Surah Yusuf

وَلَمَّا دَخَلُوۡا عَلٰى يُوۡسُفَ اٰوٰٓى اِلَيۡهِ اَخَاهُ​ قَالَ اِنِّىۡۤ اَنَا اَخُوۡكَ فَلَا تَبۡتَٮِٕسۡ بِمَا كَانُوۡا يَعۡمَلُوۡنَ ‏‏​‏ ‏‏۝٦٩

(૬૯) અને આ બધા યૂસુફ પાસે પહોંચી ગયા તો તેમણે પોતાના ભાઈને નજીક બેસાડી દીધો અને કહ્યું કે હું તારો ભાઈ (યૂસુફ) છું, અત્યાર સુધી આ લોકો જે કંઈ કરતા રહ્યા તેની કશી ફિકર ન કર.

قَالُوۡا وَاَقۡبَلُوۡا عَلَيۡهِمۡ مَّاذَا تَفۡقِدُوۡنَ ‏‏​‏ ‏‏۝٧١

(૭૧) તેમણે તેની તરફ મોઢુ ફેરવીને કહ્યું કે, “તમારી કઈ વસ્તુ ખોવાઈ ગઈ છે ? ”

قَالُوۡا نَفۡقِدُ صُوَاعَ الۡمَلِكِ وَلِمَنۡ جَآءَ بِهٖ حِمۡلُ بَعِيۡرٍ وَّاَنَا بِهٖ زَعِيۡمٌ‏ ‏‏۝٧٢

(૭૨) જવાબ આપ્યો કે, “રાજકીય પ્યાલો ખોવાઈ ગયો છે, જે તેને લઈ આવે તેને ઊંટના વજન જેટલું અનાજ મળશે, તે વાયદાનો હું જામીન છું.”

قَالُوۡا تَاللّٰهِ لَـقَدۡ عَلِمۡتُمۡ مَّا جِئۡنَا لِـنُفۡسِدَ فِى الۡاَرۡضِ وَمَا كُنَّا سَارِقِيۡنَ‏ ‏‏۝٧٣

(૭૩) તેમણે કહ્યું, “અલ્લાહની કસમ ! તમને સારી રીતે ખબર છે કે અમે દેશમાં ફસાદ કરવા નથી આવ્યા, અને ન અમે ચોર છીએ.”

قَالُوۡا فَمَا جَزَاۤؤُهٗۤ اِنۡ كُنۡتُمۡ كٰذِبِيۡنَ‏‏ ‏‏۝٧٤

(૭૪) તેણે કહ્યું, “સારું, ચોરીની શું સજા છે જો તમે જૂઠા હોવ ? ”

قَالُوۡا جَزَاۤؤُهٗ مَنۡ وُّجِدَ فِىۡ رَحۡلِهٖ فَهُوَ جَزَاۤؤُهٗ​ؕ كَذٰلِكَ نَجۡزِى الظّٰلِمِيۡنَ‏ ‏‏۝٧٥

(૭૫) જવાબ આપવામાં આવ્યો કે એની સજા એ છે કે જેના સામાનમાંથી મળે તે જ તેનો બદલો છે, અમે તો જાલિમોને આવી જ સજા આપીએ છીએ.

قَالُوۡۤا اِنۡ يَّسۡرِقۡ فَقَدۡ سَرَقَ اَخٌ لَّهٗ مِنۡ قَبۡلُ​ ۚ فَاَسَرَّهَا يُوۡسُفُ فِىۡ نَفۡسِهٖ وَلَمۡ يُبۡدِهَا لَهُمۡ​ ۚ قَالَ اَنۡـتُمۡ شَرٌّ مَّكَانًا ​ۚ وَاللّٰهُ اَعۡلَمُ بِمَا تَصِفُوۡنَ‏‏‏​‏ ‏‏۝٧٧

(૭૭) તેમણે કહ્યું કે, “જો તેણે ચોરી કરી છે તો (આશ્ચર્યની વાત નથી) તેનો ભાઈ પણ પહેલા ચોરી કરી ચૂક્યો છે,” યૂસુફે આ વાત પોતાના દિલમાં રાખી લીધી, કહ્યું કે, “તમે બૂરા સ્થાન પર છો અને જે તમે કહી રહ્યા છો અલ્લાહ તેને સારી રીતે જાણે છે.”

قَالَ مَعَاذَ اللّٰهِ اَنۡ نَّاۡخُذَ اِلَّا مَنۡ وَّجَدۡنَا مَتَاعَنَا عِنۡدَهٗۤ ۙ اِنَّاۤ اِذًا لَّظٰلِمُوۡنَ ‏‏۝٧٩ع

(૭૯) (યૂસુફે) કહ્યું કે, “અમે જેના પાસેથી અમારી વસ્તુ મળી છે તેના સિવાય બીજાને કેદી બનાવવાથી અલ્લાહની પનાહ ચાહીએ છીએ, આવું કરવાથી બેશક અમે અન્યાય કરનારા થઈ જઈશું.” (ع-૯)