે ખરાબ સજા છે અને આખિરતમાં પણ તેઓ સૌથી વધુ નુકસાનમાં રહેનારા છે.


وَ اِنَّكَ لَتُلَقَّى الْقُرْاٰنَ مِنْ لَّدُنْ حَكِیْمٍ عَلِیْمٍ (6)

(૬) અને બેશક અલ્લાહ હિકમતવાળા અને જાણવાવાળાના તરફથી તમને કુરઆન શિખવવામાં આવી રહ્યું છે.


اِذْ قَالَ مُوْسٰى لِاَهْلِهٖۤ اِنِّیْۤ اٰنَسْتُ نَارًا ؕ سَاٰتِیْكُمْ مِّنْهَا بِخَبَرٍ اَوْ اٰتِیْكُمْ بِشِهَابٍ قَبَسٍ لَّعَلَّكُمْ تَصْطَلُوْنَ (7)

(૭) (યાદ હશે) જ્યારે કે મૂસાએ પોતાના પરિવારવાળાઓને કહ્યું કે, “મેં આગ જોઈ છે, હું હમણાં ત્યાંથી કોઈ ખબર લઈને અથવા આગનો કોઈ સળગતો અંગારો લઈને તમારા પાસે આવું છું જેથી તમે તાપણી કરી શકો.”


فَلَمَّا جَآءَهَا نُوْدِیَ اَنْۢ بُوْرِكَ مَنْ فِی النَّارِ وَ مَنْ حَوْلَهَا ؕ وَ سُبْحٰنَ اللّٰهِ رَبِّ الْعٰلَمِیْنَ (8)

(૮) જ્યારે ત્યાં પહોંચ્યા તો અવાજ આપવામાં આવી કે મુબારક છે તે જે આ આગમાં છે અને મુબારક છે તે જે આના આસપાસ છે, અને પવિત્ર છે અલ્લાહ જે સમગ્ર સૃષ્ટિનો રબ છે.


یٰمُوْسٰۤى اِنَّهٗۤ اَنَا اللّٰهُ الْعَزِیْزُ الْحَكِیْمُۙ (9)

(૯) મૂસા (સાંભળ!) વાત એ છે કે હું જ અલ્લાહ છું જબરજસ્ત અને હિકમતવાળો.


وَ اَلْقِ عَصَاكَ ؕ فَلَمَّا رَاٰهَا تَهْتَزُّ كَاَنَّهَا جَآنٌّ وَّلّٰى مُدْبِرًا وَّ لَمْ یُعَقِّبْ ؕ یٰمُوْسٰى لَا تَخَفْ {قف} اِنِّیْ لَا یَخَافُ لَدَیَّ الْمُرْسَلُوْنَ ۖق (10)

(૧૦) અને તું પોતાની લાઠી નાખી દે, (મૂસાએ) જયારે તેને જોયું તો લાઠી સાપની જેમ સળવળી રહી છે તો પીઠ ફેરવીને ભાગ્યો અને પાછા ફરીને જોયું પણ નહિ, હે મૂસા! ડરો નહિ, મારા પાસે રસૂલો ડરતા નથી.


اِلَّا مَنْ ظَلَمَ ثُمَّ بَدَّلَ حُسْنًۢا بَعْدَ سُوْٓءٍ فَاِنِّیْ غَفُوْرٌ رَّحِیْمٌ (11)

(૧૧) પરંતુ જે કોઈ જુલમ કરે, પછી તેના બદલામાં નેકી કરે તે બૂરાઈના પાછળ, તો હું પણ માફ કરવાવાળો દયાળું છું.


وَ اَدْخِلْ یَدَكَ فِیْ جَیْبِكَ تَخْرُجْ بَیْضَآءَ مِنْ غَیْرِ سُوْٓءٍ {قف} فِیْ تِسْعِ اٰیٰتٍ اِلٰى فِرْعَوْنَ وَ قَوْمِهٖ ؕ اِنَّهُمْ كَانُوْا قَوْمًا فٰسِقِیْنَ (12)

(૧૨) અને પોતાનો હાથ પોતાની બગલમાં નાખ તે કોઈ રોગ વગર સફેદ (અને ચળકતો) થઈને નીકળશે. (તું) નવ નિશાનીઓ લઈને ફિરઔન અને તેના પેરોકારો પાસે (જા) બેશક તે ફાસિકોનું જૂથ છે.


فَلَمَّا جَآءَتْهُمْ اٰیٰتُنَا مُبْصِرَةً قَالُوْا هٰذَا سِحْرٌ مُّبِیْنٌۚ (13)

(૧૩) છેવટે જ્યારે તેમના પાસે આંખો ખોલી નાખવાવાળા અમારા ચમત્કારો પહોંચ્યા તો તેમણે કહ્યું કે, “આ તો સ્પષ્ટ જાદૂ છે.”


وَ جَحَدُوْا بِهَا وَ اسْتَیْقَنَتْهَاۤ اَنْفُسُهُمْ ظُلْمًا وَّ عُلُوًّا ؕ فَانْظُرْ كَیْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُفْسِدِیْنَ ۧ (14)

(૧૪) અને તેઓએ ફક્ત જુલમ અને ઘમંડના કારણે ઈન્કાર કરી દીધો, જો કે તેમના દિલ યકીન કરી ચૂક્યા હતા, છેવટે જોઈ લો તે ફસાદીઓનો શું અંજામ થયો ? (ع-)