Surah Al-Qamar

كَذَّبَتْ ثَمُوْدُ بِالنُّذُرِ (23)

(૨૩) સમૂદની કોમે પણ ડરાવનારને જૂઠાડ્યા.

فَقَالُوْۤا اَبَشَرًا مِّنَّا وَاحِدًا نَّتَّبِعُهٗۤ ۙ اِنَّاۤ اِذًا لَّفِیْ ضَلٰلٍ وَّ سُعُرٍ (24)

(૨૪) અને કહેવા લાગ્યા કે, “શું અમારામાંના જ એક માણસના કહેવા પ્રમાણે ચાલીયે ? ત્યારે તો જરૂર અમે બૂરાઈ અને ગાંડપણમાં પડેલા હોઈશું.

ءَاُلْقِیَ الذِّكْرُ عَلَیْهِ مِنْۢ بَیْنِنَا بَلْ هُوَ كَذَّابٌ اَشِرٌ (25)

(૨૫) શું અમારા બધામાંથી ફકત આના પર વહી ઉતારવામાં આવી ? નહીં, પણ આ તો બિલકુલ જૂઠો અને ઘમંડ કરનાર છે”

سَیَعْلَمُوْنَ غَدًا مَّنِ الْكَذَّابُ الْاَشِرُ (26)

(૨૬) હવે બધા નજીકમાં જ જાણી લેશે કે કોણ જૂઠો અને ઘમંડી હતો ?

اِنَّا مُرْسِلُوا النَّاقَةِ فِتْنَةً لَّهُمْ فَارْتَقِبْهُمْ وَ اصْطَبِرْ {ز} (27)

(૨૭) બેશક અમે તેમની કસોટી કરવા માટે ઊંટણી મોકલીશું, તો (હે સાલેહ!) તું તેની રાહ જો અને ધીરજ રાખ.

وَ نَبِّئْهُمْ اَنَّ الْمَآءَ قِسْمَةٌۢ بَیْنَهُمْ ۚ كُلُّ شِرْبٍ مُّحْتَضَرٌ (28)

(૨૮) અને તેમને જણાવી દો કે તેમની વચ્ચે પાણી વહેંચાયેલું છે, અને દરેક પોતાના વારા પર હાજર થશે.

فَنَادَوْا صَاحِبَهُمْ فَتَعَاطٰى فَعَقَرَ (29)

(૨૯) તો તેમણે પોતાના સાથીને બોલાવ્યો, પછી તેણે ઊંટણી પર વાર કર્યો અને તેને (ઊંટણીને) કાપી નાખી.

فَكَیْفَ كَانَ عَذَابِیْ وَ نُذُرِ (30)

(૩૦) તો કેવો રહ્યો મારો અઝાબ અને મારું ડરાવવું ?

اِنَّاۤ اَرْسَلْنَا عَلَیْهِمْ صَیْحَةً وَّاحِدَةً فَكَانُوْا كَهَشِیْمِ الْمُحْتَظِرِ (31)

(૩૧) અમે તેમના ઉપર એક ગર્જના મોકલી, તો તેઓ એવા થઈ ગયા જેવા કે વાડ બનાવનારની કચડાયેલી ઘાસ.

وَ لَقَدْ یَسَّرْنَا الْقُرْاٰنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِنْ مُّدَّكِرٍ (32)

(૩૨) અને અમે નસીહત પ્રાપ્ત કરનારના માટે કુરઆનને સહેલું કરી દીધું છે, તો શું કોઈ નસીહત પ્રાપ્ત કરનાર છે ?

كَذَّبَتْ قَوْمُ لُوْطٍۭ بِالنُّذُرِ (33)

(૩૩ ) લૂતની કોમે પણ ડરાવનારાઓને જુઠાડ્યા.

اِنَّاۤ اَرْسَلْنَا عَلَیْهِمْ حَاصِبًا اِلَّاۤ اٰلَ لُوْطٍ ؕ نَجَّیْنٰهُمْ بِسَحَرٍ ۙ (34)

(૩૪) બેશક અમે તેમના ઉપર પથ્થરોનો વરસાદ વરસાવતી હવા મોકલી, સિવાય લૂત (અ.સ.) ના પરિવારવાળાઓના, તેમને સવાર ના સમયે અમે બચાવી લીધા.

نِّعْمَةً مِّنْ عِنْدِنَا ؕ كَذٰلِكَ نَجْزِیْ مَنْ شَكَرَ (35)

(૩૫) પોતાની કૃપાથી જ, અમે દરેક આભાર માનનારને આ રીતે જ બદલો આપીએ છીએ.

وَ لَقَدْ اَنْذَرَهُمْ بَطْشَتَنَا فَتَمَارَوْا بِالنُّذُرِ (36)

(૩૬) બેશક લૂત (અ.સ.) એ તેમને અમારી પકડથી ડરાવ્યા હતા, પરંતુ તેઓએ ડરાવનાર વિશે જ શંકા, વહેમ અને ઝઘડો કર્યો.

وَ لَقَدْ رَاوَدُوْهُ عَنْ ضَیْفِهٖ فَطَمَسْنَاۤ اَعْیُنَهُمْ فَذُوْقُوْا عَذَابِیْ وَ نُذُرِ (37)

(૩૭) અને લૂત (અ.સ.) ને તેમના મહેમાનો વિશે ફોસલાવવા ચાહ્યા તો અમે તેમની આંખો આંધળી કરી નાંખી, (અને કીધુ કે) મારો અઝાબ અને મારા ડરાવવાની મજા ચાખો.

وَ لَقَدْ صَبَّحَهُمْ بُكْرَةً عَذَابٌ مُّسْتَقِرٌّ ۚ (38)

(૩૮) અને નક્કી વાત છે કે તેમના ઉપર વહેલી સવારમાં જ નિર્ધારીત અઝાબ આવી પડ્યો, તેઓ બરબાદ થઈ ગયા.

فَذُوْقُوْا عَذَابِیْ وَ نُذُرِ (39)

(૩૯) તો મારો અઝાબ અને મારા ડરાવવાની મજા ચાખો.

وَ لَقَدْ یَسَّرْنَا الْقُرْاٰنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِنْ مُّدَّكِرٍ ۧ (40)

(૪૦) અને બેશક અમે કુરઆનને તાલીમ અને નસીહત પ્રાપ્ત કરવા માટે સહેલું કરી દીધું છે, તો છે કોઈ નસીહત પ્રાપ્ત કરનાર ? (ع-૨)