Surah Maryam

وَاذۡكُرۡ فِى الۡـكِتٰبِ مَرۡيَمَ​ۘ اِذِ انْتَبَذَتۡ مِنۡ اَهۡلِهَا مَكَانًا شَرۡقِيًّا ۙ‏ ‏۝١٦

(૧૬) આ કિતાબમાં મરયમની વાર્તાનું પણ વર્ણન કરો, જ્યારે કે તે પોતાના પરિવારના લોકોથી અલગ થઈને પૂર્વ તરફ આવી.

فَاتَّخَذَتۡ مِنۡ دُوۡنِهِمۡ حِجَابًا فَاَرۡسَلۡنَاۤ اِلَيۡهَا رُوۡحَنَا فَتَمَثَّلَ لَهَا بَشَرًا سَوِيًّا‏ ‏۝١٧

(૧૭) અને તે લોકો તરફથી પડદો કરી લીધો, પછી અમે તેના પાસે પોતાની રૂહ (જિબ્રઈલ અ.લ.સ.) ને મોકલ્યો તો તે તેના સામે એક સંપૂર્ણ મનુષ્ય બનીને ઉપસ્થિત થયો.

قَالَتۡ اِنِّىۡۤ اَعُوۡذُ بِالرَّحۡمٰنِ مِنۡكَ اِنۡ كُنۡتَ تَقِيًّا‏ ‏۝١٨

(૧૮) તે કહેવા લાગી કે “તારાથી રહમાન (દયાળુ) ની પનાહ માંગુ છું, જો તું થોડો પણ અલ્લાહથી ડરનાર છે.”

​قَالَ اِنَّمَاۤ اَنَا رَسُوۡلُ رَبِّكِ ​ ۖ  ࣗ لِاَهَبَ لَـكِ غُلٰمًا زَكِيًّا‏ ‏۝١٩

(૧૯) (તેણે) કહ્યું કે, “હું અલ્લાહનો મોકલેલ સંદેશાવાહક છું તને એક પવિત્ર પુત્ર આપવા આવ્યો છું.”

قَالَتۡ اَنّٰى يَكُوۡنُ لِىۡ غُلٰمٌ وَّلَمۡ يَمۡسَسۡنِىۡ بَشَرٌ وَّلَمۡ اَكُ بَغِيًّا‏ ‏۝٢٠

(૨૦) કહેવા લાગી કે, “ભલા મારે ત્યાં પુત્ર કેવી રીતે થઈ શકે છે ? મને તો કોઈ પુરૂષે હાથ સુધ્ધાં નથી લગાડ્યો અને ન હું બદકાર છું.”

فَحَمَلَـتۡهُ فَانْتَبَذَتۡ بِهٖ مَكَانًا قَصِيًّا‏‏ ‏۝٢٢

(૨૨) પછી તે ગર્ભવતી થઈ ગઈ અને આના કારણે તે એકાગ્ર થઈ દૂરના સ્થળે ચાલી ગઈ.

فَاَجَآءَهَا الۡمَخَاضُ اِلٰى جِذۡعِ النَّخۡلَةِ​ۚ قَالَتۡ يٰلَيۡتَنِىۡ مِتُّ قَبۡلَ هٰذَا وَكُنۡتُ نَسۡيًا مَّنۡسِيًّا‏ ‏۝٢٣

(૨૩) પછી પ્રસૂતિની પીડા તેને એક ખજૂરના વૃક્ષના નીચે લઈ આવી, અને એકાએક મોઢાથી નીકળી ગયું કે, “હાય! હું આના પહેલા મરી ગઈ હોત અને લોકોની યાદથી ભૂલાઈ ગઈ હોત.”

فَنَادٰٮهَا مِنۡ تَحۡتِهَاۤ اَلَّا تَحۡزَنِىۡ قَدۡ جَعَلَ رَبُّكِ تَحۡتَكِ سَرِيًّا‏ ‏۝٢٤

(૨૪) એટલામાં તેને નીચેથી જ અવાજ આપી કે નિરાશ ન થા, તારા રબે તારા પગ નીચે એક ઝરણું વહેતુ કરી દીધું છે.

وَهُزِّىۡۤ اِلَيۡكِ بِجِذۡعِ النَّخۡلَةِ تُسٰقِطۡ عَلَيۡكِ رُطَبًا جَنِيًّا‏ ‏ ؗ ۝٢٥

(૨૫) અને આ ખજૂરના થડને પોતાના તરફ હલાવ, એ તારા સામે તાજી પાકી ખજૂરો નાખી દેશે.

فَكُلِىۡ وَاشۡرَبِىۡ وَقَرِّىۡ عَيۡنًا​ ۚ فَاِمَّا تَرَيِنَّ مِنَ الۡبَشَرِ اَحَدًا ۙ فَقُوۡلِىۡۤ اِنِّىۡ نَذَرۡتُ لِلرَّحۡمٰنِ صَوۡمًا فَلَنۡ اُكَلِّمَ الۡيَوۡمَ اِنۡسِيًّا ​ۚ‏ ‏۝٢٦

(૨૬) હવે નિર્ભય થઈને ખા અને પી અને આંખો ઠંડી રાખ, જો તને કોઈ મનુષ્ય દેખાય તો કહી દે કે મેં રહમાન (કૃપાળુ અલ્લાહ)ના નામનો રોઝો (ઉપવાસ) રાખ્યો છે, હું આજે કોઈ મનુષ્યથી વાત નહિં કરૂં.

فَاَتَتۡ بِهٖ قَوۡمَهَا تَحۡمِلُهٗ​ؕ قَالُوۡا يٰمَرۡيَمُ لَقَدۡ جِئۡتِ شَيۡـًٔـا فَرِيًّا‏ ‏۝٢٧

(૨૭) હવે (હજરત ઈસા) ને લઈને પોતાની કોમમાં આવી, બધાએ કહ્યું કે, “મરયમ તેં ઘણું ખરાબ કામ કર્યું.

فَاَشَارَتۡ اِلَيۡهِ​ ؕ قَالُوۡا كَيۡفَ نُـكَلِّمُ مَنۡ كَانَ فِى الۡمَهۡدِ صَبِيًّا‏ ‏۝٢٩

(૨૯) (મરયમે) પોતાના પુત્ર તરફ ઈશારો કર્યો, બધા કહેવા લાગ્યા કે, “લો, અમે ખોળામાંના બાળક સાથે કેવી રીતે વાત કરીએ ? ”

قَالَ اِنِّىۡ عَبۡدُ اللّٰهِ ؕقف اٰتٰٮنِىَ الۡكِتٰبَ وَجَعَلَنِىۡ نَبِيًّا ۙ‏ ‏۝٣٠

(૩૦) (બાળક) બોલી ઊઠ્યું કે, “હું અલ્લાહ તઆલાનો બંદો છું, તેણે મને કિતાબ આપી છે અને મને પોતાનો દૂત (પયગંબર) બનાવ્યો છે.

وَّجَعَلَنِىۡ مُبٰـرَكًا اَيۡنَ مَا كُنۡتُ ص وَاَوۡصٰنِىۡ بِالصَّلٰوةِ وَالزَّكٰوةِ مَا دُمۡتُ حَيًّا  ​ص ۖ‏ ‏۝٣١

(૩૧) અને તેણે મને બરકતવાળો બનાવ્યો છે જ્યાં પણ હું રહું, અને તેણે મને નમાઝ અને ઝકાતનો હુકમ આપ્યો છે, જ્યાં સુધી હું જીવતો રહું.

وَّبَرًّۢا بِوَالِدَتِىۡ وَلَمۡ يَجۡعَلۡنِىۡ جَبَّارًا شَقِيًّا‏‏ ‏۝٣٢

(૩૨) અને તેણે મને મારી માતાનો સેવક બનાવ્યો છે અને મને ઉદ્દંડ (સખત) અને દુર્ભાગી (કમનસીબ) નથી કર્યો.

وَالسَّلٰمُ عَلَىَّ يَوۡمَ وُلِدْتُّ وَيَوۡمَ اَمُوۡتُ وَيَوۡمَ اُبۡعَثُ حَيًّا‏ ‏۝٣٣

(૩૩) અને મારા ઉપર મારા જન્મના દિવસે અને મારા મૃત્યુના દિવસે, અને જે દિવસે મને બીજીવાર જીવતો ઊભો કરવામાં આવશે, સલામ જ સલામ છે.”

ذٰ لِكَ عِيۡسَى ابۡنُ مَرۡيَمَ ​ۚ قَوۡلَ الۡحَـقِّ الَّذِىۡ فِيۡهِ يَمۡتَرُوۡنَ ‏۝٣٤

(૩૪)  આ છે સાચી વાર્તા ઈસા ઈબ્ને મરયમની, આ જ છે તે સાચી વાતો જેમાં લોકો શંકા તથા સંદેહમાં લિપ્ત છે.

مَا كَانَ لِلّٰهِ اَنۡ يَّتَّخِذَ مِنۡ وَّلَدٍ​ۙ سُبۡحٰنَهٗ​ؕ اِذَا قَضٰٓى اَمۡرًا فَاِنَّمَا يَقُوۡلُ لَهٗ كُنۡ فَيَكُوۡنُؕ ‏۝٣٥

(૩૫)  અલ્લાહના માટે સંતાન હોવું જાઈઝ નથી તે તો ઘણો પવિત્ર છે, તે જ્યારે કોઈ કામને કરવાનો ઈરાદો કરે છે તો તેને કહે છે કે થઈ જા, તો તે જ સમયે તે થઈ જાય છે.

وَاِنَّ اللّٰهَ رَبِّىۡ وَرَبُّكُمۡ فَاعۡبُدُوۡهُ ​ؕ هٰذَا صِرَاطٌ مُّسۡتَقِيۡمٌ‏ ‏۝٣٦

(૩૬) અને મારો અને તમારા સૌનો રબ અલ્લાહ તઆલા જ છે, તમે બધા તેની જ બંદગી કરો, આ જ સીધો માર્ગ છે.

اَسۡمِعۡ بِهِمۡ وَاَبۡصِرۡۙ يَوۡمَ يَاۡتُوۡنَنَا​ لٰـكِنِ الظّٰلِمُوۡنَ الۡيَوۡمَ فِىۡ ضَلٰلٍ مُّبِيۡنٍ‏ ‏۝٣٨

(૩૮) કેવા સારા જોનારા અને સાંભળનારા હશે તે દિવસે જ્યારે કે તેઓ અમારા સમક્ષ હાજર થશે, પરંતુ આજે તો આ જાલિમ લોકો ખુલ્લી ગુમરાહીમાં પડેલા છે.

وَاَنۡذِرۡهُمۡ يَوۡمَ الۡحَسۡرَةِ اِذۡ قُضِىَ الۡاَمۡرُ​​ۘ وَهُمۡ فِىۡ غَفۡلَةٍ وَّهُمۡ لَا يُؤۡمِنُوۡنَ‏ ‏۝٣٩

(૩૯) અને તમે તેમને આ દુઃખ અને નિરાશાના દિવસનો ડર સંભળાવી દો જ્યારે કે કામને અંજામ સુધી પહોંચાડી દેવામાં આવશે, અને આ લોકો ગફલત અને બેઈમાનીમાં જ રહી જશે.

اِنَّا نَحۡنُ نَرِثُ الۡاَرۡضَ وَمَنۡ عَلَيۡهَا وَاِلَـيۡنَا يُرۡجَعُوۡنَ‏ ‏۝٤٠ع

(૪૦) બેશક ધરતીના અને ધરતી પર રહેનારાઓના વારસ અમે જ હોઈશું, અને તમામ લોકોને અમારા તરફ પાછા ફેરવવામાં આવશે. (ع-૨)