Surah Al-Isra

قُلۡ كَفٰى بِاللّٰهِ شَهِيۡدًۢا بَيۡنِىۡ وَبَيۡنَكُمۡ​ؕ اِنَّهٗ كَانَ بِعِبَادِهٖ خَبِيۡرًۢا بَصِيۡرًا ‏‏۝٩٦

(૯૬) કહી દો કે, “મારા અને તમારા વચ્ચે અલ્લાહની સાક્ષી પૂરતી છે, તે પોતાના બંદાઓથી સારી રીતે માહિતગાર છે અને બધું જ જોઈ રહ્યો છે.”

وَمَنۡ يَّهۡدِ اللّٰهُ فَهُوَ الۡمُهۡتَدِ​ ۚ وَمَنۡ يُّضۡلِلۡ فَلَنۡ تَجِدَ لَهُمۡ اَوۡلِيَآءَ مِنۡ دُوۡنِهٖ​ ؕ وَنَحۡشُرُهُمۡ يَوۡمَ الۡقِيٰمَةِ عَلٰى وُجُوۡهِهِمۡ عُمۡيًا وَّبُكۡمًا وَّصُمًّا​ ؕ مَاۡوٰٮهُمۡ جَهَـنَّمُ​ ؕ كُلَّمَا خَبَتۡ زِدۡنٰهُمۡ سَعِيۡرًا‏ ‏‏۝٩٧

(૯૭) અને અલ્લાહ જેને હિદાયત આપે તે હિદાયત પામી શકે છે અને જેને તે માર્ગ પરથી ભટકાવી દે અશક્ય છે કે તમે તેનો સહાયક તેના સિવાય બીજો મેળવો, આવા લોકોને અમે કયામતના દિવસે ઊંધા મોઢે જમા કરીશું, જ્યારે કે તે લોકો આંધળા, મૂંગા અને બહેરા હશે, તેમનું ઠેકાણું જહન્નમ હશે, જ્યારે પણ તેની આગ હલકી થવા લાગશે, અમે તેમના પર તેને વધારે ભડકાવી દઈશું.

ذٰلِكَ جَزَآؤُهُمۡ بِاَنَّهُمۡ كَفَرُوۡا بِاٰيٰتِنَا وَقَالُوۡۤا ءَاِذَا كُنَّا عِظَامًا وَّرُفَاتًا ءَاِنَّا لَمَبۡعُوۡثُوۡنَ خَلۡقًا جَدِيۡدًا‏ ‏‏۝٩٨

(૯૮) આ બદલો અમારી નિશાનીઓથી ઈન્કાર કરવા અને એ કહેવાના પરિણામે છે કે શું જયારે અમે હાડકા અને કણ-કણ થઈ જઈશું પછી અમને નવેસરથી પેદા કરીને ઊભા કરવામાં આવશે?

اَوَلَمۡ يَرَوۡا اَنَّ اللّٰهَ الَّذِىۡ خَلَقَ السَّمٰوٰتِ وَالۡاَرۡضَ قَادِرٌ عَلٰٓى اَنۡ يَّخۡلُقَ مِثۡلَهُمۡ وَجَعَلَ لَهُمۡ اَجَلًا لَّا رَيۡبَ فِيۡهِ ؕ فَاَبَى الظّٰلِمُوۡنَ اِلَّا كُفُوۡرًا‏ ‏‏۝٩٩

(૯૯) શું તેમણે આ વાત પર ધ્યાન નથી આપ્યું કે જે અલ્લાહે આકાશો અને ધરતીને પેદા કર્યા તે તેમના જેવાઓને પેદા કરવાની પૂરી તાકાત રાખે છે ? તેણે જ તેમના માટે એક એવો સમય નિશ્ચિત કરી રાખ્યો છે જે શંકા-કુશંકાથી ખાલી છે, પરંતુ જાલિમ લોકો ઈન્કાર કર્યા વગર રહેતા નથી.

قُلْ لَّوۡ اَنۡـتُمۡ تَمۡلِكُوۡنَ خَزَآٮِٕنَ رَحۡمَةِ رَبِّىۡۤ اِذًا لَّاَمۡسَكۡتُمۡ خَشۡيَةَ الۡاِنۡفَاقِ​ ؕ وَكَانَ الۡاِنۡسَانُ قَتُوۡرًا‏ ‏‏۝١٠٠ع

(૧૦૦) કહી દો (જો માની લેવામાં આવે) જો તમે મારા રબના ખજાનાઓના માલિક બની જતાં તો તમે તે વખતે પણ તેના ખર્ચ થઈ જવાના ડરથી તેમાં કંજૂસી કરતા, અને મનુષ્ય છે પણ ખૂબ સંકુચિત મનનો. (ع-૧૧)