Surah Al-A'raf
સૂરહ અલ અઅ્રાફ
રૂકૂઅ : ૧૬
આયત ૧૩૦ થી ૧૪૧
وَ لَقَدْ اَخَذْنَاۤ اٰلَ فِرْعَوْنَ بِالسِّنِیْنَ وَ نَقْصٍ مِّنَ الثَّمَرٰتِ لَعَلَّهُمْ یَذَّكَّرُوْنَ (130)
(૧૩૦) અને અમે ફિરઔનની સંતાનને દુષ્કાળ અને ફળોની અછત વડે ઘેરી લીધા જેથી તેઓ શિખામણ પ્રાપ્ત કરે.”
فَاِذَا جَآءَتْهُمُ الْحَسَنَةُ قَالُوْا لَنَا هٰذِهٖ ۚ وَ اِنْ تُصِبْهُمْ سَیِّئَةٌ یَّطَّیَّرُوْا بِمُوْسٰى وَ مَنْ مَّعَهٗ ؕ اَلَاۤ اِنَّمَا طٰٓئِرُهُمْ عِنْدَ اللّٰهِ وَ لٰكِنَّ اَكْثَرَهُمْ لَا یَعْلَمُوْنَ (131)
(૧૩૧) જો તેમના પાસે ભલાઈ પહોંચે છે તો કહે છે કે આ તો અમારા માટે હોવી જ જોઈએ, અને જો પરેશાની પહોંચે છે તો મૂસા અને તેના અનુયાયીઓને અપશુકન ઠેરવે છે, સાંભળી લો તેમનું અપશુકન અલ્લાહ પાસે છે, પરંતુ તેમના પૈકી મોટાભાગના લોકો જાણતા નથી.
وَ قَالُوْا مَهْمَا تَاْتِنَا بِهٖ مِنْ اٰیَةٍ لِّتَسْحَرَنَا بِهَا ۙ فَمَا نَحْنُ لَكَ بِمُؤْمِنِیْنَ (132)
(૧૩૨) તેમણે (મૂસાને) કહ્યું, “અમારા પાસે જે પણ નિશાની અમારા પર જાદુ ચલાવવા માટે લાવો, અમે યકીન નહી કરીએ.”
فَاَرْسَلْنَا عَلَیْهِمُ الطُّوْفَانَ وَ الْجَرَادَ وَ الْقُمَّلَ وَ الضَّفَادِعَ وَ الدَّمَ اٰیٰتٍ مُّفَصَّلٰتٍ {قف} فَاسْتَكْبَرُوْا وَ كَانُوْا قَوْمًا مُّجْرِمِیْنَ (133)
(૧૩૩) પછી અમે તેમના ઉપર તોફાન અને તીડ અને જૂ અને દેડકાં અને લોહી મોકલ્યુ, આ બધી જુદી-જુદી નિશાનીઓ છતાં તેમણે ઘમંડ કર્યો અને તેઓ ગુનેહગાર લોકો હતા.
وَ لَمَّا وَقَعَ عَلَیْهِمُ الرِّجْزُ قَالُوْا یٰمُوْسَى ادْعُ لَنَا رَبَّكَ بِمَا عَهِدَ عِنْدَكَ ۚ لَئِنْ كَشَفْتَ عَنَّا الرِّجْزَ لَنُؤْمِنَنَّ لَكَ وَ لَنُرْسِلَنَّ مَعَكَ بَنِیْۤ اِسْرَآءِیْلَ ۚ (134)
(૧૩૪) અને જ્યારે તેમના ઉપર કોઈ અઝાબ આવતો તો કહેતા કે, “હે મૂસા! અમારા માટે પોતાના રબથી તે વાયદો જે તમને આપ્યો છે તેના આધારે દુઆ કરો, જો તમે અમારાથી અઝાબ દૂર કરી દીધો તો અમે જરૂર તમારા પર ઈમાન લઈ આવીશું, અને તમારા સાથે ઈસરાઈલની સંતાનને મોકલી દઈશું.”
فَلَمَّا كَشَفْنَا عَنْهُمُ الرِّجْزَ اِلٰۤى اَجَلٍ هُمْ بٰلِغُوْهُ اِذَا هُمْ یَنْكُثُوْنَ (135)
(૧૩૫) પછી જ્યારે અમે તેમના ઉપરથી અમારો અઝાબ હટાવી લેતા, એક નિશ્ચિત સમય માટે કે જ્યાં તેઓ પહોંચવાના હતા, તો તેઓ તરત જ વચનભંગ કરવા લાગતા.
فَانْتَقَمْنَا مِنْهُمْ فَاَغْرَقْنٰهُمْ فِی الْیَمِّ بِاَنَّهُمْ كَذَّبُوْا بِاٰیٰتِنَا وَ كَانُوْا عَنْهَا غٰفِلِیْنَ (136)
(૧૩૬) પછી અમે તેમનાથી બદલો લીધો એટલે કે તેમને સમુદ્રમાં ડૂબાડી દીધા, કારણ કે તેઓ અમારી નિશાનીઓને જૂઠાડતા હતા અને તેનાથી બેપરવાહ થઈ ગયા હતા.
وَ اَوْرَثْنَا الْقَوْمَ الَّذِیْنَ كَانُوْا یُسْتَضْعَفُوْنَ مَشَارِقَ الْاَرْضِ وَ مَغَارِبَهَا الَّتِیْ بٰرَكْنَا فِیْهَا ؕ وَ تَمَّتْ كَلِمَتُ رَبِّكَ الْحُسْنٰى عَلٰى بَنِیْۤ اِسْرَآءِیْلَ ۙ٥ بِمَا صَبَرُوْا ؕ وَ دَمَّرْنَا مَا كَانَ یَصْنَعُ فِرْعَوْنُ وَ قَوْمُهٗ وَ مَا كَانُوْا یَعْرِشُوْنَ (137)
(૧૩૭) અને અમે તે લોકોને જેઓ ઘણા કમજોર ગણવામાં આવતા હતા, તેમને ધરતીના પૂર્વ અને પશ્ચિમના વારસદાર બનાવી દીધા. જેમાં અમે બરકતો (સમૃદ્ધિ) રાખી છે, અને તમારા રબનો ભલાઈનો વાયદો બની ઈસરાઈલના વિશે તેમના સબ્રના કારણે પૂરો થઈ ગયો અને અમે ફિરઔન અને તેની કોમે બનાવેલ કારખાનાઓ અને જે ઊંચા મહેલો બનાવ્યા હતા તે બધું જ નષ્ટ કરી દીધું.
وَ جٰوَزْنَا بِبَنِیْۤ اِسْرَآءِیْلَ الْبَحْرَ فَاَتَوْا عَلٰى قَوْمٍ یَّعْكُفُوْنَ عَلٰۤى اَصْنَامٍ لَّهُمْ ۚ قَالُوْا یٰمُوْسَى اجْعَلْ لَّنَاۤ اِلٰهًا كَمَا لَهُمْ اٰلِهَةٌ ؕ قَالَ اِنَّكُمْ قَوْمٌ تَجْهَلُوْنَ (138)
(૧૩૮) અને અમે ઈસરાઈલની સંતાનને સમુદ્રની પાર ઉતારી દીધા, પછી તેઓ એક એવી કોમ (સમુદાય) પાસેથી પસાર થયા જે પોતાની કેટલીક મૂર્તિઓ (પ્રતિમાઓ)થી લાગીને બેઠેલા હતા, કહેવા લાગ્યા કે, “હે મૂસા! અમારા માટે પણ આવો જ એક મા'બૂદ નક્કી કરી દો”, મૂસાએ કહ્યું, “હકીકતમાં તમારા લોકોમાં મોટી અજ્ઞાનતા છે.”
اِنَّ هٰۤؤُلَآءِ مُتَبَّرٌ مَّا هُمْ فِیْهِ وَ بٰطِلٌ مَّا كَانُوْا یَعْمَلُوْنَ (139)
(૧૩૯) આ લોકો જે કામમાં લાગેલા છે તે નાશ કરી દેવામાં આવશે અને તેમના આ કામ ફક્ત જૂઠા છે.
قَالَ اَغَیْرَ اللّٰهِ اَبْغِیْكُمْ اِلٰهًا وَّ هُوَ فَضَّلَكُمْ عَلَى الْعٰلَمِیْنَ (140)
(૧૪૦) (મૂસાએ) કહ્યું કે, “શું અલ્લાહના સિવાય કોઈ બીજો તમારો મા'બૂદ નક્કી કરી લઉં, જ્યારે કે તેણે તમને દુનિયાની બધી કોમો ઉપર શ્રેષ્ઠતા આપી છે ?”
وَ اِذْ اَنْجَیْنٰكُمْ مِّنْ اٰلِ فِرْعَوْنَ یَسُوْمُوْنَكُمْ سُوْٓءَ الْعَذَابِ ۚ یُقَتِّلُوْنَ اَبْنَآءَكُمْ وَ یَسْتَحْیُوْنَ نِسَآءَكُمْ ؕ وَ فِیْ ذٰلِكُمْ بَلَآءٌ مِّنْ رَّبِّكُمْ عَظِیْمٌ ۧ (141)
(૧૪૧) અને તે સમય યાદ કરો જ્યારે અમે તમને ફિરઔનના પેરોકારોથી બચાવી લીધા જે તમને સખત સજાઓ આપતા હતા. તમારા પુત્રોને કતલ કરી દેતા હતા અને તમારી સ્ત્રીઓને જીવતી છોડી દેતા હતા અને તેમાં તમારા રબ તરફથી ભારે પરીક્ષા હતી. (ع-૧૬)