Surah Ash-Shur'ara

قَوۡمَ فِرۡعَوۡنَ​ؕ اَلَا يَتَّقُوۡنَ​‏ ‏‏۝١١

(૧૧) ફિરઔનની કોમ પાસે, શું તેઓ ડરતા નથી ?

قَالَ رَبِّ اِنِّىۡۤ اَخَافُ اَنۡ يُّكَذِّبُوۡنِؕ‏​‏ ‏‏۝١٢

(૧૨) મૂસાએ કહ્યું, “હે મારા રબ! મને તો ડર છે કે તેઓ મને ખોટો ઠેરવી દેશે.

وَيَضِيۡقُ صَدۡرِىۡ وَلَا يَنۡطَلِقُ لِسَانِىۡ فَاَرۡسِلۡ اِلٰى هٰرُوۡنَ‏ ‏‏۝١٣

(૧૩) અને મારી છાતી તંગ થઈ રહી છે, મારી જીભ ઉપડતી નથી, એટલા માટે તું હારૂન તરફ પણ વહી મોકલ.

وَلَهُمۡ عَلَىَّ ذَنۡۢبٌ فَاَخَافُ اَنۡ يَّقۡتُلُوۡنِ​ۚ ‏‏۝١٤

(૧૪) અને તેમનો મારા ઉપર મારા એક ગુનાહનો આરોપ પણ છે, મને ડર છે કે તેઓ મને મારી ન નાખે.”

قَالَ كَلَّا​ ۚ فَاذۡهَبَا بِاٰيٰتِنَآ​ اِنَّا مَعَكُمۡ مُّسۡتَمِعُوۡنَ‏​‏ ‏‏۝١٥

(૧૫) અલ્લાહે ફરમાવ્યું, “એવું કદાપિ નહિ બને, તમે બંને અમારી નિશાનીઓ લઈને જાઓ, અમે તમારા સાથે બધું જ સાંભળતા રહીશું.

فَاۡتِيَا فِرۡعَوۡنَ فَقُوۡلَاۤ اِنَّا رَسُوۡلُ رَبِّ الۡعٰلَمِيۡنَۙ ‏‏۝١٦

(૧૬) તમે બંને ફિરઔન પાસે જઈને કહો કે બેશક અમે સમગ્ર દુનિયાના રબ તરફથી મોકલેલા છીએ.

اَنۡ اَرۡسِلۡ مَعَنَا بَنِىۡۤ اِسۡرَآءِيۡلَ ؕ‏ ‏‏۝١٧

(૧૭) કે તું અમારા સાથે ઈસરાઈલની સંતાનને મોકલી દે.”

وَفَعَلۡتَ فَعۡلَتَكَ الَّتِىۡ فَعَلۡتَ وَاَنۡتَ مِنَ الۡكٰفِرِيۡنَ‏ ‏‏۝١٩

(૧૯) અને પછી તું પોતાનું તે કામ કરી ગયો જે કરી ગયો, અને તું અપકારીઓ (નાશુક્રાઓ) માંથી છે.”

فَفَرَرۡتُ مِنۡكُمۡ لَمَّا خِفۡتُكُمۡ فَوَهَبَ لِىۡ رَبِّىۡ حُكۡمًا وَّجَعَلَنِىۡ مِنَ الۡمُرۡسَلِيۡنَ‏ ‏‏۝٢١

(૨૧) પછી હું તમારાથી ડરીને ભાગી ગયો, તે પછી મારા રબે મને નિર્ણય શક્તિ અને ઈલ્મ પ્રદાન કર્યુ અને મને પયગંબરોમાં સામેલ કરી લીધો.

وَتِلۡكَ نِعۡمَةٌ تَمُنُّهَا عَلَىَّ اَنۡ عَبَّدْتَّ بَنِىۡۤ اِسۡرَآءِيۡلَ ؕ‏ ‏‏۝٢٢

(૨૨) અને મારા ઉપર શું તારો આ જ તે ઉપકાર છે ? જેને તું જાહેર કરી રહ્યો છે કે તેં ઈસરાઈલની સંતાનને ગુલામ બનાવી રાખી છે.”

قَالَ فِرۡعَوۡنُ وَمَا رَبُّ الۡعٰلَمِيۡنَؕ‏‏ ‏‏۝٢٣

(૨૩) ફિરઔને કહ્યું કે, “સમગ્ર દુનિયાનો રબ શું છે ?”

قَالَ رَبُّ السَّمٰوٰتِ وَالۡاَرۡضِ وَمَا بَيۡنَهُمَاؕ اِنۡ كُنۡتُمۡ مُّوۡقِنِيۡنَ‏  ‏‏۝٢٤

(૨૪) (હજરત મૂસાએ) કહ્યું કે, “તે આકાશો અને ધરતી અને તેના વચ્ચેની તમામ વસ્તુઓનો રબ છે, જો તમે ઈમાન લાવનારા હોવ.”

قَالَ لِمَنۡ حَوۡلَهٗۤ اَلَا تَسۡتَمِعُوۡنَ‏​‏ ‏‏۝٢٥

(૨૫) (ફિરઔને) પોતાના નજીકના લોકોને કહ્યું કે, “શું તમે સાંભળી નથી રહ્યા ? ”

قَالَ رَبُّكُمۡ وَرَبُّ اٰبَآٮِٕكُمُ الۡاَوَّلِيۡنَ‏ ‏‏۝٢٦

(૨૬) (હજરત મૂસાએ) કહ્યું, “તે તમારો અને તમારા પૂર્વજોનો પણ રબ છે.”

قَالَ اِنَّ رَسُوۡلَـكُمُ الَّذِىۡۤ اُرۡسِلَ اِلَيۡكُمۡ لَمَجۡنُوۡنٌ‏ ‏‏۝٢٧

(૨૭) (ફિરઔને) કહ્યું, “(લોકો!) તમારો આ રસૂલ જે તમારા તરફ મોકલવામાં આવ્યો છે એ તો બિલકુલ દિવાનો છે.”

قَالَ رَبُّ الۡمَشۡرِقِ وَالۡمَغۡرِبِ وَمَا بَيۡنَهُمَا ؕ اِنۡ كُنۡتُمۡ تَعۡقِلُوۡنَ‏‏ ‏‏۝٢٨

(૨૮) (હજરત મૂસાએ) કહ્યું, “તે જ પૂર્વ અને પશ્ચિમનો અને તેના વચ્ચેની તમામ વસ્તુઓનો રબ છે, જો તમે અક્કલ ધરાવતા હોવ.”

قَالَ اَوَلَوۡ جِئۡتُكَ بِشَىۡءٍ مُّبِيۡنٍ​ۚ‏ ‏‏۝٣٠

(૩૦) (મૂસાએ) કહ્યું, “જો હું તારા પાસે કોઈ સ્પષ્ટ વસ્તુ લઈને આવું તો પણ ? ”

قَالَ فَاۡتِ بِهٖۤ اِنۡ كُنۡتَ مِنَ الصّٰدِقِيۡنَ ‏‏۝٣١

(૩૧) (ફિરઔને) કહ્યું, “જો તું સાચાઓમાંથી છે તો તેને રજૂ કર.”

وَّنَزَعَ يَدَهٗ فَاِذَا هِىَ بَيۡضَآءُ لِلنّٰظِرِيۡنَ‏ ‏‏۝٣٣ع

(૩૩) અને પોતાનો હાથ ખેંચીને બહાર કાઢ્યો તો તે પણ તે જ સમયે જોનારાઓને સફેદ ચળકતો દેખાવા લાગ્યો. (ع-૨)