Surah Al-Qamar
સૂરહ અલ-કમર
રૂકૂઅ : ૧
આયત ૧ થી ૨૨
بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيْمِ
શરૂ અલ્લાહના નામથી જે અત્યંત કૃપાળુ અને દયાળુ છે
اِقْتَرَبَتِ السَّاعَةُ وَ انْشَقَّ الْقَمَرُ (1)
(૧) કયામત નજીક આવી ગઈ અને ચંદ્ર ફાટી ગયો.
وَ اِنْ یَّرَوْا اٰیَةً یُّعْرِضُوْا وَ یَقُوْلُوْا سِحْرٌ مُّسْتَمِرٌّ (2)
(૨) અને જો આ લોકો કોઈ નિશાનીઓ જોઈ લે છે તો મોઢું ફેરવી લે છે અને કહે છે કે આ તો પહેલાથી જ ચાલ્યો આવતો જાદુ છે.
وَ كَذَّبُوْا وَ اتَّبَعُوْۤا اَهْوَآءَهُمْ وَ كُلُّ اَمْرٍ مُّسْتَقِرٌّ (3)
(૩) અને તેઓએ જુઠાડ્યા અને પોતાની મનેચ્છાઓ પ્રમાણે ચાલ્યા અને દરેક કામ તેના નિશ્ચિત સમય પર નિર્ધારીત છે.
وَ لَقَدْ جَآءَهُمْ مِّنَ الْاَنْۢبَآءِ مَا فِیْهِ مُزْدَجَرٌ ۙ (4)
(૪) બેશક તેમના પાસે તે સમાચારો આવી પહોંચ્યા છે જેમાં ધાક-ધમકી છે.
حِكْمَةٌۢ بَالِغَةٌ فَمَا تُغْنِ النُّذُرُ ۙ (5)
(૫) અને સંપુર્ણ શાણપણની વાત છે, છતાં આ ડરાવનારી વાતોએ પણ તેમને કોઈ લાભ ન આપ્યો.”
فَتَوَلَّ عَنْهُمْ ۘ یَوْمَ یَدْعُ الدَّاعِ اِلٰى شَیْءٍ نُّكُرٍ ۙ (6)
(૬) (તો હે નબી!) તમે તેમનાથી મોઢું ફેરવી લો જે દિવસે એક પોકારવાવાળો અણગમતી વસ્તુ તરફ બોલાવશે.
خُشَّعًا اَبْصَارُهُمْ یَخْرُجُوْنَ مِنَ الْاَجْدَاثِ كَاَنَّهُمْ جَرَادٌ مُّنْتَشِرٌ ۙ (7)
(૭) તો આંખો નીચી કરીને કબરોમાં એવી રીતે ઊભા થઈ જશે જાણે કે તેઓ વિખરાયેલા તીડ હોય.
مُّهْطِعِیْنَ اِلَى الدَّاعِ ؕ یَقُوْلُ الْكٰفِرُوْنَ هٰذَا یَوْمٌ عَسِرٌ (8)
(૮) પોકારનાર તરફ દોડતા હશે અને કાફિરો કહેશે કે આ તો ખૂબ કઠિન દિવસ છે.
كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوْحٍ فَكَذَّبُوْا عَبْدَنَا وَ قَالُوْا مَجْنُوْنٌ وَّ ازْدُجِرَ (9)
(૯) તેમના પહેલા નૂહની કોમ પણ અમારા બંદાને જૂઠાડી ચૂકી છે અને દીવાનો બતાવીને ઝાટકી નાંખ્યા હતા.
فَدَعَا رَبَّهٗۤ اَنِّیْ مَغْلُوْبٌ فَانْتَصِرْ (10)
(૧૦) તો તેણે પોતાના રબથી દુઆ કરી કે હું લાચાર છું તું મારી મદદ કર.
فَفَتَحْنَاۤ اَبْوَابَ السَّمَآءِ بِمَآءٍ مُّنْهَمِرٍ ۖ (11)
(૧૧) તો અમે આકાશના દરવાજાઓને મુશળધાર વરસાદથી ખોલી નાંખ્યા.
وَّ فَجَّرْنَا الْاَرْضَ عُیُوْنًا فَالْتَقَى الْمَآءُ عَلٰۤى اَمْرٍ قَدْ قُدِرَ ۚ ( 12)
(૧૨) અને ધરતીમાંથી ઝરણાને વહેતા કર્યા તો તે કામ માટે જે નસીબમાં લખાઈ ગયું હતુ (બન્ને) પાણી ભેગા થઈ ગયા.
وَ حَمَلْنٰهُ عَلٰى ذَاتِ اَلْوَاحٍ وَّ دُسُرٍ ۙ (13)
(૧૩) અને અમે તેમને પાટિયા અને ખીલાવાળી નૌકા પર સવાર કર્યા.
تَجْرِیْ بِاَعْیُنِنَا ۚ جَزَآءً لِّمَنْ كَانَ كُفِرَ (14)
(૧૪) જે અમારી નજર સામે ચાલી રહી હતી. તેનો બદલો લેવા માટે જેનો ઈન્કાર કરવામાં આવ્યો હતો.
وَ لَقَدْ تَّرَكْنٰهَاۤ اٰیَةً فَهَلْ مِنْ مُّدَّكِرٍ (15)
(૧૫) અને બેશક અમે આ ઘટનાને નિશાની બનાવીને બાકી રાખી, તો છે કોઈ નસીહત પ્રાપ્ત કરનાર ?
فَكَیْفَ كَانَ عَذَابِیْ وَ نُذُرِ (16)
(૧૬) તો (બતાવો) મારો અઝાબ અને મારી ડરાવવાવાળી વાતો કેવી રહી ?
وَ لَقَدْ یَسَّرْنَا الْقُرْاٰنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِنْ مُّدَّكِرٍ (17)
(૧૭) અને બેશક અમે કુરઆનને સમજવા માટે આસાન કરી દીધુ છે, તો શું છે કોઈ નસીહત પ્રાપ્ત કરનાર ?
كَذَّبَتْ عَادٌ فَكَیْفَ كَانَ عَذَابِیْ وَ نُذُرِ (18)
(૧૮) આદના સમુદાયે પણ જુઠાડ્યા હતા, તો કેવો રહ્યો મારો અઝાબ અને મારી ડરાવવાવાળી વાતો.
اِنَّاۤ اَرْسَلْنَا عَلَیْهِمْ رِیْحًا صَرْصَرًا فِیْ یَوْمِ نَحْسٍ مُّسْتَمِرٍّ ۙ (19)
(૧૯) અમે તેમના પર સતત એક વાવાઝોડું એક મનહુસ (અશુભ) દિવસમાં મોકલી દીધું.
تَنْزِعُ النَّاسَ ۙ كَاَنَّهُمْ اَعْجَازُ نَخْلٍ مُّنْقَعِرٍ (20)
(૨૦) જે લોકોને ઊઠાવી-ઊઠાવીને પટકી દેતુ હતું, જાણે કે તેઓ ઉખડી ગયેલા ખજૂરીના થડો હોય.
فَكَیْفَ كَانَ عَذَابِیْ وَ نُذُرِ (21)
(૨૧) તો કેવો રહ્યો મારો અઝાબ અને મારું ડરાવવું ?
وَ لَقَدْ یَسَّرْنَا الْقُرْاٰنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِنْ مُّدَّكِرٍ ۧ (22)
(૨૨) અને બેશક અમે કુરઆનને નસીહત માટે આસાન (સહેલું) કરી દીધું છે, તો છે કોઈ નસીહત પ્રાપ્ત કરનાર ? (ع-૧)