Surah Al-Ma'arij

بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيْمِ

શરૂ અલ્લાહના નામથી જે અત્યંત કૃપાળુ અને દયાળુ છે

سَاَلَ سَآئِلٌۢ بِعَذَابٍ وَّاقِعٍ ۙ (1)

(૧) એક માંગણી કરનારે તે અઝાબની માંગણી કરી જે (ઘટિત) થવાવાળો છે.

لِّلْكٰفِرِیْنَ لَیْسَ لَهٗ دَافِعٌ ۙ (2)

(૨) કાફિરો ઉપર, જેને કોઈ ટાળી શકનાર નથી.

مِّنَ اللّٰهِ ذِی الْمَعَارِجِ ؕ (3)

(૩) તે અલ્લાહ તરફથી જે સીડીઓ (આકાશો) વાળો છે.

تَعْرُجُ الْمَلٰٓئِكَةُ وَ الرُّوْحُ اِلَیْهِ فِیْ یَوْمٍ كَانَ مِقْدَارُهٗ خَمْسِیْنَ اَلْفَ سَنَةٍ ۚ (4)

(૪) જેના તરફ ફરિશ્તાઓ અને રૂહો (આત્માઓ) ચઢે છે, એક એવા દિવસમાં જેની મુદ્દત પચાસ હજાર વર્ષની છે.

فَاصْبِرْ صَبْرًا جَمِیْلًا (5)

(૫) તો તમે સારી રીતે ધીરજ રાખો.

اِنَّهُمْ یَرَوْنَهٗ بَعِیْدًا ۙ (6)

(૬) શક આ લોકો અઝાબને દૂર સમજી રહ્યા છે.

وَّ نَرٰىهُ قَرِیْبًا ؕ (7)

(૭) અને અમે તેને નજીક જ જોઈ રહ્યા છીએ.

یَوْمَ تَكُوْنُ السَّمَآءُ كَالْمُهْلِ ۙ (8)

(૮) જે દિવસે આકાશ તેલની તલછટ જેવું થઈ જશે.

وَ تَكُوْنُ الْجِبَالُ كَالْعِهْنِ ۙ (9)

(૯) અને પહાડ રંગબેરંગી (પિંજેલા) ઊન જેવા થઈ જશે.

وَ لَا یَسْئَلُ حَمِیْمٌ حَمِیْمًا ۚ ۖ (10)

(૧૦) અને કોઈ દોસ્ત બીજા કોઈ દોસ્તને નહિં પૂછે.

یُّبَصَّرُوْنَهُمْ ؕ یَوَدُّ الْمُجْرِمُ لَوْ یَفْتَدِیْ مِنْ عَذَابِ یَوْمِئِذٍۭ بِبَنِیْهِ ۙ (11)

(૧૧) (જો કે) એક-બીજાને બતાવી દેવામાં આવશે, ગુનેહગારો તે દિવસના અઝાબના બદલા (ફિદિયા)માં પોતાની સંતાનને આપવા ઈચ્છશે,

وَ صَاحِبَتِهٖ وَ اَخِیْهِ ۙ (12)

(૧૨) પોતાની પત્નીને, અને પોતાના ભાઈને,

وَ فَصِیْلَتِهِ الَّتِیْ تُئْوِیْهِ ۙ (13)

(૧૩) અને પોતાના પરિવારને જે તેને પનાહ આપતું હતું,

وَ مَنْ فِی الْاَرْضِ جَمِیْعًا ۙ ثُمَّ یُنْجِیْهِ ۙ (14)

(૧૪) અને દુનિયાના તમામ લોકોને, જેથી તેઓ તેને મુક્તિ (છૂટકારો) અપાવી દે.

كَلَّا ؕ اِنَّهَا لَظٰى ۙ (15)

(૧૫) (પરંતુ) ક્યારેય એવુ નહિં બને, બેશક તે ભડકતી આગ છે.

نَزَّاعَةً لِّلشَّوٰى ۚ ۖ (16)

(૧૬) જે (મોઢા અને માથાની) ચામડી ઉતારવાવાળી છે.

تَدْعُوْا مَنْ اَدْبَرَ وَ تَوَلّٰى ۙ (17)

(૧૭) તે દરેક એવા માણસને બોલાવશે જેણે પીઠ બતાવી હશે અને મોઢું ફેરવ્યું હશે.

وَ جَمَعَ فَاَوْعٰى (18)

(૧૮) અને (ધન) ભેગું કરીને સંઘરી રાખે છે.

اِنَّ الْاِنْسَانَ خُلِقَ هَلُوْعًا ۙ (19)

(૧૯) બેશક મનુષ્યને ખૂબ જ કાચા હૃદયવાળો બનાવવામાં આવ્યો છે.

اِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ جَزُوْعًا ۙ (20)

(૨૦) જયારે તેને કોઈ તકલીફ પહોંચે છે ત્યારે ગભરાઈ જાય છે.

وَّ اِذَا مَسَّهُ الْخَیْرُ مَنُوْعًا ۙ (21)

(૨૧) અને જયારે સુખ પ્રાપ્ત થાય છે ત્યારે કંજૂસી કરવા લાગે છે.

اِلَّا الْمُصَلِّیْنَ ۙ (22)

(૨૨) પરંતુ તે નમાઝીઓ,

الَّذِیْنَ هُمْ عَلٰى صَلَاتِهِمْ دَآئِمُوْنَ {صۙ} (23)

(૨૩) જેઓ પોતાની નમાઝોની હંમેશા પાબંદી રાખવાવાળા છે.

وَ الَّذِیْنَ فِیْۤ اَمْوَالِهِمْ حَقٌّ مَّعْلُوْمٌ {صۙ} (24)

(૨૪) અને જેમના ધનમાં અમુક ભાગ છે.

لِّلسَّآئِلِ وَ الْمَحْرُوْمِ {صۙ} (25)

(૨૫) માંગવાવાળાઓનો પણ અને સવાલ કરવાથી બચનારાઓનો પણ.

وَ الَّذِیْنَ یُصَدِّقُوْنَ بِیَوْمِ الدِّیْنِ {صۙ} (26)

(૨૬) અને જેઓ ન્યાયના દિવસ પર વિશ્વાસ રાખે છે.

وَ الَّذِیْنَ هُمْ مِّنْ عَذَابِ رَبِّهِمْ مُّشْفِقُوْنَ ۚ (27)

(૨૭) અને જેઓ પોતાના રબના અઝાબથી ડરતા રહે છે.

اِنَّ عَذَابَ رَبِّهِمْ غَیْرُ مَاْمُوْنٍ (28)

(૨૮) બેશક તેમના રબનો અઝાબ નિર્ભય થવા જેવી વાત નથી.

وَ الَّذِیْنَ هُمْ لِفُرُوْجِهِمْ حٰفِظُوْنَ ۙ (29)

(૨૯) અને જે લોકો પોતાના ગુપ્તાંગો (શર્મગાહો) ને (હરામથી) બચાવે છે.

اِلَّا عَلٰۤى اَزْوَاجِهِمْ اَوْ مَا مَلَكَتْ اَیْمَانُهُمْ فَاِنَّهُمْ غَیْرُ مَلُوْمِیْنَ ۚ (30)

(૩૦) પરંતુ પોતાની પત્નીઓ અને દાસીઓના વિશે જેમના તેઓ માલિક છે, તેઓને કોઈ ઠપકો (ફિટકાર) નથી.

فَمَنِ ابْتَغٰى وَرَآءَ ذٰلِكَ فَاُولٰٓئِكَ هُمُ الْعٰدُوْنَ ۚ (31)

(૩૧) હવે જે કોઈ આના સિવાય (રસ્તો) શોધશે તો એવા લોકો હદ પાર કરનારા છે.

وَ الَّذِیْنَ هُمْ لِاَمٰنٰتِهِمْ وَ عَهْدِهِمْ رٰعُوْنَ {صۙ} (32)

(૩૨) અને જેઓ પોતાની અમાનતોનો અને પોતાના વાયદાઓનો તથા વચનોનો ખયાલ રાખે છે.

وَ الَّذِیْنَ هُمْ بِشَهٰدٰتِهِمْ قَآئِمُوْنَ {صۙ} (33)

(૩૩) અને જેઓ પોતાની સાક્ષીઓ પર મક્કમ રહે છે.

وَ الَّذِیْنَ هُمْ عَلٰى صَلَاتِهِمْ یُحَافِظُوْنَ (34)

(૩૪) અને જેઓ પોતાની નમાઝોની રક્ષા કરે છે.

اُولٰٓئِكَ فِیْ جَنّٰتٍ مُّكْرَمُوْنَ ؕ ۧ (35)

(૩૫) આ જ લોકો જન્નતમાં ઈજ્જત (અને સમ્માન) વાળા હશે. (ع-૧)