Surah Al-A'raf

وَ اتَّخَذَ قَوْمُ مُوْسٰى مِنْۢ بَعْدِهٖ مِنْ حُلِیِّهِمْ عِجْلًا جَسَدًا لَّهٗ خُوَارٌ ؕ اَلَمْ یَرَوْا اَنَّهٗ لَا یُكَلِّمُهُمْ وَ لَا یَهْدِیْهِمْ سَبِیْلًا ۘ اِتَّخَذُوْهُ وَ كَانُوْا ظٰلِمِیْنَ (148)

(૧૪૮) અને મૂસાની કોમે તેમના પછી પોતાના ઘરેણાંઓમાંથી એક વાછરડો બનાવી દેવતા બનાવી લીધો જે એક ઢાંચો હતો જેમાં એક અવાજ હતી, શું તેઓએ એ ન જોયું કે તે તેમનાથી વાત કરતો ન હતો અને તેમને કોઈ માર્ગ બતાવતો ન હતો ? તેમ છતાં તેમણે તેને (દેવતા) બનાવી લીધો અને મોટા અન્યાયનું કામ કર્યું.

وَ لَمَّا سُقِطَ فِیْۤ اَیْدِیْهِمْ وَ رَاَوْا اَنَّهُمْ قَدْ ضَلُّوْا ۙ قَالُوْا لَئِنْ لَّمْ یَرْحَمْنَا رَبُّنَا وَ یَغْفِرْ لَنَا لَنَكُوْنَنَّ مِنَ الْخٰسِرِیْنَ (149)

(૧૪૯) અને જ્યારે શરમાઈ ગયા અને જાણવા મળ્યું કે હકીકતમાં તે લોકો ભટકાવમાં પડી ગયા તો કહેવા લાગ્યા કે, “જો અમારો રબ અમારા ઉપર દયા ન કરે અને અમારા ગુનાહોને માફ ન કરે તો અમે બિલકુલ નુકસાન પામનારાઓમાં થઈ જઈશું

وَ لَمَّا رَجَعَ مُوْسٰۤى اِلٰى قَوْمِهٖ غَضْبَانَ اَسِفًا ۙ قَالَ بِئْسَمَا خَلَفْتُمُوْنِیْ مِنْۢ بَعْدِیْ ۚ اَعَجِلْتُمْ اَمْرَ رَبِّكُمْ ۚ وَ اَلْقَى الْاَلْوَاحَ وَ اَخَذَ بِرَاْسِ اَخِیْهِ یَجُرُّهٗۤ اِلَیْهِ ؕ قَالَ ابْنَ اُمَّ اِنَّ الْقَوْمَ اسْتَضْعَفُوْنِیْ وَ كَادُوْا یَقْتُلُوْنَنِیْ { زۖ } فَلَا تُشْمِتْ بِیَ الْاَعْدَآءَ وَ لَا تَجْعَلْنِیْ مَعَ الْقَوْمِ الظّٰلِمِیْنَ (150)

(૧૫૦) અને જ્યારે મૂસા પોતાની કોમ તરફ પાછા ફર્યા, ગુસ્સા અને ગમમાં ડૂબેલા તો કહ્યું કે, “તમે મારા પછી આ ઘણી ખરાબ નાયબગીરી કરી છે, શું પોતાના રબના હુકમ પહેલાં જ તમે ઉતાવળ કરી ? અને જલ્દીથી પાટીઓ એક તરફ ફેંકી દીધી, અને પોતાના ભાઈ (હારૂન)નુ માથું પકડી પોતાના તરફ ખેંચવા લાગ્યા. (હારૂને) કહ્યું, “હે મારી માતાથી જન્મેલ, આ લોકોએ મને કમજોર સમજયો અને મને કતલ કરવાની અણી પર હતા તો તમે દુશ્મનોને મારા પર હસવાનો મોકો ન આપો અને મને આ જાલિમોમાં સામેલ ન કરો.”

قَالَ رَبِّ اغْفِرْ لِیْ وَ لِاَخِیْ وَ اَدْخِلْنَا فِیْ رَحْمَتِكَ { زۖ } وَ اَنْتَ اَرْحَمُ الرّٰحِمِیْنَ ۧ (151)

(૧૫૧) (મૂસાએ) કહ્યું, “અય મારા રબ! મારી ભૂલોને માફ કર અને મારા ભાઈની પણ અને અમને બંનેને પોતાની દયામાં દાખલ કરી લે અને તું દયા કરનારાઓમાં સૌથી વધારે દયાળુ છે.” (ع-૧૮)