Surah 'Abasa

સૂરહ અબસ

આયત : ૪ | રૂકૂ :

સૂરહ અબસ (૮૦)

ભવા ચઢાવ્યુ (મોઢું બગડવું)

સૂરહ અબસ મક્કામાં નાઝીલ થઇ (ઉતરી) હતી. આ સૂરહ માં બેતાલીસ (૪) આયતો અને એક () રૂકૂઅ છે.

بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيْمِ

શરૂ અલ્લાહના નામથી જે અત્યંત કૃપાળુ અને દયાળુ છે

عَبَسَ وَ تَوَلّٰۤى ۙ (1)

(૧) તેમણે મોઢું બગાડીને મોઢું ફેરવી લીધું.


اَنْ جَآءَهُ الْاَعْمٰى ؕ (2)

(૨) એટલા માટે કે તેમના પાસે એક આંધળો આવ્યો.


وَ مَا یُدْرِیْكَ لَعَلَّهٗ یَزَّكّٰۤى ۙ (3)

(૩) તમને શું ખબર કે કદાચ તે સુધરી જતો.


اَوْ یَذَّكَّرُ فَتَنْفَعَهُ الذِّكْرٰى ؕ (4)

(૪) અથવા નસીહત સાંભળતો અને તેને નસીહત ફાયદો પહોંચાડતી.


اَمَّا مَنِ اسْتَغْنٰى ۙ (5)

(૫) (પરંતુ) જે વ્યક્તિ લાપરવાહી કરે છે.


فَاَنْتَ لَهٗ تَصَدّٰى ؕ (6)

(૬) તેના તરફ તો તમે સંપૂર્ણ ધ્યાન આપો છો.


وَ مَا عَلَیْكَ اَلَّا یَزَّكّٰى ؕ (7)

(૭) જો કે તેના ન સુધરવાથી તમને કોઈ હાનિ નથી.


وَ اَمَّا مَنْ جَآءَكَ یَسْعٰى ۙ (8)

(૮) અને જે વ્યક્તિ તમારા તરફ દોડતો આવે છે.


وَ هُوَ یَخْشٰى ۙ (9)

(૯) અને તે ડરી (પણ) રહ્યો હોય છે.


فَاَنْتَ عَنْهُ تَلَهّٰى ۚ (10)

(૧૦) તો તમે તેની ઉપેક્ષા કરો છો.


كَلَّاۤ اِنَّهَا تَذْكِرَةٌ ۚ (11)

(૧૧) આ ઠીક નથી. (કુરઆન) તો તાલીમ (ની વસ્તુ) છે.


فَمَنْ شَآءَ ذَكَرَهٗ ۘ (12)

(૧૨) જે ચાહે તેનાથી તાલીમ પ્રાપ્ત કરે.


فِیْ صُحُفٍ مُّكَرَّمَةٍ ۙ (13)

(૧૩) આ તો પ્રતિષ્ઠિત વરકો (પાનાઓ)માં છે.


مَّرْفُوْعَةٍ مُّطَهَّرَةٍۭ ۙ (14)

(૧૪) જે ઉચ્ચ દરજ્જાની અને પવિત્ર છે.


بِاَیْدِیْ سَفَرَةٍ ۙ (15)

(૧૫) એવા લખવાવાળાઓના હાથોમાં છે.


كِرَامٍۭ بَرَرَةٍ ؕ (16)

(૧૬) જેઓ ઉચ્ચ દરજ્જાવાળા પવિત્ર છે.


قُتِلَ الْاِنْسَانُ مَاۤ اَكْفَرَهٗ ؕ (17)

(૧૭) અલ્લાહની ફિટકાર, મનુષ્ય પણ કેટલો નાશુક્રો (અપકારી) છે.


مِنْ اَیِّ شَیْءٍ خَلَقَهٗ ؕ (18)

(૧૮) તેને કઈ વસ્તુથી પેદા કર્યો.


مِنْ نُّطْفَةٍ ؕ خَلَقَهٗ فَقَدَّرَهٗ ۙ (19)

(૧૯) એક વિર્યના ટીપાથી પેદા કર્યો. પછી તેને અંદાજા પર રાખ્યો.


ثُمَّ السَّبِیْلَ یَسَّرَهٗ ۙ (20)

(૨૦) પછી તેના માટે રસ્તો આસાન બનાવ્યો.


ثُمَّ اَمَاتَهٗ فَاَقْبَرَهٗ ۙ (21)

(૨૧) પછી તેને મૃત્યુ આપ્યું, પછી તેને કબરમાં દાટી દીધો.


ثُمَّ اِذَا شَآءَ اَنْشَرَهٗ ؕ (22)

(૨૨) પછી જ્યારે તે ઈચ્છે ત્યારે તેને બીજીવાર જીવન પ્રદાન કરશે.


كَلَّا لَمَّا یَقْضِ مَاۤ اَمَرَهٗ ؕ (23)

(૨૩) કદાપિ નહિં, તેણે હજી સુધી અલ્લાહના હુકમોનું પાલન નથી કર્યું


فَلْیَنْظُرِ الْاِنْسَانُ اِلٰى طَعَامِهٖۤ ۙ (24)

(૨૪) મનુષ્યને જોઈએ કે તે પોતાના ખોરાક (આહાર) તરફ જુએ.


اَنَّا صَبَبْنَا الْمَآءَ صَبًّا ۙ (25)

(૨૫) કે અમે ખૂબ જ પાણી વરસાવ્યું.


ثُمَّ شَقَقْنَا الْاَرْضَ شَقًّا ۙ (26)

(૨૬) પછી અમે જ ધરતીને સારી રીતે ફાડી નાખી.


فَاَنْۢبَتْنَا فِیْهَا حَبًّا ۙ (27)

(૨૭) પછી અમે તેમાં અનાજ ઉગાડ્યું.


وَّ عِنَبًا وَّ قَضْبًا ۙ (28)

(૨૮) અને દ્રાક્ષ અને શાકભાજી.


وَّ زَیْتُوْنًا وَّ نَخْلًا ۙ (29)

(૨૯) અને જેતુન અને ખજૂર.


وَّ حَدَآئِقَ غُلْبًا ۙ (30)

(૩૦) અને ગીચ બાગ.


وَّ فَاكِهَةً وَّ اَبًّا ۙ (31)

(૩૧) અને સૂકા ફળો (મેવા) અને ઘાસચારો પણ.


مَّتَاعًا لَّكُمْ وَ لِاَنْعَامِكُمْ ؕ (32)

(૩૨) તમારા વાપરવા અને ફાયદા માટે અને તમારા પશુઓના માટે.


فَاِذَا جَآءَتِ الصَّآخَّةُ {ز} (33)

(૩૩) પછી જયારે કાન બહેરા કરનારી (કયામત) આવી જશે.


یَوْمَ یَفِرُّ الْمَرْءُ مِنْ اَخِیْهِ ۙ (34)

(૩૪) તો મનુષ્ય તે દિવસે પોતાના ભાઈથી નાસી જશે.


وَ اُمِّهٖ وَ اَبِیْهِ ۙ (35)

(૩૫) પોતાના માતા અને પિતાથી.


وَ صَاحِبَتِهٖ وَ بَنِیْهِ ؕ (36)

(૩૬) પોતાની પત્નિ અને સંતાનથી.


لِكُلِّ امْرِئٍ مِّنْهُمْ یَوْمَئِذٍ شَاْنٌ یُّغْنِیْهِ ؕ (37)

(૩૭) તેમનામાંથી દરેકને તે દિવસે એક એવી ચિંતા હશે જે તેને (પોતાનામાંજ વ્યસ્ત રાખવામાં) કાફી હશે.


وُجُوْهٌ یَّوْمَئِذٍ مُّسْفِرَةٌ ۙ (38)

(૩૮) ઘણાખરા ચહેરાઓ તે દિવસે પ્રકાશિત હશે.


ضَاحِكَةٌ مُّسْتَبْشِرَةٌ ۚ (39)

(૩૯) (જેઓ) પ્રસન્ન અને આનંદિત હશે.


وَ وُجُوْهٌ یَّوْمَئِذٍ عَلَیْهَا غَبَرَةٌ ۙ (40)

(૪૦) અને ઘણા બધા ચહેરા તે દિવસે ધૂળમાં પડેલા હશે.


تَرْهَقُهَا قَتَرَةٌ ؕ (41)

(૪૧) તેમના ઉપર કાલિમા છવાયેલી હશે.


اُولٰٓئِكَ هُمُ الْكَفَرَةُ الْفَجَرَةُ ۧ (42)

(૪૨) આ તે જ કાફિર અને દુરાચારી લોકો હશે. (ع-)