Surah Taha

وَ یَسْئَلُوْنَكَ عَنِ الْجِبَالِ فَقُلْ یَنْسِفُهَا رَبِّیْ نَسْفًاۙ (105)

(૧૦૫) તેઓ તમને પહાડો વિશે પૂછે છે તો (તમે) કહી દો કે, “તેમને મારો રબ કણ-કણ કરીને ઉડાવી દેશે.”

فَیَذَرُهَا قَاعًا صَفْصَفًاۙ (106)

(૧૦૬) અને ધરતીને સપાટ મેદાન બનાવીને છોડશે.

لَّا تَرٰى فِیْهَا عِوَجًا وَّ لَاۤ اَمْتًاؕ (107)

(૧૦૭) જેમાં ન તો કોઈ વળ દેખાશે, ન ઊંચ-નીચ.

یَوْمَئِذٍ یَّتَّبِعُوْنَ الدَّاعِیَ لَا عِوَجَ لَهٗ ۚ وَ خَشَعَتِ الْاَصْوَاتُ لِلرَّحْمٰنِ فَلَا تَسْمَعُ اِلَّا هَمْسًا (108)

(૧૦૮) તે દિવસે લોકો પોકારનારાના પાછળ ચાલશે, જેમાં કોઈ અકડાઈ ન હશે, અને અલ્લાહ કૃપાળુના સામે તમામ અવાજો ધીમી થઈ જશે, સિવાય એક સરસર અવાજના તમને કશું પણ સંભળાશે નહિ.

یَوْمَئِذٍ لَّا تَنْفَعُ الشَّفَاعَةُ اِلَّا مَنْ اَذِنَ لَهُ الرَّحْمٰنُ وَ رَضِیَ لَهٗ قَوْلًا (109)

(૧૦૯) તે દિવસે ભલામણ કશું કામ નહિ આવે, પરંતુ જેને રહમાન (દયાળુ) પરવાનગી આપે અને તેની વાતને પસંદ કરે.

یَعْلَمُ مَا بَیْنَ اَیْدِیْهِمْ وَ مَا خَلْفَهُمْ وَ لَا یُحِیْطُوْنَ بِهٖ عِلْمًا (110)

(૧૧૦) જે કંઈ તેમના આગળ અને પાછળ છે, તેને (અલ્લાહ જ) જાણે છે, સૃષ્ટિનું જ્ઞાન તેને ઘેરી શકતુ નથી.

وَ عَنَتِ الْوُجُوْهُ لِلْحَیِّ الْقَیُّوْمِ ؕ وَ قَدْ خَابَ مَنْ حَمَلَ ظُلْمًا (111)

(૧૧૧) અને તમામ ચહેરા તે જીવંત (હંમેશા જીવિત) અને કાયમ રહેવાવાળા અલ્લાહના સામે વિનમ્રતાપૂર્વક ઝૂકેલા હશે, બેશક તે નાકામ થઈ ગયો જેણે જુલમનો બોજ લાદી લીધો.

وَ مَنْ یَّعْمَلْ مِنَ الصّٰلِحٰتِ وَ هُوَ مُؤْمِنٌ فَلَا یَخٰفُ ظُلْمًا وَّ لَا هَضْمًا (112)

(૧૧૨) અને જે નેક કામો કરે, અને ઈમાનવાળો પણ હોય તો ન તેને જુલમનો ડર હશે ન હક માર્યા જવાનો.

وَ كَذٰلِكَ اَنْزَلْنٰهُ قُرْاٰنًا عَرَبِیًّا وَّ صَرَّفْنَا فِیْهِ مِنَ الْوَعِیْدِ لَعَلَّهُمْ یَتَّقُوْنَ اَوْ یُحْدِثُ لَهُمْ ذِكْرًا (113)

(૧૧૩) અને આ જ રીતે અમે તમારા પર અરબી (ભાષામાં) કુરઆન ઉતાર્યુ છે, અને જુદી-જુદી રીતે આમાં ચેતવણીઓ આપેલ છે, જેથી લોકો પરહેઝગાર બની જાય અથવા તેમના દિલોમાં સોચ-વિચાર પેદા કરે.

فَتَعٰلَى اللّٰهُ الْمَلِكُ الْحَقُّ ۚ وَ لَا تَعْجَلْ بِالْقُرْاٰنِ مِنْ قَبْلِ اَنْ یُّقْضٰۤى اِلَیْكَ وَحْیُهٗ ز وَ قُلْ رَّبِّ زِدْنِیْ عِلْمًا (114)

(૧૧૪) આ રીતે અલ્લાહ (તઆલા) સર્વશ્રેઠ, સાચો અને વાસ્તવિક માલિક છે, તમે કુરઆન પઢવામાં ઉતાવળ ન કરો આના પહેલા કે તમારા તરફ જે વહી કરવામાં આવે છે તે પૂરી કરી દેવામાં આવે, અને એ કહો કે, “હે મારા રબ! મારા ઈલ્મમાં વધારો કર.”

وَ لَقَدْ عَهِدْنَاۤ اِلٰۤى اٰدَمَ مِنْ قَبْلُ فَنَسِیَ وَ لَمْ نَجِدْ لَهٗ عَزْمًا ۧ (115)

(૧૧૫) અને અમે આદમને પહેલાથી જ તાકીદનો હુકમ આપી દીધો હતો, પરંતુ તે ભૂલી ગયો અને અમે તેનામાં કોઈ સંકલ્પ ન જોયો. (ع-૬)