Surah Al-Anbya
સૂરહ અલ-અંબિયા
રૂકૂઅ : ૭
આયત ૯૪ થી ૧૧૨
فَمَنْ یَّعْمَلْ مِنَ الصّٰلِحٰتِ وَ هُوَ مُؤْمِنٌ فَلَا كُفْرَانَ لِسَعْیِهٖ ۚ وَ اِنَّا لَهٗ كٰتِبُوْنَ (94)
(૯૪) પછી જે પણ નેક કામ કરશે, અને તે ઈમાનવાળો પણ હોય, તો તેની કોશિશની કોઈ ઉપેક્ષા કરવામાં નહિ આવે, અમે તો તેના લખવાવાળા છીએ.
وَ حَرٰمٌ عَلٰى قَرْیَةٍ اَهْلَكْنٰهَاۤ اَنَّهُمْ لَا یَرْجِعُوْنَ (95)
(૯૫) અને જે વસ્તીને અમે બરબાદ કરી દીધી, તેના માટે અનિવાર્ય છે કે ત્યાંના લોકો પાછા નહિ આવે.
حَتّٰۤى اِذَا فُتِحَتْ یَاْجُوْجُ وَ مَاْجُوْجُ وَ هُمْ مِّنْ كُلِّ حَدَبٍ یَّنْسِلُوْنَ (96)
(૯૬) ત્યાં સુધી કે યાજૂજ અને માજૂજને ખોલી નાખવામાં આવશે અને તેઓ દરેક ઢોળાવથી દોડતા આવશે.
وَ اقْتَرَبَ الْوَعْدُ الْحَقُّ فَاِذَا هِیَ شَاخِصَةٌ اَبْصَارُ الَّذِیْنَ كَفَرُوْا ؕ یٰوَیْلَنَا قَدْ كُنَّا فِیْ غَفْلَةٍ مِّنْ هٰذَا بَلْ كُنَّا ظٰلِمِیْنَ (97)
(૯૭) અને સાચો વાયદો નજીક આવી લાગશે તે સમયે કાફિરોની આંખો ફાટેલી રહી જશે કે, “હાય અફસોસ! અમે આનાથી બેદરકાર હતા, બલ્કે હકીકતમાં અમે જાલિમ હતા.”
اِنَّكُمْ وَ مَا تَعْبُدُوْنَ مِنْ دُوْنِ اللّٰهِ حَصَبُ جَهَنَّمَ ؕ اَنْتُمْ لَهَا وٰرِدُوْنَ (98)
(૯૮) તમે અને અલ્લાહના સિવાય જેની-જેની તમે બંદગી કરો છો, બધા જહન્નમનું ઈંધણ બનશો, તમે બધા તેમાં (જહન્નમમાં) જવાવાળા છો.
لَوْ كَانَ هٰۤؤُلَآءِ اٰلِهَةً مَّا وَرَدُوْهَا ؕ وَ كُلٌّ فِیْهَا خٰلِدُوْنَ (99)
(૯૯) જો તેઓ (સાચા) મા'બૂદ હોત તો જહન્નમમાં દાખલ ન થતા, અને બધા તેમાં હંમેશા રહેનારા છે.
لَهُمْ فِیْهَا زَفِیْرٌ وَّ هُمْ فِیْهَا لَا یَسْمَعُوْنَ (100)
(૧૦૦) તેઓ ત્યાં ચીસો પાડી રહ્યા હશે અને ત્યાં કશું પણ સાંભળી નહિ શકે.
اِنَّ الَّذِیْنَ سَبَقَتْ لَهُمْ مِّنَّا الْحُسْنٰۤى ۙ اُولٰٓئِكَ عَنْهَا مُبْعَدُوْنَۙ (101)
(૧૦૧) પરંતુ જેમના માટે અમારા તરફથી પહેલાથી જ ભલાઈ નિશ્ચિત છે, તે બધા જહન્નમથી દૂર જ રાખવમાં આવશે.
لَا یَسْمَعُوْنَ حَسِیْسَهَا ۚ وَ هُمْ فِیْ مَا اشْتَهَتْ اَنْفُسُهُمْ خٰلِدُوْنَۚ (102)
(૧૦૨) તેઓ તો જહન્નમની આહટ પણ સાંભળી નહિ શકે, અને પોતાની મનગમતી વસ્તુઓ સાથે હંમેશા રહેવાવાળા હશે.
لَا یَحْزُنُهُمُ الْفَزَعُ الْاَكْبَرُ وَ تَتَلَقّٰىهُمُ الْمَلٰٓئِكَةُ ؕ هٰذَا یَوْمُكُمُ الَّذِیْ كُنْتُمْ تُوْعَدُوْنَ (103)
(૧૦૩) તે મોટી ગભરામણ પણ તેમને ઉદાસ નહિ કરી શકે અને ફરિશ્તાઓ તેમને હાથો-હાથ લઈ લેશે કે આ જ તમારો તે દિવસ છે જેનો તમારાથી વાયદો કરવામાં આવતો હતો.
یَوْمَ نَطْوِی السَّمَآءَ كَطَیِّ السِّجِلِّ لِلْكُتُبِ ؕ كَمَا بَدَاْنَاۤ اَوَّلَ خَلْقٍ نُّعِیْدُهٗ ؕ وَعْدًا عَلَیْنَا ؕ اِنَّا كُنَّا فٰعِلِیْنَ (104)
(૧૦૪) તે દિવસે અમે આકાશને એવી રીતે લપેટી દઈશું જેવી રીતે રોલના કાગળને લપેટી દેવામાં આવે છે, જે રીતે અમે પહેલી વખત સર્જન કર્યુ હતુ તે રીતે બીજી વખત સર્જન કરીશું, આ અમારો મજબૂત વાયદો છે અને આવું અમે જરૂર કરીને જ રહીશું.
وَ لَقَدْ كَتَبْنَا فِی الزَّبُوْرِ مِنْۢ بَعْدِ الذِّكْرِ اَنَّ الْاَرْضَ یَرِثُهَا عِبَادِیَ الصّٰلِحُوْنَ (105)
(૧૦૫) અને અમે ઝબૂરમાં ચેતવણી અને નસીહત પછી એ લખી ચૂક્યા છીએ કે ધરતીના વારસદાર અમારા નેક બંદાઓ જ હશે.
اِنَّ فِیْ هٰذَا لَبَلٰغًا لِّقَوْمٍ عٰبِدِیْنَؕ (106)
(૧૦૬) બંદગી કરવાવાળા નેક બંદાઓના માટે તો આમાં એક મોટી ખબર છે.
وَ مَاۤ اَرْسَلْنٰكَ اِلَّا رَحْمَةً لِّلْعٰلَمِیْنَ (107)
(૧૦૭) અને ( હે પયગંબર ! ) અમે તમને સમગ્ર દુનિયાવાળાઓ માટે રહમત બનાવીને જ મોકલ્યા છે.
قُلْ اِنَّمَا یُوْحٰۤى اِلَیَّ اَنَّمَاۤ اِلٰهُكُمْ اِلٰهٌ وَّاحِدٌ ۚ فَهَلْ اَنْتُمْ مُّسْلِمُوْنَ (108)
(૧૦૮) કહી દો કે, “મારા તરફ તો બસ વહી કરવામાં આવે છે કે તમારા બધાનો મા'બૂદ એક જ છે, તો શું તમે પણ તેને માનવાવાળા છો?”
فَاِنْ تَوَلَّوْا فَقُلْ اٰذَنْتُكُمْ عَلٰى سَوَآءٍ ؕ وَ اِنْ اَدْرِیْۤ اَقَرِیْبٌ اَمْ بَعِیْدٌ مَّا تُوْعَدُوْنَ (109)
(૧૦૯) પછી જો તેઓ મોઢું ફેરવી લે તો કહી દો કે, “મેં તમને સમાનરૂપે સતર્ક કરી દીધા છે, મને ઈલ્મ નથી કે જેનો વાયદો તમારા સાથે કરવામાં આવી રહ્યો છે તે નજીક છે કે દૂર.
اِنَّهٗ یَعْلَمُ الْجَهْرَ مِنَ الْقَوْلِ وَ یَعْلَمُ مَا تَكْتُمُوْنَ (110)
(૧૧૦) બેશક તે (અલ્લાહ તઆલા) તો તમારી ખુલી વાતોને પણ જાણે છે તથા જેને તમે છૂપાવો છો તેને પણ જાણે છે.
وَ اِنْ اَدْرِیْ لَعَلَّهٗ فِتْنَةٌ لَّكُمْ وَ مَتَاعٌ اِلٰى حِیْنٍ (111)
(૧૧૧) અને મને તેનું પણ ઈલ્મ નથી, શક્ય છે કે આ તમારી પરીક્ષા હોય અને એક નિશ્ચિત સમય સુધીનો લાભ હોય.”
قٰلَ رَبِّ احْكُمْ بِالْحَقِّ ؕ وَ رَبُّنَا الرَّحْمٰنُ الْمُسْتَعَانُ عَلٰى مَا تَصِفُوْنَ ۧ (112)
(૧૧૨) (નબીએ) જાતે કહ્યું કે, “હે મારા પાલનહાર! ન્યાયપૂર્વક ફેંસલો કરી દે અને અમારો રબ ઘણો કૃપા કરવાવાળો છે, જેનાથી મદદ માંગવામાં આવે છે તે વાતો પર જેને તમે બનાવી રહ્યા છો.” (ع-૭)