Embedded Files
لَقَدۡ كَانَ لَكُمۡ فِىۡ رَسُوۡلِ اللّٰهِ اُسۡوَةٌ حَسَنَةٌ لِّمَنۡ كَانَ يَرۡجُوا اللّٰهَ وَالۡيَوۡمَ الۡاٰخِرَ وَذَكَرَ اللّٰهَ كَثِيۡرًا ؕ ٢١
لَقَدۡ كَانَ لَكُمۡ فِىۡ رَسُوۡلِ اللّٰهِ اُسۡوَةٌ حَسَنَةٌ لِّمَنۡ كَانَ يَرۡجُوا اللّٰهَ وَالۡيَوۡمَ الۡاٰخِرَ وَذَكَرَ اللّٰهَ كَثِيۡرًا ؕ ٢١
(૨૧) હકીકતમાં તમારા માટે રસૂલુલ્લાહમાં ઉત્તમ નમૂનો છે,[1] તે દરેક વ્યક્તિ માટે જે અલ્લાહ (તઆલા) અને કયામતના દિવસની ઉમ્મીદ રાખે છે અને અલ્લાહનો ખૂબ ઝિક્ર (સ્મરણ) કરે છે.[2]
[1] એટલે કે હે મુસલમાનો અને મુનાફિકો! તમારા બધા માટે રસૂલ (ﷺ) નમૂનો છે તો જિહાદમાં, સબ્રમાં અને તકવામાં તેમનું અનુસરણ કરો, આપણા રસૂલ જિહાદના સમયે ભૂખ્યા રહ્યા, અહીં સુધી કે પેટ પર પથ્થર બાંધવા પડ્યા, તેમનો ચહેરો જખ્મી થઈ ગયો, તેમના દાંત તૂટી ગયા, ખંદક પોતાના હાથો વડે ખોદી અને લગભગ એક મહિનો દુશ્મન સામે લડતા રહ્યા. આ આયત જો કે અહ્ઝાબની લડાઈ વિશે ઉતરી છે જેમાં લડાઈના સમયે રસૂલુલ્લાહ (ﷺ) ના વ્યક્તિગત આચરણને સામે રાખવા અને અનુસરણ કરવાનો આદેશ આપવામાં આવ્યો છે. પરંતુ આ આદેશ સામાન્ય છે એટલે કે આપ (ﷺ) ની સમગ્ર કથની તથા કરણીની દરેક સ્થિતિમાં મુસલમાનો માટે અનુસરણ અનિવાર્ય છે ચાહે તેનો સંબંધ બંદગીથી હોય અથવા સામાજિક, અર્થવ્યવસ્થા અથવા રાજનીતિ સાથે, જિંદગીના દરેક ક્ષેત્રમાં આપ (ﷺ) ના માર્ગદર્શનની અનુસરણ અનિવાર્ય (ફર્ઝ) છે.
[2] આનાથી સ્પષ્ટ થઈ ગયું કે રસૂલના અખલાકનું અનુસરણ તેઓ જ કરશે જેઓ આખિરતમાં અલ્લાહની મુલાકાત પર ઈમાન રાખે છે અને અલ્લાહનો ખૂબ ઝિક્ર કરે છે. આજે મુસલમાનો પણ સામાન્ય રીતે આ બંને ગુણોથી વંચિત (મહેરૂમ) છે. એટલા માટે રસૂલુલ્લાહ (ﷺ) ના અખલાક (ગુણો)નું પણ કોઈ મહત્વ તેમના દિલોમાં નથી. તેમનામાં જે ધાર્મિક લોકો છે તેમના નેતા, મુખી, ગુરૂ અને આલિમ છે અને જે સંસારિક લોકો અને રાજનૈતિક લોકો છે તેમના નેતા, મુખી, ગુરૂ પશ્ચિમી દેશોના ગુલામ છે. રસૂલુલ્લાહ (ﷺ) થી મોહબ્બતના મૌખિક (જુબાની) દાવા મોટા છે પરંતુ આપ (ﷺ) ને ઈમામ અને ગુરૂ માનવા માટે તેમનામાંથી કોઈ તૈયાર નથી.
[2] આનાથી સ્પષ્ટ થઈ ગયું કે રસૂલના અખલાકનું અનુસરણ તેઓ જ કરશે જેઓ આખિરતમાં અલ્લાહની મુલાકાત પર ઈમાન રાખે છે અને અલ્લાહનો ખૂબ ઝિક્ર કરે છે. આજે મુસલમાનો પણ સામાન્ય રીતે આ બંને ગુણોથી વંચિત (મહેરૂમ) છે. એટલા માટે રસૂલુલ્લાહ (ﷺ) ના અખલાક (ગુણો)નું પણ કોઈ મહત્વ તેમના દિલોમાં નથી. તેમનામાં જે ધાર્મિક લોકો છે તેમના નેતા, મુખી, ગુરૂ અને આલિમ છે અને જે સંસારિક લોકો અને રાજનૈતિક લોકો છે તેમના નેતા, મુખી, ગુરૂ પશ્ચિમી દેશોના ગુલામ છે. રસૂલુલ્લાહ (ﷺ) થી મોહબ્બતના મૌખિક (જુબાની) દાવા મોટા છે પરંતુ આપ (ﷺ) ને ઈમામ અને ગુરૂ માનવા માટે તેમનામાંથી કોઈ તૈયાર નથી.
وَلَمَّا رَاَ الۡمُؤۡمِنُوۡنَ الۡاَحۡزَابَ ۙ قَالُوۡا هٰذَا مَا وَعَدَنَا اللّٰهُ وَرَسُوۡلُهٗ وَ صَدَقَ اللّٰهُ وَرَسُوۡلُهٗ ؗ وَمَا زَادَهُمۡ اِلَّاۤ اِيۡمَانًـا وَّتَسۡلِيۡمًا ؕ ٢٢
وَلَمَّا رَاَ الۡمُؤۡمِنُوۡنَ الۡاَحۡزَابَ ۙ قَالُوۡا هٰذَا مَا وَعَدَنَا اللّٰهُ وَرَسُوۡلُهٗ وَ صَدَقَ اللّٰهُ وَرَسُوۡلُهٗ ؗ وَمَا زَادَهُمۡ اِلَّاۤ اِيۡمَانًـا وَّتَسۡلِيۡمًا ؕ ٢٢
(૨૨) અને જ્યારે ઈમાનવાળાઓએ (કાફિરોની) સેનાને જોઈ તો (અચાનક) બોલી ઉઠ્યા કે, “આનો જ વાયદો અમને અલ્લાહે અને તેના રસૂલે કર્યો હતો, અને અલ્લાહ (તઆલા) અને તેના રસૂલ સાચા છે.” અને તે વસ્તુએ તેમના ઈમાનમાં અને આજ્ઞાપાલનમાં ખૂબ વધારો કરી દીધો.
مِنَ الۡمُؤۡمِنِيۡنَ رِجَالٌ صَدَقُوۡا مَا عَاهَدُوا اللّٰهَ عَلَيۡهِۚ فَمِنۡهُمۡ مَّنۡ قَضٰى نَحۡبَهٗ وَمِنۡهُمۡ مَّنۡ يَّنۡتَظِرُ { ۖز} وَمَا بَدَّلُوۡا تَبۡدِيۡلًا ۙ ٢٣
مِنَ الۡمُؤۡمِنِيۡنَ رِجَالٌ صَدَقُوۡا مَا عَاهَدُوا اللّٰهَ عَلَيۡهِۚ فَمِنۡهُمۡ مَّنۡ قَضٰى نَحۡبَهٗ وَمِنۡهُمۡ مَّنۡ يَّنۡتَظِرُ { ۖز} وَمَا بَدَّلُوۡا تَبۡدِيۡلًا ۙ ٢٣
(૨૩) ઈમાનવાળાઓમાં (એવા) લોકો પણ છે જેમણે જે વાયદો અલ્લાહ (તઆલા) સાથે કર્યો હતો તેને સાચો કરી દેખાડ્યો,[1] કેટલાકે તો પોતાનો વાયદો પૂરો કરી દીધો,[2] અને કેટલાક મોકાની રાહ જોઈ રહ્યા છે અને તેમણે કોઈ બદલાવ નથી કર્યો.
[1] આ આયત કેટલાક સહાબાના વિશે ઉતરી છે, જેમણે આ સમયે પોતાના પ્રાણોની કુરબાની આપવાના અજીબ અને આશ્ચર્યજનક કરતબ દેખાડ્યા હતા, અને તેમનામાં તે સહાબા પણ હતા જે બદ્રના યુધ્ધમાં સામેલ થઈ શક્યા ન હતા, પરંતુ તેમણે એવી પ્રતિજ્ઞા કરી લીધી હતી કે જો હવે ફરી કોઈ મોકો આવ્યો તો જિહાદમાં ભરપૂર હિસ્સો લઈશું જેમકે નજર બિન અનસ વગેરે જે અંત સુધી લડતા લડતા ઓહદની લડાઈમાં શહીદ થયા, તેમના શરીર પર તલવાર, ભાલા અને તીરોના 80 થી વધારે ઘા હતા, શહાદતના પછી તેમની બહેને તેમની આંગળીના ટેરવા પરથી ઓળખ્યા. (મુસનદ અહમદ, ભાગ-4, પેજ નં.-193)
[2] (نَحْبٌ) નો અર્થ વચન, મન્નત અને મૃત્યુ છે. મતલબ એ છે કે તે નેક લોકોમાંથી કેટલાક પોતાનો વાયદો અથવા મન્નત પૂરી કરતા શહીદ થઈ ગયા.
[2] (نَحْبٌ) નો અર્થ વચન, મન્નત અને મૃત્યુ છે. મતલબ એ છે કે તે નેક લોકોમાંથી કેટલાક પોતાનો વાયદો અથવા મન્નત પૂરી કરતા શહીદ થઈ ગયા.
لِّيَجۡزِىَ اللّٰهُ الصّٰدِقِيۡنَ بِصِدۡقِهِمۡ وَيُعَذِّبَ الۡمُنٰفِقِيۡنَ اِنۡ شَآءَ اَوۡ يَتُوۡبَ عَلَيۡهِمۡ ؕ اِنَّ اللّٰهَ كَانَ غَفُوۡرًا رَّحِيۡمًا ۚ ٢٤
لِّيَجۡزِىَ اللّٰهُ الصّٰدِقِيۡنَ بِصِدۡقِهِمۡ وَيُعَذِّبَ الۡمُنٰفِقِيۡنَ اِنۡ شَآءَ اَوۡ يَتُوۡبَ عَلَيۡهِمۡ ؕ اِنَّ اللّٰهَ كَانَ غَفُوۡرًا رَّحِيۡمًا ۚ ٢٤
(૨૪) જેથી અલ્લાહ (તઆલા) સાચા લોકોને તેમની સચ્ચાઈનો બદલો આપી દે અને જો ચાહે તો મુનાફિકોને સજા કરે અથવા તેમની પણ તૌબા (ક્ષમા યાચના) કબૂલ કરી લે, અલ્લાહ (તઆલા) ઘણો માફ કરવાવાળો અને દયાળુ છે
وَرَدَّ اللّٰهُ الَّذِيۡنَ كَفَرُوۡا بِغَيۡظِهِمۡ لَمۡ يَنَالُوۡا خَيۡرًا ؕ وَكَفَى اللّٰهُ الۡمُؤۡمِنِيۡنَ الۡقِتَالَ ؕ وَكَانَ اللّٰهُ قَوِيًّا عَزِيۡزًا ۚ ٢٥
وَرَدَّ اللّٰهُ الَّذِيۡنَ كَفَرُوۡا بِغَيۡظِهِمۡ لَمۡ يَنَالُوۡا خَيۡرًا ؕ وَكَفَى اللّٰهُ الۡمُؤۡمِنِيۡنَ الۡقِتَالَ ؕ وَكَانَ اللّٰهُ قَوِيًّا عَزِيۡزًا ۚ ٢٥
(૨૫) અને અલ્લાહ (તઆલા) એ કાફિરોને ગુસ્સાથી ભરેલા (નિષ્ફળ) પાછા ફેરવી દીધા કે તેમની કોઈ તમન્ના પૂરી ન થઈ,[1] અને તે લડાઈમાં અલ્લાહ (તઆલા) પોતે ઈમાનવાળાઓ માટે પૂરતો થઈ ગયો, અલ્લાહ (તઆલા) શક્તિશાળી અને જબરજસ્ત છે.
[1] એટલે કે મૂર્તિપૂજક જે ઘણા વિસ્તારોમાંથી જમા થઈને આવ્યા હતા જેથી મુસલમાનોનું અસ્તિત્વ ખતમ કરી દે, અલ્લાહે તેમને તેમના ગુસ્સા અને બૂરા ઈરાદાના સાથે પાછા ફેરવી દીધા, ન તો દુનિયાની ધન દોલત તેમના હાથ લાગી અને ન આખિરતમાં બદલો અને ન ભલાઈ પ્રાપ્ત કરવાના હકદાર હશે, કોઈ પણ પ્રકારની ભલાઈ તેમને પ્રાપ્ત થશે નહિં.
وَاَنۡزَلَ الَّذِيۡنَ ظَاهَرُوۡهُمۡ مِّنۡ اَهۡلِ الۡكِتٰبِ مِنۡ صَيَاصِيۡهِمۡ وَقَذَفَ فِىۡ قُلُوۡبِهِمُ الرُّعۡبَ فَرِيۡقًا تَقۡتُلُوۡنَ وَتَاۡسِرُوۡنَ فَرِيۡقًا ۚ ٢٦
وَاَنۡزَلَ الَّذِيۡنَ ظَاهَرُوۡهُمۡ مِّنۡ اَهۡلِ الۡكِتٰبِ مِنۡ صَيَاصِيۡهِمۡ وَقَذَفَ فِىۡ قُلُوۡبِهِمُ الرُّعۡبَ فَرِيۡقًا تَقۡتُلُوۡنَ وَتَاۡسِرُوۡنَ فَرِيۡقًا ۚ ٢٦
(૨૬) અને જે કિતાબવાળાઓએ તેમના સાથે સાંઠ-ગાંઠ કરી લીધી હતી તેમને (પણ) અલ્લાહ (તઆલા)એ કિલ્લાઓમાંથી કાઢી મૂક્યા અને તેમના દિલોમાં ડર નાખી દીધો કે તમે તેમના એક જૂથને કતલ કરી રહ્યા છો અને એક જુથને કેદી બનાવી રહ્યા છો.
وَاَوۡرَثَكُمۡ اَرۡضَهُمۡ وَدِيَارَهُمۡ وَ اَمۡوَالَهُمۡ وَاَرۡضًا لَّمۡ تَطَـــُٔوۡهَا ؕ وَكَانَ اللّٰهُ عَلٰى كُلِّ شَىۡءٍ قَدِيۡرًا ٢٧ع
وَاَوۡرَثَكُمۡ اَرۡضَهُمۡ وَدِيَارَهُمۡ وَ اَمۡوَالَهُمۡ وَاَرۡضًا لَّمۡ تَطَـــُٔوۡهَا ؕ وَكَانَ اللّٰهُ عَلٰى كُلِّ شَىۡءٍ قَدِيۡرًا ٢٧ع
(૨૭) અને તેણે તમને તેમની ભૂમિના અને તેમના ઘરોના અને ધન-સંપત્તિના માલિક બનાવી દીધા,[1] અને તે ધરતીના પણ જેના ઉપર તમારા પગ પડ્યા જ નથી,[2] અલ્લાહ (તઆલા) બધું કરી શકવાનું સામર્થ્ય ધરાવે છે. (ع-૩)
[1] આમાં બની કુરૈજાની લડાઈનું વર્ણન છે.
[2] કેટલાકે આનાથી આશય ખૈબરની જમીન લીધી છે, કેમકે તેના પછી સુલેહ હુદૈબિયા બાદ મુસલમાનોએ ખૈબર પર વિજય પ્રાપ્ત કર્યો, કેટલાકે કહ્યું કે મક્કાની જમીન છે તો કેટલાકે ફારસ અને રોમની જમીન તો કેટલાકે તમામ ધરતીને બતાવી છે જેને મુસલમાન કયામત સુધી વિજય વડે પ્રાપ્ત કરશે. (ફતહુલ કદીર)
[2] કેટલાકે આનાથી આશય ખૈબરની જમીન લીધી છે, કેમકે તેના પછી સુલેહ હુદૈબિયા બાદ મુસલમાનોએ ખૈબર પર વિજય પ્રાપ્ત કર્યો, કેટલાકે કહ્યું કે મક્કાની જમીન છે તો કેટલાકે ફારસ અને રોમની જમીન તો કેટલાકે તમામ ધરતીને બતાવી છે જેને મુસલમાન કયામત સુધી વિજય વડે પ્રાપ્ત કરશે. (ફતહુલ કદીર)
Page updated
Google Sites
Report abuse