Surah Ad-Dukhan

સૂરહ અદ્-દુખાન

રૂકૂ : ૧

આયત ૧ થી ૨૯

بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيْمِ

શરૂ અલ્લાહના નામથી જે અત્યંત કૃપાળુ અને દયાળુ છે

حٰمٓ ۛ ۚ (1)

(૧) હા. મીમ.!


وَ الْكِتٰبِ الْمُبِیْنِ ۙۛ (2)

(૨) સોગંદ છે આ સ્પષ્ટ કિતાબના


اِنَّاۤ اَنْزَلْنٰهُ فِیْ لَیْلَةٍ مُّبٰرَكَةٍ اِنَّا كُنَّا مُنْذِرِیْنَ (3)

(૩) બેશક અમે આને મુબારક રાત માં ઉતારી છે, બેશક અમે બાખબર કરી દેનારા છીએ.


فِیْهَا یُفْرَقُ كُلُّ اَمْرٍ حَكِیْمٍ ۙ (4)

(૪) તે રાતમાં દરેક મહત્વના કામોનો ફેંસલો કરવામાં આવે છે.


اَمْرًا مِّنْ عِنْدِنَا ؕ اِنَّا كُنَّا مُرْسِلِیْنَ ۚ (5)

(૫) અમારા પાસેથી આદેશ થઈને, અમે જ રસૂલ બનાવીને મોકલનારા છીએ.


رَحْمَةً مِّنْ رَّبِّكَ ؕ اِنَّهٗ هُوَ السَّمِیْعُ الْعَلِیْمُ ۙ (6)

(૬) તમારા રબની કૃપાથી, તે જ છે સાંભળનાર અને જાણનાર.


رَبِّ السَّمٰوٰتِ وَ الْاَرْضِ وَ مَا بَیْنَهُمَا ۘ اِنْ كُنْتُمْ مُّوْقِنِیْنَ (7)

(૭) જે રબ છે આકાશો અને ધરતીનો અને જે કંઈ તેમના વચ્ચે છે, જો તમે વિશ્વાસ ધરાવતા હોવ.


لَاۤ اِلٰهَ اِلَّا هُوَ یُحْیٖ وَ یُمِیْتُ ؕ رَبُّكُمْ وَ رَبُّ اٰبَآئِكُمُ الْاَوَّلِیْنَ (8)

(૮) તેના સિવાય કોઈ બંદગીના લાયક નથી, તે જ જીવતા કરે છે અને મારે છે, તે જ તમારો રબ છે અને તમારા પૂર્વજોનો પણ.


بَلْ هُمْ فِیْ شَكٍّ یَّلْعَبُوْنَ (9)

(૯) બલ્કે આ લોકો શંકામાં પડેલા રમી રહ્યા છે.


فَارْتَقِبْ یَوْمَ تَاْتِی السَّمَآءُ بِدُخَانٍ مُّبِیْنٍ ۙ (10)

(૧૦) તમે તે દિવસની રાહ જુઓ જ્યારે આકાશ પ્રત્યક્ષ ધુમાડો લાવશે.


یَّغْشَى النَّاسَ ؕ هٰذَا عَذَابٌ اَلِیْمٌ (11)

(૧૧) જે લોકોને ઘેરી લેશે, આ દુઃખદાયી અઝાબ છે.


رَبَّنَا اكْشِفْ عَنَّا الْعَذَابَ اِنَّا مُؤْمِنُوْنَ (12)

(૧૨) (કહેશે કે) “હે અમારા રબ! આ અઝાબ અમારાથી દૂર કરી દે અમે ઈમાન કબૂલ કરીએ છીએ.”


اَنّٰى لَهُمُ الذِّكْرٰى وَ قَدْ جَآءَهُمْ رَسُوْلٌ مُّبِیْنٌ ۙ (13)

(૧૩) આમના માટે નસીહત ક્યાં છે ? સ્પષ્ટ રીતે વર્ણન કરનારા પયગંબર આ લોકો પાસે આવી ચૂક્યા.


ثُمَّ تَوَلَّوْا عَنْهُ وَ قَالُوْا مُعَلَّمٌ مَّجْنُوْنٌ ۘ (14)

(૧૪) તો પણ આ લોકોએ તેમનાથી મોઢું ફેરવી લીધુ અને કહી દીધું કે, “આ તો શિખવેલો-ભણાવેલો દીવાનો છે.”


اِنَّا كَاشِفُوا الْعَذَابِ قَلِیْلًا اِنَّكُمْ عَآئِدُوْنَ ۘ (15)

(૧૫) અમે અઝાબને થોડો દૂર કરી દઈશું તો તમે પાછા પોતાની એ જ હાલતમાં આવી જશો.


یَوْمَ نَبْطِشُ الْبَطْشَةَ الْكُبْرٰى ۚ اِنَّا مُنْتَقِمُوْنَ (16)

(૧૬) જે દિવસે અમે ખૂબ સખત પકડથી પકડીશું, ચોક્કસપણે અમે બદલો લેવાવાળા છીએ.


وَ لَقَدْ فَتَنَّا قَبْلَهُمْ قَوْمَ فِرْعَوْنَ وَ جَآءَهُمْ رَسُوْلٌ كَرِیْمٌ ۙ (17)

(૧૭) બેશક અમે આમના પહેલા ફિરઔનની કોમની (પણ) પરીક્ષા લઈ ચૂક્યા છીએ, જેમના પાસે (અલ્લાહના) સન્માનિત રસૂલ આવ્યા.


اَنْ اَدُّوْۤا اِلَیَّ عِبَادَ اللّٰهِ ؕ اِنِّیْ لَكُمْ رَسُوْلٌ اَمِیْنٌ ۙ (18)

(૧૮) કે અલ્લાહ (તઆલા) ના બંદાઓને મને આપી દો, વિશ્વાસ રાખો કે હું તમારા માટે ઈમાનદાર રસૂલ છું.


وَّ اَنْ لَّا تَعْلُوْا عَلَى اللّٰهِ ۚ اِنِّیْۤ اٰتِیْكُمْ بِسُلْطٰنٍ مُّبِیْنٍ ۚ (19)

(૧૯) અને તમે અલ્લાહના સામે સરકશી (વિદ્રોહ) ન કરો, હું તમારા પાસે સ્પષ્ટ દલીલ લાવનાર છું.


وَ اِنِّیْ عُذْتُ بِرَبِّیْ وَ رَبِّكُمْ اَنْ تَرْجُمُوْنِ {ز} (20)

(૨૦) અને હું મારા અને તમારા રબની પનાહમાં આવું છું એનાથી કે તમે મને પથ્થરો વડે મારી નાખો.


وَ اِنْ لَّمْ تُؤْمِنُوْا لِیْ فَاعْتَزِلُوْنِ (21)

(૨૧) અને જો તમે મારા પર ઈમાન નથી લાવતા તો મારાથી અલગ જ રહો.


فَدَعَا رَبَّهٗۤ اَنَّ هٰۤؤُلَآءِ قَوْمٌ مُّجْرِمُوْنَ (22)

(૨૨) પછી તેમણે પોતાના રબથી દુઆ કરી કે આ બધા ગુનેહગાર લોકો છે.


فَاَسْرِ بِعِبَادِیْ لَیْلًا اِنَّكُمْ مُّتَّبَعُوْنَ ۙ (23)

(૨૩) (અમે કહી દીધું) કે રાતોરાત તમે મારા બંદાઓને લઈને નીકળી જાઓ, બેશક તમારો પીછો કરવામાં આવશે.


وَ اتْرُكِ الْبَحْرَ رَهْوًا ؕ اِنَّهُمْ جُنْدٌ مُّغْرَقُوْنَ (24)

(૨૪) અને તમે સમુદ્રને રોકાયેલો છોડીને ચાલ્યા જાઓ, બેશક આ સેના ડૂબાડી દેવામાં આવશે.


كَمْ تَرَكُوْا مِنْ جَنّٰتٍ وَّ عُیُوْنٍ ۙ (25)

(૨૫) તેઓ ઘણાં બાગ અને ઝરણાંઓ છોડી ગયાં.


وَّ زُرُوْعٍ وَّ مَقَامٍ كَرِیْمٍ ۙ (26)

(૨૬) અને ખેતી અને આરામદાયક રહેઠાણો.


وَّ نَعْمَةٍ كَانُوْا فِیْهَا فٰكِهِیْنَ ۙ (27)

(૨૭) અને તે સુખદાયી વસ્તુઓ જેમાં તેઓ સુખ ભોગવી રહ્યા હતા.


كَذٰلِكَ {قف} وَ اَوْرَثْنٰهَا قَوْمًا اٰخَرِیْنَ (28)

(૨૮) આવી રીતે થઈ ગયું, અને અમે તે બધાના વારસદાર બીજી કોમને બનાવી દીધા.


فَمَا بَكَتْ عَلَیْهِمُ السَّمَآءُ وَ الْاَرْضُ وَ مَا كَانُوْا مُنْظَرِیْنَ ۧ (29)

(૨૯) તો તેમના માટે ન તો આકાશ રડ્યું અને ન ધરતી, અને ન તેમને થોડી મહેતલ આપવામાં આવી. (ع-)