وَلٰڪِنۡ كَذَّبَ وَتَوَلّٰى  ۙ۝٣٢

(૩૨) પરંતુ (તેણે) જૂઠાડ્યા અને ફરી ગયો.

اَوۡلٰى لَكَ فَاَوۡلٰى  ۙ۝٣٤

(૩૪) અફસોસ છે તારા પર, પસ્તાવો છે તારા પર.

ثُمَّ اَوۡلٰى لَكَ فَاَوۡلٰى ؕ۝٣٥ 

(૩૫) પછી દુઃખ છે (તારા પર) અને ખરાબી છે તારા માટે.

اَيَحۡسَبُ الۡاِنۡسَانُ اَنۡ يُّتۡرَكَ سُدًى ؕ۝٣٦ 

(૩૬) શું મનુષ્ય એમ સમજે છે કે તેને  આમ જ છોડી દેવામાં આવશે ?

اَلَمۡ يَكُ نُطۡفَةً مِّنۡ مَّنِىٍّ يُّمۡنٰى ۙ۝٣٧ 

(૩૭) શું તે એક ઘટ્ટ પાણીનું ટિપું ન હતો જે ટપકાવવામાં આવે છે ?

فَجَعَلَ مِنۡهُ الزَّوۡجَيۡنِ الذَّكَرَ وَالۡاُنۡثٰى ؕ۝٣٩

(૩૯) પછી તેનાથી જોડા એટલે કે નર-માદા બનાવ્યા.