مَا الۡحَـآقَّةُ​  ۚ‏‏‏۝٢

(૨) શું છે સાબિત (સિદ્ધ) થવાવાળી ?

وَمَاۤ اَدۡرٰٮكَ مَا الۡحَــآقَّةُ  ؕ‏‏‏‏۝٣

(૩) અને તમને શું ખબર છે કે તે સાબિત થવાવાળી શું છે ?

كَذَّبَتۡ ثَمُوۡدُ وَعَادٌۢ بِالۡقَارِعَةِ‏ ‏‏‏‏۝٤

(૪) તે ખખડાવી દેનાર (કયામત)ને સમૂદિઓ અને આદિઓએ જૂઠાડી હતી.

فَهَلۡ تَرٰى لَهُمۡ مِّنۡۢ بَاقِيَةٍ ‏‏‏‏۝٨

(૮) તો શું તેમનામાંથી કોઈને પણ તમે બાકી બચેલા જોઈ રહ્યા છો ?

وَجَآءَ فِرۡعَوۡنُ وَمَنۡ قَبۡلَهٗ وَالۡمُؤۡتَفِكٰتُ بِالۡخَـاطِئَةِ​  ۚ‏‏‏‏۝٩

(૯) ફિરઔન અને તેનાથી પહેલાના લોકોએ અને જેની વસ્તીઓ ઊંધી કરી દેવાઈ, તેમણે પણ ભૂલો કરી.

فَعَصَوۡا رَسُوۡلَ رَبِّهِمۡ فَاَخَذَهُمۡ اَخۡذَةً رَّابِيَةً‏ ‏‏‏‏۝١٠

(૧૦) અને પોતાના રબના રસૂલની નાફરમાની કરી, (છેવટ) અલ્લાહે તેમને (પણ) પકડમાં લઈ લીધા.

اِنَّا لَمَّا طَغَا الۡمَآءُ حَمَلۡنٰكُمۡ فِى الۡجَارِيَةِ  ۙ‏‏‏‏۝١١

(૧૧) અને જ્યારે પાણીનું પૂર આવ્યું તો તે સમયે અમે તમને નૌકા ઉપર સવાર કરાવી દીધા.

لِنَجۡعَلَهَا لَـكُمۡ تَذۡكِرَةً وَّتَعِيَهَاۤ اُذُنٌ وَّاعِيَةٌ‏ ‏‏‏‏۝١٢

(૧૨) જેથી તેને તમારા માટે નસીહત (અને યાદગાર) બનાવી દઈએ, (જેથી) યાદ રાખવાવાળા કાન તેને યાદ રાખે.

فَاِذَا نُفِخَ فِى الصُّوۡرِ نَفۡخَةٌ وَّاحِدَةٌ  ۙ‏‏۝١٣

(૧૩) તો જ્યારે રણશિંગા (શૂર)માં એક ફૂંક મારી દેવામાં આવશે.

وَحُمِلَتِ الۡاَرۡضُ وَ الۡجِبَالُ فَدُكَّتَا دَكَّةً وَّاحِدَةً‏  ۙ‏۝١٤

(૧૪) અને ધરતી તથા પહાડ ઉઠાવી લેવામાં આવશે અને એક જ પ્રહારમાં કણ-કણ (ચૂરેચૂરા) કરી દેવામાં આવશે.

فَيَوۡمَٮِٕذٍ وَّقَعَتِ الۡوَاقِعَةُ  ۙ‏‏‏۝١٥

(૧૫) તે દિવસે થનાર ઘટના (કયામત) થઈ પડશે.

وَانْشَقَّتِ السَّمَآءُ فَهِىَ يَوۡمَٮِٕذٍ وَّاهِيَةٌ  ۙ‏‏‏۝١٦

(૧૬) અને આકાશ ફાટી જશે તો તે દિવસે ખૂબ જ કમજોર થઈ જશે.

يَوۡمَٮِٕذٍ تُعۡرَضُوۡنَ لَا تَخۡفٰى مِنۡكُمۡ خَافِيَةٌ ‏‏‏‏۝١٨

(૧૮) તે દિવસે તમને બધાને રજૂ કરવામાં આવશે, તમારી કોઈ ગુપ્ત વાત છૂપી નહીં રહે.

فَاَمَّا مَنۡ اُوۡتِىَ كِتٰبَهٗ بِيَمِيۡنِهٖۙ فَيَقُوۡلُ هَآؤُمُ اقۡرَءُوۡا كِتٰبِيَهۡ​ ‏‏‏‏۝١٩

(૧૯) તો જેની કર્મપોથી (આમાલનામુ) તેના જમણા હાથમાં આપવામાં આવશે તો તે કહેવા લાગશે કે, “લો, મારી કર્મપોથી (આમાલનામું) વાંચી લો.

اِنِّىۡ ظَنَنۡتُ اَنِّىۡ مُلٰقٍ حِسَابِيَهۡ​  ۚ‏‏‏‏‏‏‏‏۝٢٠

(૨૦) મને સંપૂર્ણ વિશ્વાસ હતો કે હું મારો હિસાબ મેળવનાર જ છું.”

فَهُوَ فِىۡ عِيۡشَةٍ رَّاضِيَةٍ ‏‏‏‏‏‏‏ ۙ‏۝٢١

(૨૧) તો તે એક સુખદ (ખુશહાલ) જીવનમાં હશે.

قُطُوۡفُهَا دَانِيَةٌ‏‏‏‏‏۝٢٣

(૨૩) જેના ફળ ઝૂકી પડેલા હશે.

كُلُوۡا وَاشۡرَبُوۡا هَنِيۡٓـــًٔا ۢ بِمَاۤ اَسۡلَفۡتُمۡ فِى الۡاَيَّامِ الۡخَـالِيَةِ‏ ۝٢٤

(૨૪) (તેમને કહેવામાં આવશે) કે આનંદથી ખાઓ અને પીઓ, પોતાના તે કર્મોના બદલે જેને તમે પાછલા દિવસો (દુનિયા)માં કર્યા.

وَاَمَّا مَنۡ اُوۡتِىَ كِتٰبَهٗ بِشِمَالِهٖ ۙ٥فَيَقُوۡلُ يٰلَيۡتَنِىۡ لَمۡ اُوۡتَ كِتٰبِيَهۡ​  ۚ۝٢٥

(૨૫) પરંતુ જેને તેની કર્મપોથી (આમાલનામું) ડાબા હાથમાં આપવામાં આવશે, તે તો કહેશે કે, “હાય મને મારી કર્મપોથી આપવામાં જ ન આવતી.”

وَلَمۡ اَدۡرِ مَا حِسَابِيَهۡ​  ۚ۝٢٦

(૨૬) અને હું જાણતો ન હતો કે હિસાબ શું છે.

يٰلَيۡتَهَا كَانَتِ الۡقَاضِيَةَ​  ۚ۝٢٧

(૨૭) કાશ ! મોત (મારું) કામ જ ખતમ કરી દેતી.

مَاۤ اَغۡنٰى عَنِّىۡ مَالِيَهۡ  ۚ۝٢٨

(૨૮) મારા ધન-દોલતે પણ મને કોઈ ફાયદો ન આપ્યો.

هَلَكَ عَنِّىۡ سُلۡطٰنِيَهۡ​  ۚ۝٢٩

(૨૯) મારૂ રાજય પણ મારાથી જતું રહ્યું”

خُذُوۡهُ فَغُلُّوۡهُ  ۙ‏۝٣٠

(૩૦) (હુકમ થશે) આને પકડી લો પછી તેને (ગળામાં) તોક પહેરાવી દો.

ثُمَّ الۡجَحِيۡمَ صَلُّوۡهُ  ۙ‏‏‏‏‏۝٣١

(૩૧) પછી આને જહન્નમમાં નાંખી દો.

اِنَّهٗ كَانَ لَا يُؤۡمِنُ بِاللّٰهِ الۡعَظِيۡمِ  ۙ‏‏‏‏‏۝٣٣

(૩૩) બેશક આ મહાન અલ્લાહ પર ઈમાન રાખતો ન હતો.

فَلَيۡسَ لَـهُ الۡيَوۡمَ هٰهُنَا حَمِيۡمٌ  ۙ‏‏‏‏‏۝٣٥

(૩૫) તો આજે અહી તેનો ન કોઈ દોસ્ત છે.

وَّلَا طَعَامٌ اِلَّا مِنۡ غِسۡلِيۡنٍ  ۙ‏‏‏‏‏۝٣٦

(૩૬) અને ન પીપ (ઝખમોનું ધોવાણ) સિવાય તેનો કોઈ ખોરાક છે.