Surah Ya-Sin

وَاٰيَةٌ لَّهُمُ الۡاَرۡضُ الۡمَيۡتَةُ  ۖۚ اَحۡيَيۡنٰهَا وَاَخۡرَجۡنَا مِنۡهَا حَبًّا فَمِنۡهُ يَاۡكُلُوۡنَ‏ ‏‏۝٣٣

(૩૩) અને એમના માટે એક નિશાની નિર્જીવ (વેરાન) ધરતી છે જેને અમે જીવન પ્રદાન કર્યુ અને તેમાંથી અનાજ કાઢ્યુ, જેને આ લોકો ખાય છે.

وَاٰيَةٌ لَّهُمُ الَّيۡلُ  ۖۚ نَسۡلَخُ مِنۡهُ النَّهَارَ فَاِذَا هُمۡ مُّظۡلِمُوۡنَۙ‏‏ ‏‏۝٣٧

(૩૭) અને એમના માટે એક નિશાની રાત છે જેમાંથી અમે દિવસને ખેંચી લઈએ છીએ તો અચાનક તેઓ અંધકારમાં રહી જાય છે.

لَا الشَّمۡسُ يَنۡۢبَغِىۡ لَهَاۤ اَنۡ تُدۡرِكَ الۡقَمَرَ وَلَا الَّيۡلُ سَابِقُ النَّهَارِ​ؕ وَكُلٌّ فِىۡ فَلَكٍ يَّسۡبَحُوۡنَ‏ ‏‏۝٤٠

(૪૦) ન સૂર્યના વશમાં છે કે ચંદ્રને પકડે અને ન રાત દિવસથી આગળ વધી જનારી છે અને સૌ આકાશમાં તરતા રહે છે.

وَاٰيَةٌ لَّهُمۡ اَنَّا حَمَلۡنَا ذُرِّيَّتَهُمۡ فِى الۡفُلۡكِ الۡمَشۡحُوۡنِۙ‏‏ ‏‏۝٤١

(૪૧) અને એમના માટે એક નિશાની (આ પણ) છે કે અમે એમની સંતાનને એક ભરેલી નૌકામાં સવાર કરી દીધી.

وَاِنۡ نَّشَاۡ نُغۡرِقۡهُمۡ فَلَا صَرِيۡخَ لَهُمۡ وَلَا هُمۡ يُنۡقَذُوۡنَۙ ‏‏۝٤٣

(૪૩) અને જો અમે ઈચ્છતા તો તેમને ડૂબાડી દેતા પછી ન કોઈ તેમનો મદદગાર હોત અને ન બચાવવામાં આવતા.

اِلَّا رَحۡمَةً مِّنَّا وَمَتَاعًا اِلٰى حِيۡنٍ ‏‏۝٤٤

(૪૪) પરંતુ અમે અમારા તરફથી કૃપા (રહમત) કરીએ છીએ અને એક ચોક્કસ મુદ્દત માટે એમને ફાયદો આપી રહ્યા છીએ.

وَاِذَا قِيۡلَ لَهُمُ اتَّقُوۡا مَا بَيۡنَ اَيۡدِيۡكُمۡ وَمَا خَلۡفَكُمۡ لَعَلَّكُمۡ تُرۡحَمُوۡنَ‏ ‏‏۝٤٥

(૪૫) અને જ્યારે એમને કહેવામાં આવે છે કે આગળ-પાછળના (ગુનાહો)થી બચો જેથી તમારા ઉપર દયા (રહમ) કરવામાં આવે.

وَمَا تَاۡتِيۡهِمۡ مِّنۡ اٰيَةٍ مِّنۡ اٰيٰتِ رَبِّهِمۡ اِلَّا كَانُوۡا عَنۡهَا مُعۡرِضِيۡنَ‏ ‏‏۝٤٦

(૪૬) અને એમના પાસે એમના રબ તરફથી કોઈ નિશાની એવી નથી આવી જેનાથી આ લોકો મોઢું ફેરવતા ન હોય.

وَاِذَا قِيۡلَ لَهُمۡ اَنۡفِقُوۡا مِمَّا رَزَقَكُمُ اللّٰهُ ۙ قَالَ الَّذِيۡنَ كَفَرُوۡا لِلَّذِيۡنَ اٰمَنُوۡۤا اَنُطۡعِمُ مَنۡ لَّوۡ يَشَآءُ اللّٰهُ اَطۡعَمَهٗٓ { ۖق}  اِنۡ اَنۡـتُمۡ اِلَّا فِىۡ ضَلٰلٍ مُّبِيۡنٍ ‏‏۝٤٧

(૪૭) અને જ્યારે એમને કહેવામાં આવે છે કે, “અલ્લાહ (તઆલા)એ આપેલ રોજીમાંથી કંઈક ખર્ચ કરો”, તો આ કાફિરો ઈમાનવાળાઓને જવાબ આપે છે કે, “અમે તેમને કેમ ખવડાવીએ જેમને અલ્લાહ (તઆલા) ચાહત તો પોતે ખવડાવી-પીવડાવી દેતો, તમે તો છો જ સ્પષ્ટ ગુમરાહીમાં.”

وَيَقُوۡلُوۡنَ مَتٰى هٰذَا الۡوَعۡدُ اِنۡ كُنۡتُمۡ صٰدِقِيۡنَ‏ ‏‏۝٤٨

(૪૮) અને તેઓ કહે છે કે, “આ વાયદો (કયામતની ધમકી) ક્યારે આવશે ? સાચા હોવ તો બતાવો.

فَلَا يَسۡتَطِيۡعُوۡنَ تَوۡصِيَةً وَّلَاۤ اِلٰٓى اَهۡلِهِمۡ يَرۡجِعُوۡنَ‏ ‏‏۝٥٠ع

(૫૦) તે સમયે તેઓ ન તો વસિયત કરી શકશે અને ન પોતાના પરિવાર તરફ પાછા ફરી શકશે. (ع-૩)