Embedded Files
وَلَقَدۡ اَرۡسَلۡنَا نُوۡحًا وَّ اِبۡرٰهِيۡمَ وَجَعَلۡنَا فِىۡ ذُرِّيَّتِهِمَا النُّبُوَّةَ وَالۡـكِتٰبَ فَمِنۡهُمۡ مُّهۡتَدٍۚ وَكَثِيۡرٌ مِّنۡهُمۡ فٰسِقُوۡنَ ٢٦
وَلَقَدۡ اَرۡسَلۡنَا نُوۡحًا وَّ اِبۡرٰهِيۡمَ وَجَعَلۡنَا فِىۡ ذُرِّيَّتِهِمَا النُّبُوَّةَ وَالۡـكِتٰبَ فَمِنۡهُمۡ مُّهۡتَدٍۚ وَكَثِيۡرٌ مِّنۡهُمۡ فٰسِقُوۡنَ ٢٦
(૨૬) બેશક અમે નૂહ અને ઈબ્રાહીમ (અ.સ.) ને (રસૂલ બનાવીને) મોકલ્યા, અને અમે તે બંનેની સંતાનમાં પયગંબરી અને કિતાબ ચાલુ રાખી, તો તેમનામાંથી કેટલાક સીધા માર્ગ ઉપર આવ્યા અને મોટાભાગના નાફરમાન રહ્યા.
ثُمَّ قَفَّيۡنَا عَلٰٓى اٰثَارِهِمۡ بِرُسُلِنَا وَقَفَّيۡنَا بِعِيۡسَى ابۡنِ مَرۡيَمَ وَاٰتَيۡنٰهُ الۡاِنۡجِيۡلَ ۙ وَجَعَلۡنَا فِىۡ قُلُوۡبِ الَّذِيۡنَ اتَّبَعُوۡهُ رَاۡفَةً وَّرَحۡمَةً ؕ وَرَهۡبَانِيَّةَ اِۨبۡتَدَعُوۡهَا مَا كَتَبۡنٰهَا عَلَيۡهِمۡ اِلَّا ابۡتِغَآءَ رِضۡوَانِ اللّٰهِ فَمَا رَعَوۡهَا حَقَّ رِعَايَتِهَا ۚ فَاٰتَيۡنَا الَّذِيۡنَ اٰمَنُوۡا مِنۡهُمۡ اَجۡرَهُمۡۚ وَكَثِيۡرٌ مِّنۡهُمۡ فٰسِقُوۡنَ ٢٧
ثُمَّ قَفَّيۡنَا عَلٰٓى اٰثَارِهِمۡ بِرُسُلِنَا وَقَفَّيۡنَا بِعِيۡسَى ابۡنِ مَرۡيَمَ وَاٰتَيۡنٰهُ الۡاِنۡجِيۡلَ ۙ وَجَعَلۡنَا فِىۡ قُلُوۡبِ الَّذِيۡنَ اتَّبَعُوۡهُ رَاۡفَةً وَّرَحۡمَةً ؕ وَرَهۡبَانِيَّةَ اِۨبۡتَدَعُوۡهَا مَا كَتَبۡنٰهَا عَلَيۡهِمۡ اِلَّا ابۡتِغَآءَ رِضۡوَانِ اللّٰهِ فَمَا رَعَوۡهَا حَقَّ رِعَايَتِهَا ۚ فَاٰتَيۡنَا الَّذِيۡنَ اٰمَنُوۡا مِنۡهُمۡ اَجۡرَهُمۡۚ وَكَثِيۡرٌ مِّنۡهُمۡ فٰسِقُوۡنَ ٢٧
(૨૭) તેમના પછી પણ અમે સતત અમારા રસૂલોને મોક્લતા રહ્યા તથા તેમના પછી અમે મરયમના પુત્ર ઈશાને મોકલ્યા અને તેમને ઈન્જિલ આપી અને તેમની તાબેદારી કરનારાઓના દિલોમાં પ્રેમ અને દયા મૂકી દીધી,[1] હાં, સંસાર ત્યાગ તો તેમણે પોતે જ શોધી કાઢ્યો હતો,[2] અમે તેમના ઉપર ફરજ પાડી ન હતી[3] સિવાય અલ્લાહની રજામંદી પ્રાપ્ત કરવા માટે[4] તો તેમણે તેનું પૂરું પાલન ન કર્યું, તો પણ અમે તેમનામાંથી જે ઈમાન લાવ્યા હતા તેમને તેમનો બદલો આપ્યો અને તેમનામાંથી વધુ પડતા લોકો નાફરમાન હતા.
[1] (رَأْفَةٌ) (રાફહ)નો અર્થ છે કોમળતા અને રહમતનો અર્થ છે દયા, અનુયાયીઓથી આશય ઈસા (અ.સ.) ના સાથી હવારી છે. એટલે કે તેમના દિલોમાં એકબીજા માટે પ્રેમ અને મોહબ્બતની લાગણી પેદા કરી દીધી. જેમકે સહાબા-એ-કિરામ (رضي الله عنهم) એકબીજાથી મોહબ્બત કરવાવાળા હતા, (رُحَمَاءُ بَيْنَهُمْ) યહુદી આ પ્રમાણે એકબીજાથી હમદર્દી નથી રાખતા. જેમકે હજરત ઈસાના માનવાવાળાઓમાં હતી.
[2] (رَهْبَانِيَّةٌ) (રહબાનિયત) (رَهْبٌ) (રહબ) ડરથી બન્યો છે. અથવા (رُهْبَانٌ) રૂહબાન (ફકીર) થી સંબંધિત છે. રહબાનિયતનો અર્થ સંસારત્યાગ એટલે દુનિયાથી સંબંધ તોડીને જંગલમાં જઈને અલ્લાહની ઈબાદત કરવી. તેની પૃષ્ઠભૂમિ એ છે કે ઈશદૂત ઈસાના પછી એવા રાજા થઈ ગયા જેઓએ તૌરાત અને ઈન્જિલમાં બદલાવ કરી દીધો. જેને એક જૂથે અમાન્ય ગણ્યો અને રાજાના ડરથી પહાડો અને ગુફાઓમાં પનાહ લીધી, આ તેની શરૂઆત હતી, જેનો આધાર મજબૂરી હતી. પરંતુ પછીના લોકોએ પોતાના વડવાઓના આંધળા અનુકરણ (તકલીદ)માં આ નગર ત્યાગને ઈબાદત (બંદગી)નો એક નવો ઢંગ બનાવી લીધો અને પોતાને ગીરજાઘરો અને પૂજા સ્થળો (ઈબાદતગાહો) માં બંધ કરી લીધા અને તેના માટે દુનિયાનો ત્યાગ અને સંસારત્યાગ (સન્યાસ) ને ફર્ઝ કરી લીધું. તેને જ અલ્લાહે (ابتداع) (જાતે ઘડવું) કહ્યું છે.
[3] આ પાછળની વાતની પુષ્ટિ છે કે આ સંસાર ત્યાગ તેમનો પોતાનો બનાવેલો હતો, અલ્લાહે તેની પરવાનગી આપી ન હતી.
[4] એટલે કે અમે તો તેમના ઉપર અનિવાર્ય કર્યુ હતું કે અમારી ખુશીની શોધ કરે. બીજો અનુવાદ એ કરવામાં આવ્યો છે કે તેઓએ આ કાર્ય અલ્લાહને ખુશ કરવા માટે કર્યુ હતું પરંતુ અલ્લાહે સ્પષ્ટ કરી દીધું કે અલ્લાહની ખુશી ધર્મમાં પોતાના તરફથી નવી વાત બનાવવામાં પ્રાપ્ત નથી થઈ શકતી, પછી તે ગમે તેટલી સારી કેમ ન હોય, અલ્લાહની ખુશી તો તેના આજ્ઞાપાલનથી જ મળે છે.
[2] (رَهْبَانِيَّةٌ) (રહબાનિયત) (رَهْبٌ) (રહબ) ડરથી બન્યો છે. અથવા (رُهْبَانٌ) રૂહબાન (ફકીર) થી સંબંધિત છે. રહબાનિયતનો અર્થ સંસારત્યાગ એટલે દુનિયાથી સંબંધ તોડીને જંગલમાં જઈને અલ્લાહની ઈબાદત કરવી. તેની પૃષ્ઠભૂમિ એ છે કે ઈશદૂત ઈસાના પછી એવા રાજા થઈ ગયા જેઓએ તૌરાત અને ઈન્જિલમાં બદલાવ કરી દીધો. જેને એક જૂથે અમાન્ય ગણ્યો અને રાજાના ડરથી પહાડો અને ગુફાઓમાં પનાહ લીધી, આ તેની શરૂઆત હતી, જેનો આધાર મજબૂરી હતી. પરંતુ પછીના લોકોએ પોતાના વડવાઓના આંધળા અનુકરણ (તકલીદ)માં આ નગર ત્યાગને ઈબાદત (બંદગી)નો એક નવો ઢંગ બનાવી લીધો અને પોતાને ગીરજાઘરો અને પૂજા સ્થળો (ઈબાદતગાહો) માં બંધ કરી લીધા અને તેના માટે દુનિયાનો ત્યાગ અને સંસારત્યાગ (સન્યાસ) ને ફર્ઝ કરી લીધું. તેને જ અલ્લાહે (ابتداع) (જાતે ઘડવું) કહ્યું છે.
[3] આ પાછળની વાતની પુષ્ટિ છે કે આ સંસાર ત્યાગ તેમનો પોતાનો બનાવેલો હતો, અલ્લાહે તેની પરવાનગી આપી ન હતી.
[4] એટલે કે અમે તો તેમના ઉપર અનિવાર્ય કર્યુ હતું કે અમારી ખુશીની શોધ કરે. બીજો અનુવાદ એ કરવામાં આવ્યો છે કે તેઓએ આ કાર્ય અલ્લાહને ખુશ કરવા માટે કર્યુ હતું પરંતુ અલ્લાહે સ્પષ્ટ કરી દીધું કે અલ્લાહની ખુશી ધર્મમાં પોતાના તરફથી નવી વાત બનાવવામાં પ્રાપ્ત નથી થઈ શકતી, પછી તે ગમે તેટલી સારી કેમ ન હોય, અલ્લાહની ખુશી તો તેના આજ્ઞાપાલનથી જ મળે છે.
يٰۤاَيُّهَا الَّذِيۡنَ اٰمَنُوا اتَّقُوا اللّٰهَ وَاٰمِنُوۡا بِرَسُوۡلِهٖ يُؤۡتِكُمۡ كِفۡلَيۡنِ مِنۡ رَّحۡمَتِهٖ وَيَجۡعَلْ لَّـكُمۡ نُوۡرًا تَمۡشُوۡنَ بِهٖ وَيَغۡفِرۡ لَـكُمۡؕ وَاللّٰهُ غَفُوۡرٌ رَّحِيۡمٌ ۙۚ ٢٨
يٰۤاَيُّهَا الَّذِيۡنَ اٰمَنُوا اتَّقُوا اللّٰهَ وَاٰمِنُوۡا بِرَسُوۡلِهٖ يُؤۡتِكُمۡ كِفۡلَيۡنِ مِنۡ رَّحۡمَتِهٖ وَيَجۡعَلْ لَّـكُمۡ نُوۡرًا تَمۡشُوۡنَ بِهٖ وَيَغۡفِرۡ لَـكُمۡؕ وَاللّٰهُ غَفُوۡرٌ رَّحِيۡمٌ ۙۚ ٢٨
(૨૮) હે લોકો ! જેઓ ઈમાન લાવ્યા છો, અલ્લાહથી ડરતા રહો અને તેના રસૂલો પર ઈમાન લાવો, અલ્લાહ તમને પોતાની દયાનો બમણો ભાગ આપશે[1] અને તમને નૂર આપશે, જેની રોશનીમાં તમે હરતા ફરતા રહેશો અને (તમારા ગુનાહોને પણ) માફ કરી દેશે, અલ્લાહ માફ કરવાવાળો દયાળુ છે.
[1] આ બમણું પ્રતિફળ (પૂણ્ય) તે ઈમાનવાળાઓને મળશે જેઓ નબી (ﷺ) થી પહેલાના નબી પર ઈમાન રાખતા હતા, પછી આપ (ﷺ) પર પણ ઈમાન લાવ્યા. જેમકે હદીસમાં વર્ણન કરવામાં આવ્યું છે. (સહીહ-અલ-બુખારી, કિતાબુલ ઈલ્મ, સહીહ મુસ્લિમ, કિતાબુલ ઈમાન) એક બીજી વ્યાખ્યા પ્રમાણે જયારે કિતાબવાળાઓએ આ વાત પર ઘમંડ કર્યો કે તેઓને બમણું પૂણ્ય (સવાબ) મળશે તો અલ્લાહે મુસલમાનોના પક્ષમાં આ આયત ઉતારી. (ઈબ્ને કસીર)
لِّـئَلَّا يَعۡلَمَ اَهۡلُ الۡكِتٰبِ اَلَّا يَقۡدِرُوۡنَ عَلٰى شَىۡءٍ مِّنۡ فَضۡلِ اللّٰهِ وَاَنَّ الۡفَضۡلَ بِيَدِ اللّٰهِ يُؤۡتِيۡهِ مَنۡ يَّشَآءُ ؕ وَاللّٰهُ ذُوۡ الۡفَضۡلِ الۡعَظِيۡمِ ٢٩ع
لِّـئَلَّا يَعۡلَمَ اَهۡلُ الۡكِتٰبِ اَلَّا يَقۡدِرُوۡنَ عَلٰى شَىۡءٍ مِّنۡ فَضۡلِ اللّٰهِ وَاَنَّ الۡفَضۡلَ بِيَدِ اللّٰهِ يُؤۡتِيۡهِ مَنۡ يَّشَآءُ ؕ وَاللّٰهُ ذُوۡ الۡفَضۡلِ الۡعَظِيۡمِ ٢٩ع
(૨૯) આ એટલા માટે કે કિતાબવાળાઓ જાણી લે કે અલ્લાહની કૃપાના કોઈ પણ ભાગમાં તેમનો હક નથી અને એ કે બધી જ કૃપા અલ્લાહના હાથમાં જ છે તે જેને ચાહે આપે અને અલ્લાહ જ અત્યંત કૃપાળુ છે. (ع-૪)
Page updated
Google Sites
Report abuse