Surah Maryam

كٓهٰيٰـعٓـصٓ​ ۚقف‏ ۝١

(૧) કાફ-હા-યા-એન-સાદ

قَالَ رَبِّ اِنِّىۡ وَهَنَ الۡعَظۡمُ مِنِّىۡ وَاشۡتَعَلَ الرَّاۡسُ شَيۡبًا وَّلَمۡ اَكُنۡۢ بِدُعَآٮِٕكَ رَبِّ شَقِيًّا‏ ۝٤

(૪) કહ્યું કે, “હે મારા રબ! મારા હાડકા કમજોર થઈ ગયા છે અને માથું વૃધત્વના કારણે ભડકી ઊઠ્યુ છે, પરંતુ હું કદી પણ તારાથી દુઆ કરીને નિરાશ થયો નથી.

وَاِنِّىۡ خِفۡتُ الۡمَوَالِىَ مِنۡ وَّرَآءِىۡ وَكَانَتِ امۡرَاَتِىۡ عَاقِرًا فَهَبۡ لِىۡ مِنۡ لَّدُنۡكَ وَلِيًّا ۙ‏‏ ۝٥

(૫) અને મને મારા (મૃત્યુ) પછી મારા નજીકના રિશ્તેદારોનો ડર છે, મારી પત્ની પણ વાંઝણી છે, પરંતુ તું મને પોતાના તરફથી વારસ પ્રદાન કર.

يَّرِثُنِىۡ وَيَرِثُ مِنۡ اٰلِ يَعۡقُوۡبَ ۖ  ࣗ ​ وَاجۡعَلۡهُ رَبِّ رَضِيًّا‏ ۝٦

(૬) જે મારો પણ વારસ હોય અને યાકૂબના ખાનદાનનો પણ વારસ હોય અને હે મારા રબ! તું તેને પસંદગીપાત્ર બંદો બનાવ.”

يٰزَكَرِيَّاۤ اِنَّا نُبَشِّرُكَ بِغُلٰم اۨسۡمُهٗ يَحۡيٰى ۙ لَمۡ نَجۡعَلْ لَّهٗ مِنۡ قَبۡلُ سَمِيًّا‏ ۝٧

(૭) હે ઝકરિયા! અમે તને એક પુત્રની ખુશખબર આપીએ છીએ જેનું નામ યાહ્યા હશે, અમે આના પહેલાં આ નામનો કોઈને પેદા નથી કર્યો.

قَالَ كَذٰلِكَ​ۚ قَالَ رَبُّكَ هُوَ عَلَىَّ هَيِّنٌ وَّقَدۡ خَلَقۡتُكَ مِنۡ قَبۡلُ وَلَمۡ تَكُ شَيۡـًٔـا‏ ۝٩

(૯) હુકમ થયો કે, “(વાયદો) આ રીતે થઈ ચૂક્યો છે,” તમારા રબે કહી દીધું છે કે, “મારા માટે તો આ બિલકુલ આસાન છે અને તું પોતે જયારે કે કશું ન હતો, ત્યારે હું તને પેદા કરી ચૂક્યો છું.”

قَالَ رَبِّ اجۡعَلْ لِّىۡۤ اٰيَةً​  ؕ قَالَ اٰيَتُكَ اَلَّا تُكَلِّمَ النَّاسَ ثَلٰثَ لَيَالٍ سَوِيًّا‏ ۝١٠

(૧૦) કહેવા લાગ્યા, “હે મારા રબ! મારા માટે કોઈ નિશાની નિશ્ચિત કરી દે”, હુકમ થયો કે, “તારા માટે નિશાની એ છે કે તંદુરસ્ત હોવા છતાં પણ તું ત્રણ રાતો સુધી કોઈ વ્યક્તિ સાથે બોલી નહિ શકે.”

فَخَرَجَ عَلٰى قَوۡمِهٖ مِنَ الۡمِحۡرَابِ فَاَوۡحٰٓى اِلَيۡهِمۡ اَنۡ سَبِّحُوۡا بُكۡرَةً وَّعَشِيًّا‏ ۝١١

(૧૧) હવે ઝકરિયા પોતાના ઓરડામાંથી નીકળીને પોતાની કોમ સામે આવીને તેમને ઈશારો કરી કહ્યું કે, “તમે સવાર-સાંજ અલ્લાહની પવિત્રતાનું વર્ણન કરો.”

يٰيَحۡيٰى خُذِ الۡكِتٰبَ بِقُوَّةٍ​ ؕ وَاٰتَيۡنٰهُ الۡحُكۡمَ صَبِيًّا ۙ‏‏ ۝١٢

(૧૨) “હે  યાહ્યા! (મારી) કિતાબને મજબૂતીથી પકડી લો” અને અમે તેને બાળપણમાં જ ઈલ્મ પ્રદાન કર્યું.

وَّحَنَانًـا مِّنۡ لَّدُنَّا وَزَكٰوةً  ​ؕ وَّكَانَ تَقِيًّا ۙ‏ ۝١٣

(૧૩) અને અમારા તરફથી નમ્રતા અને પવિત્રતા પણ, તે પરહેઝગાર વ્યક્તિ હતો.

وَّبَرًّۢا بِوَالِدَيۡهِ وَلَمۡ يَكُنۡ جَبَّارًا عَصِيًّا‏ ۝١٤

(૧૪) અને પોતાના માતા-પિતા સાથે નેક હતો, તે ઉદંડ (સખત) અને ગુનેહગાર ન હતો.