وَ اِذْ قَالَ اللّٰهُ یٰعِیْسَى ابْنَ مَرْیَمَ ءَاَنْتَ قُلْتَ لِلنَّاسِ اتَّخِذُوْنِیْ وَ اُمِّیَ اِلٰهَیْنِ مِنْ دُوْنِ اللّٰهِ ؕ قَالَ سُبْحٰنَكَ مَا یَكُوْنُ لِیْۤ اَنْ اَقُوْلَ مَا لَیْسَ لِیْ {ق} بِحَقٍّ ؐؕ اِنْ كُنْتُ قُلْتُهٗ فَقَدْ عَلِمْتَهٗ ؕ تَعْلَمُ مَا فِیْ نَفْسِیْ وَ لَاۤ اَعْلَمُ مَا فِیْ نَفْسِكَ ؕ اِنَّكَ اَنْتَ عَلَّامُ الْغُیُوْبِ (116)

(૧૧૬) અને (તે સમય પણ યાદ કરો) જયારે કે અલ્લાહ (તઆલા) કહેશે કે હે ઈસા ઈબ્ને મરયમ, શું તમે તે લોકોને કહ્યું હતું કે મને અને મારી માતાને અલ્લાહના સિવાય મા’બૂદ બનાવી લેશો ? (ઈસા) કહેશે કે, “હું તો તને પવિત્ર સમજુ છું, મને કેવી રીતે શોભા આપતીકે હું આવી વાત કહેતો જેને કહેવાનો મને હક નથી, જો મેં કહ્યું હશે તો તને તેનું ઈલ્મ હશે, તું તો મારા દિલની વાત જાણે છે, હું તારા મનમાં જે કંઈ છે તેને નથી જાણતો, ફક્ત તું જ ગૈબનો જાણકાર છે.

مَا قُلْتُ لَهُمْ اِلَّا مَاۤ اَمَرْتَنِیْ بِهٖۤ اَنِ اعْبُدُوا اللّٰهَ رَبِّیْ وَ رَبَّكُمْ ۚ وَ كُنْتُ عَلَیْهِمْ شَهِیْدًا مَّا دُمْتُ فِیْهِمْ ۚ فَلَمَّا تَوَفَّیْتَنِیْ كُنْتَ اَنْتَ الرَّقِیْبَ عَلَیْهِمْ ؕ وَ اَنْتَ عَلٰى كُلِّ شَیْءٍ شَهِیْدٌ (117)

(૧૧૭) મેં તેમને ફક્ત એ જ કહ્યું જેનો તે મને હુકમ આપ્યો કે પોતાના રબ અને મારા રબ અલ્લાહની બંદગી કરો, અને જ્યાં સુધી હું તેમનામાં રહ્યો તેમના ૫૨ ગવાહ રહ્યો અને જ્યારે તેં મને ઉઠાવી લીધો તો તું જ તેમનો સંરક્ષક હતો અને તું દરેક વસ્તુ પર ગવાહ છે.

اِنْ تُعَذِّبْهُمْ فَاِنَّهُمْ عِبَادُكَ ۚ وَ اِنْ تَغْفِرْ لَهُمْ فَاِنَّكَ اَنْتَ الْعَزِیْزُ الْحَكِیْمُ (118)

(૧૧૮) જો તું તેમને સજા આપે તો તેઓ તારા બંદાઓ છે અને જો તું તેમને માફ કરી દે તો તું જબરદસ્ત હિકમતવાળો છે.”

قَالَ اللّٰهُ هٰذَا یَوْمُ یَنْفَعُ الصّٰدِقِیْنَ صِدْقُهُمْ ؕ لَهُمْ جَنّٰتٌ تَجْرِیْ مِنْ تَحْتِهَا الْاَنْهٰرُ خٰلِدِیْنَ فِیْهَاۤ اَبَدًا ؕ رَضِیَ اللّٰهُ عَنْهُمْ وَ رَضُوْا عَنْهُ ؕ ذٰلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِیْمُ (119)

(૧૧૯) અલ્લાહ (તઆલા) કહેશે કે, “આ એ દિવસ છે કે સાચા લોકોને તેમની સચ્ચાઈ ફાયદાકારક હશે, તેમને બગીચા મળશે જેની નીચે નહેરો વહી રહી હશે, જેમાં તેઓ હંમેશા રહેશે, અલ્લાહ (તઆલા) તેમનાથી રાજી અને તેઓ અલ્લાહથી રાજી છે, આ ઘણી મોટી સફળતા છે.”

لِلّٰهِ مُلْكُ السَّمٰوٰتِ وَ الْاَرْضِ وَ مَا فِیْهِنَّ ؕ وَ هُوَ عَلٰى كُلِّ شَیْءٍ قَدِیْرٌ ۧ (120)

(૧૨૦) અલ્લાહનું જ રાજ્ય છે, આકાશોમાં અને ધરતીમાં અને જે કંઈ તેમાં હાજર છે અને તે દરેક વસ્તુ પર વર્ચસ્વ ધરાવે છે. (ع-૧૬)