Surah An-Nisa

સૂરહ અન્ નિસા

રૂકૂઅ : ૧૬

આયત ૧૦૫ થી ૧૧૨


اِنَّاۤ اَنْزَلْنَاۤ اِلَیْكَ الْكِتٰبَ بِالْحَقِّ لِتَحْكُمَ بَیْنَ النَّاسِ بِمَاۤ اَرٰىكَ اللّٰهُ ؕ وَ لَا تَكُنْ لِّلْخَآئِنِیْنَ خَصِیْمًا ۙ (105)

(૧૦૫) બેશક અમે તમારા તરફ સત્યની સાથે કિતાબ ઉતારી છે, જેથી તમે લોકો વચ્ચે તેના હિસાબથી ફેંસલો કરો જેનાથી અલ્લાહ (તઆલા)એ તમને વાકેફ કર્યા, અને ખયાનત કરનારાઓના હિમાયતી ન બનો.


وَّ اسْتَغْفِرِ اللّٰهَ ؕ اِنَّ اللّٰهَ كَانَ غَفُوْرًا رَّحِیْمًا ۚ (106)

(૧૦૬) અને અલ્લાહ (તઆલા)થી માફી માંગો, બેશક અલ્લાહ (તઆલા) દરગુજર કરનાર મહેરબાન છે.


وَ لَا تُجَادِلْ عَنِ الَّذِیْنَ یَخْتَانُوْنَ اَنْفُسَهُمْ ؕ اِنَّ اللّٰهَ لَا یُحِبُّ مَنْ كَانَ خَوَّانًا اَثِیْمًا ۚۙ (107)

(૧૦૭) અને તેમના તરફથી ઝઘડો ન કરો જેઓ પોતે પોતાનો જ વિશ્વાસઘાત કરે છે, બેશક ધોખેબાજ ગુનેહગારને અલ્લાહ (તઆલા) પસંદ નથી કરતો.


یَّسْتَخْفُوْنَ مِنَ النَّاسِ وَ لَا یَسْتَخْفُوْنَ مِنَ اللّٰهِ وَ هُوَ مَعَهُمْ اِذْ یُبَیِّتُوْنَ مَا لَا یَرْضٰى مِنَ الْقَوْلِ ؕ وَ كَانَ اللّٰهُ بِمَا یَعْمَلُوْنَ مُحِیْطًا (108)

(૧૦૮) તેઓ લોકોથી તો છૂપાઈ જાય છે પરંતુ અલ્લાહ (તઆલા)થી છૂપાઈ શકતા નથી, તે તો તેમના સાથે છે જ્યારે તેઓ રાત્રિમાં અપ્રિય વાતોની યોજના બનાવે છે અને અલ્લાહે તેમના કરતૂતોને ઘેરી લીધેલ છે.


هٰۤاَنْتُمْ هٰۤؤُلَآءِ جٰدَلْتُمْ عَنْهُمْ فِی الْحَیٰوةِ الدُّنْیَا {قف} فَمَنْ یُّجَادِلُ اللّٰهَ عَنْهُمْ یَوْمَ الْقِیٰمَةِ اَمْ مَّنْ یَّكُوْنُ عَلَیْهِمْ وَكِیْلًا (109)

(૧૦૯) હા, તમે એ લોકો છો જે એમના અધિકાર માટે દુનિયાથી લડ્યા, પરંતુ ક્યામતના દિવસે એમના તરફથી અલ્લાહ સાથે કોણ તકરાર કરશે ? અને કોણ એમનો વકીલ બનીને ઊભો હશે?


وَ مَنْ یَّعْمَلْ سُوْٓءًا اَوْ یَظْلِمْ نَفْسَهٗ ثُمَّ یَسْتَغْفِرِ اللّٰهَ یَجِدِ اللّٰهَ غَفُوْرًا رَّحِیْمًا (110)

(૧૧૦) અને જે પણ કોઈ બૂરાઈ કરે અથવા પોતે પોતાના ૫૨ જુલમ કરે, પછી અલ્લાહથી માફી માંગે તો અલ્લાહને દરગુજર કરનાર મહેરબાન પામશે.


وَ مَنْ یَّكْسِبْ اِثْمًا فَاِنَّمَا یَكْسِبُهٗ عَلٰى نَفْسِهٖ ؕ وَ كَانَ اللّٰهُ عَلِیْمًا حَكِیْمًا (111)

(૧૧૧) અને જે કોઈ ગુનાહ કરે છે તેનો બોજ તેના ૫૨ છે, અને અલ્લાહ જાણવાવાળો અને હિકમતવાળો છે.


وَ مَنْ یَّكْسِبْ خَطِیْٓئَةً اَوْ اِثْمًا ثُمَّ یَرْمِ بِهٖ بَرِیْٓئًا فَقَدِ احْتَمَلَ بُهْتَانًا وَّ اِثْمًا مُّبِیْنًا۠ ۧ (112)

(૧૧૨) અને જે કોઈ બૂરાઈ અથવા ગુનોહ કરે છે પછી કોઈ નિર્દોષ પર થોપી દે છે, તેણે ખુલ્લો આરોપ અને ઘણો મોટો ગુનોહ કર્યો. (ع-૧૬)