Embedded Files
قُلۡ سِيۡرُوۡا فِى الۡاَرۡضِ ثُمَّ انْظُرُوۡا كَيۡفَ كَانَ عَاقِبَةُ الۡمُكَذِّبِيۡنَ ١١
قُلۡ سِيۡرُوۡا فِى الۡاَرۡضِ ثُمَّ انْظُرُوۡا كَيۡفَ كَانَ عَاقِبَةُ الۡمُكَذِّبِيۡنَ ١١
(૧૧) તમે કહી દો કે, “ધરતી ઉપર હરી-ફરીને જોઈ તો લો કે જુઠાડનારાઓનું શું પરિણામ આવ્યું ?”
قُلۡ لِّمَنۡ مَّا فِى السَّمٰوٰتِ وَالۡاَرۡضِؕ قُلْ لِّلّٰهِؕ كَتَبَ عَلٰى نَفۡسِهِ الرَّحۡمَةَ ؕ لَيَجۡمَعَنَّكُمۡ اِلٰى يَوۡمِ الۡقِيٰمَةِ لَا رَيۡبَ فِيۡهِ ؕ اَلَّذِيۡنَ خَسِرُوۡۤا اَنۡفُسَهُمۡ فَهُمۡ لَا يُؤۡمِنُوۡنَ ١٢
قُلۡ لِّمَنۡ مَّا فِى السَّمٰوٰتِ وَالۡاَرۡضِؕ قُلْ لِّلّٰهِؕ كَتَبَ عَلٰى نَفۡسِهِ الرَّحۡمَةَ ؕ لَيَجۡمَعَنَّكُمۡ اِلٰى يَوۡمِ الۡقِيٰمَةِ لَا رَيۡبَ فِيۡهِ ؕ اَلَّذِيۡنَ خَسِرُوۡۤا اَنۡفُسَهُمۡ فَهُمۡ لَا يُؤۡمِنُوۡنَ ١٢
(૧૨) તમે કહી દો કે, “જે કંઈ આકાશો અને ધરતીમાં છે તે બધા ઉપર કોની માલિકી છે?” તમે કહી દો, બધા ઉપર અલ્લાહની માલિકી છે, અલ્લાહે કૃપા કરવું પોતાના ઉપર અનિવાર્ય કરી લીધું છે.[8] તમને અલ્લાહ (તઆલા) કયામતના દિવસે જમા કરશે, જેમાં કોઈ શંકા નથી, જે લોકોએ પોતાને બરબાદ કરી લીધા છે તેઓ જ ઈમાન લાવશે નહિં.
[8] જેવી રીતે હદીસમાં નબી (ﷺ) એ ફરમાવ્યું! જયારે અલ્લાહ તઆલાએ દુનિયાને પેદા કરી તો અર્શ પર લખી દીધું (إِنَّ رَحْمَتِي تَغْلِبُ غَضَبِي) (સિહીહ બુખારી). બેશક મારી દયા મારા ગુસ્સા પર પ્રભાવી છે, પરંતુ આ દયા કયામતના દિવસે ફક્ત ઈમાનવાળાઓ માટે હશે, કાફિરો પર અલ્લાહ ઘણો ગજબનાક હશે. એનો મતલબ એ છે કે દુનિયામાં તેની કૃપા અને દયા (રહમત) સામાન્ય રીતે બધા માટે છે ભલે ને તે ઈમાનવાળો, કાફિર, નેક કામ કરવાવાળો અથવા બૂરા કામ કરવાવાળો હોય.
وَلَهٗ مَا سَكَنَ فِى الَّيۡلِ وَالنَّهَارِؕ وَهُوَ السَّمِيۡعُ الۡعَلِيۡمُ ١٣
وَلَهٗ مَا سَكَنَ فِى الَّيۡلِ وَالنَّهَارِؕ وَهُوَ السَّمِيۡعُ الۡعَلِيۡمُ ١٣
(૧૩) અને જે કંઈ દિવસ અને રાત્રિમાં છે તે બધુ અલ્લાહનું જ છે અને તે ઘણો સાંભળનાર અને ઘણો જાણનાર છે.
قُلۡ اَغَيۡرَ اللّٰهِ اَتَّخِذُ وَلِيًّا فَاطِرِ السَّمٰوٰتِ وَالۡاَرۡضِ وَهُوَ يُطۡعِمُ وَلَا يُطۡعَمُؕ قُلۡ اِنِّىۡۤ اُمِرۡتُ اَنۡ اَكُوۡنَ اَوَّلَ مَنۡ اَسۡلَمَ وَلَا تَكُوۡنَنَّ مِنَ الۡمُشۡرِكِيۡنَ ١٤
قُلۡ اَغَيۡرَ اللّٰهِ اَتَّخِذُ وَلِيًّا فَاطِرِ السَّمٰوٰتِ وَالۡاَرۡضِ وَهُوَ يُطۡعِمُ وَلَا يُطۡعَمُؕ قُلۡ اِنِّىۡۤ اُمِرۡتُ اَنۡ اَكُوۡنَ اَوَّلَ مَنۡ اَسۡلَمَ وَلَا تَكُوۡنَنَّ مِنَ الۡمُشۡرِكِيۡنَ ١٤
(૧૪) તમે કહી દો કે, “શું હું તે અલ્લાહના સિવાય બીજાને દોસ્ત (રબ, મા’બૂદ) બનાવી લઉ જે આકાશો અને ધરતીનો સર્જનહાર છે, અને તે ખવડાવે છે ખવડાવવામાં આવતો નથી." તમે કહી દો કે, “મને હુકમ આપવામાં આવ્યો છે કે હું તેમાં સૌથી પ્રથમ રહું જેણે (અલ્લાહ પર) આત્મસમર્પણ કર્યુ અને મુશરિકોમાં કદી પણ ન રહું."
قُلۡ اِنِّىۡۤ اَخَافُ اِنۡ عَصَيۡتُ رَبِّىۡ عَذَابَ يَوۡمٍ عَظِيۡمٍ ١٥
قُلۡ اِنِّىۡۤ اَخَافُ اِنۡ عَصَيۡتُ رَبِّىۡ عَذَابَ يَوۡمٍ عَظِيۡمٍ ١٥
(૧૫) તમે કહી દો કે, “જો હું પોતાના રબનું કહ્યું ન માનું તો મને એક મોટા દિવસના અઝાબનો ડર છે."
مَنۡ يُّصۡرَفۡ عَنۡهُ يَوۡمَٮِٕذٍ فَقَدۡ رَحِمَهٗؕ وَ ذٰ لِكَ الۡـفَوۡزُ الۡمُبِيۡنُ ١٦
مَنۡ يُّصۡرَفۡ عَنۡهُ يَوۡمَٮِٕذٍ فَقَدۡ رَحِمَهٗؕ وَ ذٰ لِكَ الۡـفَوۡزُ الۡمُبِيۡنُ ١٦
(૧૬) જેના ઉપરથી તે દિવસે સજા ખતમ કરી દેવામાં આવશે, તેના ઉપર અલ્લાહે ઘણી મહેરબાની કરી અને આ સ્પષ્ટ કામયાબી છે.
قُوَاِنۡ يَّمۡسَسۡكَ اللّٰهُ بِضُرٍّ فَلَا كَاشِفَ لَهٗۤ اِلَّا هُوَؕ وَاِنۡ يَّمۡسَسۡكَ بِخَيۡرٍ فَهُوَ عَلٰى كُلِّ شَىۡءٍ قَدِيۡرٌ ١٧
قُوَاِنۡ يَّمۡسَسۡكَ اللّٰهُ بِضُرٍّ فَلَا كَاشِفَ لَهٗۤ اِلَّا هُوَؕ وَاِنۡ يَّمۡسَسۡكَ بِخَيۡرٍ فَهُوَ عَلٰى كُلِّ شَىۡءٍ قَدِيۡرٌ ١٧
(૧૭) અને જો અલ્લાહ (તઆલા) તને કોઈ તકલીફ આપે તો તેને દૂર કરવાવાળો અલ્લાહ (તઆલા) સિવાય કોઈ બીજો નથી અને જો તને અલ્લાહ (તઆલા) ફાયદો પહોંચાડે તો તે દરેક વસ્તુ પર વર્ચસ્વ ધરાવે છે.
وَهُوَ الۡقَاهِرُ فَوۡقَ عِبَادِهٖ ؕ وَهُوَ الۡحَكِيۡمُ الۡخَبِيۡرُ ١٨
وَهُوَ الۡقَاهِرُ فَوۡقَ عِبَادِهٖ ؕ وَهُوَ الۡحَكِيۡمُ الۡخَبِيۡرُ ١٨
(૧૮) તે પોતાના બંદાઓ ઉપર પ્રભાવશાળી છે અને તે જ હિકમતવાળો, ખબર રાખવાવાળો છે.
قُلۡ اَىُّ شَىۡءٍ اَكۡبَرُ شَهَادَةً ؕ قُلِ اللّٰهُ ۙ ࣞ شَهِيۡدٌ ۢ بَيۡنِىۡ وَبَيۡنَكُمۡ ࣞ وَاُوۡحِىَ اِلَىَّ هٰذَا الۡـقُرۡاٰنُ لِاُنۡذِرَكُمۡ بِهٖ وَمَنۡۢ بَلَغَ ؕ اَٮِٕنَّكُمۡ لَـتَشۡهَدُوۡنَ اَنَّ مَعَ اللّٰهِ اٰلِهَةً اُخۡرٰىؕ قُلْ لَّاۤ اَشۡهَدُ ۚ قُلۡ اِنَّمَا هُوَ اِلٰـهٌ وَّاحِدٌ وَّاِنَّنِىۡ بَرِىۡٓءٌ مِّمَّا تُشۡرِكُوۡنَۘ ١٩
قُلۡ اَىُّ شَىۡءٍ اَكۡبَرُ شَهَادَةً ؕ قُلِ اللّٰهُ ۙ ࣞ شَهِيۡدٌ ۢ بَيۡنِىۡ وَبَيۡنَكُمۡ ࣞ وَاُوۡحِىَ اِلَىَّ هٰذَا الۡـقُرۡاٰنُ لِاُنۡذِرَكُمۡ بِهٖ وَمَنۡۢ بَلَغَ ؕ اَٮِٕنَّكُمۡ لَـتَشۡهَدُوۡنَ اَنَّ مَعَ اللّٰهِ اٰلِهَةً اُخۡرٰىؕ قُلْ لَّاۤ اَشۡهَدُ ۚ قُلۡ اِنَّمَا هُوَ اِلٰـهٌ وَّاحِدٌ وَّاِنَّنِىۡ بَرِىۡٓءٌ مِّمَّا تُشۡرِكُوۡنَۘ ١٩
(૧૯) તમે કહી દો કે, “કોની ગવાહીં મોટી છે?” કહો કે, “મારા અને તમારા વચ્ચે અલ્લાહ ગવાહ છે.” અને આ કુરઆન મારા તરફ વહી કરવામાં આવ્યું છે જેથી તેના વડે તમને અને જેમના સુધી પહોંચે તે બધાને ખબરદાર કરું ,[9] શું તમે ગવાહી આપો છો કે અલ્લાહ સાથે બીજા મા’બૂદ છે?" તમે કહી દો, “હું આની ગવાહી નથી આપતો,” તમે કહી દો કે, “તે એક જ મા'બૂદ છે અને હું તમારા શિર્કથી અલગ છું."
[9] રબીએ બિન અનસ કહે છે કે હવે જેની પાસે આ કુરઆન પહોંચી જાય, જો તે રસૂલ (ﷺ) નો સાચો પેરોકાર છે તો તેની એ ફરજ છે કે તે પણ લોકોને અલ્લાહ તરફ એવી રીતે આમંત્રણ આપે, જેવી રીતે રસૂલ (ﷺ) એ લોકોને આમંત્રણ આપ્યુ હતુ અને એવી રીતે બાખબર કરે જેવી રીતે આપ (ﷺ) એ બાખબર કર્યા હતા. (ઈબ્ને કસીર)
اَ لَّذِيۡنَ اٰتَيۡنٰهُمُ الۡـكِتٰبَ يَعۡرِفُوۡنَهٗ كَمَا يَعۡرِفُوۡنَ اَبۡنَآءَهُمُۘ اَ لَّذِيۡنَ خَسِرُوۡۤا اَنۡفُسَهُمۡ فَهُمۡ لَا يُؤۡمِنُوۡنَ ٢٠ع
اَ لَّذِيۡنَ اٰتَيۡنٰهُمُ الۡـكِتٰبَ يَعۡرِفُوۡنَهٗ كَمَا يَعۡرِفُوۡنَ اَبۡنَآءَهُمُۘ اَ لَّذِيۡنَ خَسِرُوۡۤا اَنۡفُسَهُمۡ فَهُمۡ لَا يُؤۡمِنُوۡنَ ٢٠ع
(૨૦) જેમને અમે કિતાબ (તૌરાત અને ઈન્જીલ) આપી છે તેઓ તમને (મુહંમદ (સ.અ.વ) એવી રીતે ઓળખે છે, જેવી રીતે પોતાના પુત્રને, તેઓ પોતે પોતાનું નુકસાન કરી બેઠા છે તેઓ જ યકીન કરશે નહિં. (ع-૨)
Page updated
Google Sites
Report abuse