Surah Al-Qiyamah

بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيْمِ

શરૂ અલ્લાહના નામથી જે અત્યંત કૃપાળુ અને દયાળુ છે

لَاۤ اُقْسِمُ بِیَوْمِ الْقِیٰمَةِ ۙ (1)

(૧) હું સોગંદ ખાઉ છું કયામતના દિવસના.

وَ لَاۤ اُقْسِمُ بِالنَّفْسِ اللَّوَّامَةِ ؕ (2)

(૨) અને સોગંદ ખાઉં છું તે અંતરાત્મા (નફસ)ના જે ધિક્કાર (નિંદા) કરવાવાળી હોય.

اَیَحْسَبُ الْاِنْسَانُ اَلَّنْ نَّجْمَعَ عِظَامَهٗ ؕ (3)

(૩) શું મનુષ્ય એવું વિચારે છે કે અમે તેના હાડકાં ભેગા કરીશું જ નહિં ?

بَلٰى قٰدِرِیْنَ عَلٰۤى اَنْ نُّسَوِّیَ بَنَانَهٗ (4)

(૪) હા, જરૂર કરીશું, અમે શક્તિમાન છીએ કે અમે તેના આંગળાના ટેરવા સુદ્ધાંને બરાબર બનાવી દઈશું.

بَلْ یُرِیْدُ الْاِنْسَانُ لِیَفْجُرَ اَمَامَهٗ ۚ (5)

(૫) પરંતુ મનુષ્ય તો એવું ઈચ્છે છે કે આગળ (ભવિષ્યમાં) નાફરમાની (અને અવગણના) કરતો રહે.

یَسْئَلُ اَیَّانَ یَوْمُ الْقِیٰمَةِ ؕ (6)

(૬) પૂછે છે કે, “કયામતનો દિવસ ક્યારે આવશે ?”

فَاِذَا بَرِقَ الْبَصَرُ ۙ (7)

(૭) તો જે સમયે આંખો પથરાઈ જશે.

وَ خَسَفَ الْقَمَرُ ۙ (8)

(૮) અને ચંદ્ર પ્રકાશહીન (બેનૂર) થઈ જશે.

وَ جُمِعَ الشَّمْسُ وَ الْقَمَرُ ۙ (9)

(૯) અને સૂર્ય તથા ચંદ્રને ભેગા કરી દેવામાં આવશે.

یَقُوْلُ الْاِنْسَانُ یَوْمَئِذٍ اَیْنَ الْمَفَرُّ ۚ (10)

(૧૦) તે દિવસે મનુષ્ય કહેશે કે,“આજે નાસી જવાનું સ્થળ ક્યાં છે ? ”

كَلَّا لَا وَزَرَ ؕ (11)

(૧૧) કદાપિ નહિં, કોઈ પનાહનું સ્થાન નથી.

اِلٰى رَبِّكَ یَوْمَئِذِ اِن لْمُسْتَقَرُّ ؕ (12)

(૧૨) આજે તો તારા રબના પાસે જ ઠેકાણું છે.

یُنَبَّؤُا الْاِنْسَانُ یَوْمَئِذٍۭ بِمَا قَدَّمَ وَ اَخَّرَ ؕ (13)

(૧૩) આજે મનુષ્યને તેના આગળ મોકલેલા અને પાછળ છોડેલા (કર્મોથી) વાકેફ કરાવવામાં આવશે.

بَلِ الْاِنْسَانُ عَلٰى نَفْسِهٖ بَصِیْرَةٌ ۙ (14)

(૧૪) પરંતુ મનુષ્ય પોતે જ પોતાની જાતનો જાણકાર હશે.

وَّ لَوْ اَلْقٰى مَعَاذِیْرَهٗ ؕ (15)

(૧૫) ભલે ને ગમે તેટલા બહાના રજૂ કરે.

لَا تُحَرِّكْ بِهٖ لِسَانَكَ لِتَعْجَلَ بِهٖ ؕ (16)

(૧૬) (હે નબી!) તમે કુરઆનને જલ્દી (યાદ કરવા) માટે પોતાની જીભને ન હલાવો.

اِنَّ عَلَیْنَا جَمْعَهٗ وَ قُرْاٰنَهٗ ۚ ۖ (17)

(૧૭) અને (કુરઆનને) જમા કરવું અને (આપના મોઢાથી) પઢાવી દેવું અમારા શિરે છે.

فَاِذَا قَرَاْنٰهُ فَاتَّبِعْ قُرْاٰنَهٗ ۚ (18)

(૧૮) (એટલા માટે) અમે જયારે તેને પઢી લઈએ તો તમે તેને પઢવાનું અનુકરણ કરો.

ثُمَّ اِنَّ عَلَیْنَا بَیَانَهٗ ؕ (19)

(૧૯) પછી તેને સ્પષ્ટ કરી દેવું અમારું કામ છે.

كَلَّا بَلْ تُحِبُّوْنَ الْعَاجِلَةَ ۙ (20)

(૨૦) કદાપિ નહિં, (કાફિરો) તમે તો જલ્દી પ્રાપ્ત થનારી દુનિયાથી મોહબ્બત રાખો છો.

وَ تَذَرُوْنَ الْاٰخِرَةَ ؕ (21)

(૨૧) અને આખિરત (પરલોક)ને છોડી બેઠા છો.

وُجُوْهٌ یَّوْمَئِذٍ نَّاضِرَةٌ ۙ (22)

(૨૨) તે દિવસે કેટલાય ચહેરા તાજગીભર્યા (અને પ્રકાશિત) હશે.

اِلٰى رَبِّهَا نَاظِرَةٌ ۚ (23)

(૨૩) પોતાના રબ તરફ જોતા હશે.

وَ وُجُوْهٌ یَّوْمَئِذٍۭ بَاسِرَةٌ ۙ (24)

(૨૪) અને કેટલાય ચહેરા તે દિવસે ઉદાસ (અને બદસૂરત) હશે.

تَظُنُّ اَنْ یُّفْعَلَ بِهَا فَاقِرَةٌ ؕ (25)

(૨૫) સમજતા હશે કે તેમના સાથે કમર તોડી નાંખે તેવો વર્તાવ કરવામાં આવશે.

كَلَّاۤ اِذَا بَلَغَتِ التَّرَاقِیَ ۙ (26)

(૨૬) કદાપિ નહિં, જયારે (જીવ) હાંસડી સુધી પહોંચી જશે.

وَ قِیْلَ مَنْ {سكتة} رَاقٍ ۙ (27)

(૨૭) અને કહેવામાં આવશે કે કોઈ ઝાળ-ફૂંક (મંતર) કરવાવાળો છે.

وَّ ظَنَّ اَنَّهُ الْفِرَاقُ ۙ (28)

(૨૮) અને તેણે (મરનારે) ખાતરી કરી લીધી કે આ જૂદાઈનો સમય છે.

وَ الْتَفَّتِ السَّاقُ بِالسَّاقِ ۙ (29)

(૨૯) પછી પિંડલીથી પિંડલી વળગી જશે.

اِلٰى رَبِّكَ یَوْمَئِذِ اِ۟لْمَسَاقُ ؕ ۧ (30)

(૩૦) આજે તારા રબ તરફ ચાલવાનું છે. (ع-૧)