Embedded Files
وَاِذۡ قُلۡنَا لِلۡمَلٰٓٮِٕكَةِ اسۡجُدُوۡا لِاٰدَمَ فَسَجَدُوۡۤا اِلَّاۤ اِبۡلِيۡسَؕ اَبٰى ١١٦
وَاِذۡ قُلۡنَا لِلۡمَلٰٓٮِٕكَةِ اسۡجُدُوۡا لِاٰدَمَ فَسَجَدُوۡۤا اِلَّاۤ اِبۡلِيۡسَؕ اَبٰى ١١٦
(૧૧૬) અને જ્યારે અમે ફરિશ્તાઓને કહ્યું કે, “આદમને સિજદો કરો, તો ઈબ્લીસ સિવાય બધાએ કર્યો, તેણે સ્પષ્ટ ઈન્કાર કરી દીધો.”
فَقُلۡنَا يٰۤاٰدَمُ اِنَّ هٰذَا عَدُوٌّ لَّكَ وَلِزَوۡجِكَ فَلَا يُخۡرِجَنَّكُمَا مِنَ الۡجَـنَّةِ فَتَشۡقٰى ١١٧
فَقُلۡنَا يٰۤاٰدَمُ اِنَّ هٰذَا عَدُوٌّ لَّكَ وَلِزَوۡجِكَ فَلَا يُخۡرِجَنَّكُمَا مِنَ الۡجَـنَّةِ فَتَشۡقٰى ١١٧
(૧૧૭) અમે કહ્યું કે, “હે આદમ! આ તમારો અને તમારી પત્નીનો દુશ્મન છે. (ધ્યાન રહે) એવું ન બને કે તે તમને બંનેને જન્નતમાંથી કઢાવી મૂકે અને તમે મૂસીબતમાં મૂકાઈ જાઓ.
اِنَّ لَـكَ اَلَّا تَجُوۡعَ فِيۡهَا وَلَا تَعۡرٰىۙ ١١٨
اِنَّ لَـكَ اَلَّا تَجُوۡعَ فِيۡهَا وَلَا تَعۡرٰىۙ ١١٨
(૧૧૮) અહીં તો તમને સહૂલત છે કે ન તમે ભૂખ્યા થાઓ છો, અને ન નગ્ન.
وَاَنَّكَ لَا تَظۡمَؤُا فِيۡهَا وَلَا تَضۡحٰى ١١٩
وَاَنَّكَ لَا تَظۡمَؤُا فِيۡهَا وَلَا تَضۡحٰى ١١٩
(૧૧૯) અને ન તમે અહીં તરસ્યા થાઓ છો અને ન તડકાથી તકલીફ ઉઠાવો છો.”
فَوَسۡوَسَ اِلَيۡهِ الشَّيۡطٰنُ قَالَ يٰۤاٰدَمُ هَلۡ اَدُلُّكَ عَلٰى شَجَرَةِ الۡخُلۡدِ وَمُلۡكٍ لَّا يَبۡلٰى ١٢٠
فَوَسۡوَسَ اِلَيۡهِ الشَّيۡطٰنُ قَالَ يٰۤاٰدَمُ هَلۡ اَدُلُّكَ عَلٰى شَجَرَةِ الۡخُلۡدِ وَمُلۡكٍ لَّا يَبۡلٰى ١٢٠
(૧૨૦) પરંતુ શેતાને તેમને વસવસામાં નાખ્યા, કહેવા લાગ્યો કે, “હે આદમ ! શું હું તમને સ્થાયી જીવનનું વૃક્ષ અને તે રાજપાટ ન બતાઉં જે કદી વિનાશ ન થાય?”
فَاَكَلَا مِنۡهَا فَبَدَتۡ لَهُمَا سَوۡاٰ تُہُمَا وَطَفِقَا يَخۡصِفٰنِ عَلَيۡهِمَا مِنۡ وَّرَقِ الۡجَـنَّةِ وَعَصٰۤى اٰدَمُ رَبَّهٗ فَغَوٰىۖ ص ١٢١
فَاَكَلَا مِنۡهَا فَبَدَتۡ لَهُمَا سَوۡاٰ تُہُمَا وَطَفِقَا يَخۡصِفٰنِ عَلَيۡهِمَا مِنۡ وَّرَقِ الۡجَـنَّةِ وَعَصٰۤى اٰدَمُ رَبَّهٗ فَغَوٰىۖ ص ١٢١
(૧૨૧) છેવટે તે બંનેએ તે વૃક્ષથી કંઈક ખાઈ લીધુ પછી તેમના ગુપ્ત ભાગો ખુલી ગયા અને જન્નતના પાંદડાઓ પોતાના ઉપર ચિપકાવવા લાગ્યા, આદમે પોતાના રબની નાફરમાની કરી અને બહેકી ગયો.
ثُمَّ اجۡتَبٰهُ رَبُّهٗ فَتَابَ عَلَيۡهِ وَهَدٰى ١٢٢
ثُمَّ اجۡتَبٰهُ رَبُّهٗ فَتَابَ عَلَيۡهِ وَهَدٰى ١٢٢
(૧૨૨) પછી તેમના રબે તેમને નવાજ્યા, તેમની તૌબાને કબૂલ કરી અને તેમને હિદાયત આપી.[1]
[1] આનાથી કેટલાક લોકો એવો મતલબ નીકાળે છે કે હજરત આદમથી આ ભૂલ નબૂવતથી પહેલા થઈ, અને નબૂવતથી આપને તેના પછી નવાજવામાં આવ્યા, પરંતુ અમે પાછળના પાના પર આ 'ભૂલ' ની જે હકીકત વર્ણન કરી છે, તે નિર્દોષતાના વિરુધ્ધ નથી, કેમકે આવી ભૂલ અને ખામી જેનો સંબંધ દાવત અને અલ્લાહનો સંદેશો પહોંચાડવા અને શરીઅત સાથે નથી, બલ્કે વ્યક્તિગત કર્મથી હોય અને તેમાં પણ તેનો કમજોર ઈરાદો હોય, તો હકીકતમાં આ તે ગુનોહ નથી જેના કારણે મનુષ્ય અલ્લાહના પ્રકોપનો હકદાર બને, આના પર જે ગુનાહ શબ્દ બોલવામાં આવ્યો છે તે ફક્ત તેની મહાનતા અને ઉચ્ચ પદના કારણે કે મોટાઓની નાની ભૂલ પણ મોટી સમજવામાં આવે છે, એટલા માટે આયતનો એવો અર્થ નથી કે અમે તેના પછી તેમને નબૂવત માટે પસંદ કરી લીધા, બલ્કે મતલબ એ છે કે શરમ અને તૌબા પછી અમે ફરીથી તેમને ઉચ્ચ પદ પર આસીન કરી દીધા જે પહેલા તેમને મળ્યુ હતુ, તેમને ધરતી પર ઉતારવાનો નિર્ણય અમારી ઈચ્છા, ઈલ્મ તથા હિકમત પર આધારિત હતો, આનાથી એ ન સમજવામાં આવે કે આ અમારો પ્રકોપ હતો જે આદમ પર ઉતર્યો.
قَالَ اهۡبِطَا مِنۡهَا جَمِيۡعًاۢ بَعۡضُكُمۡ لِبَعۡضٍ عَدُوٌّ ۚ فَاِمَّا يَاۡتِيَنَّكُمۡ مِّنِّىۡ هُدًى ۙ٥ فَمَنِ اتَّبَعَ هُدَاىَ فَلَا يَضِلُّ وَلَا يَشۡقٰى ١٢٣
قَالَ اهۡبِطَا مِنۡهَا جَمِيۡعًاۢ بَعۡضُكُمۡ لِبَعۡضٍ عَدُوٌّ ۚ فَاِمَّا يَاۡتِيَنَّكُمۡ مِّنِّىۡ هُدًى ۙ٥ فَمَنِ اتَّبَعَ هُدَاىَ فَلَا يَضِلُّ وَلَا يَشۡقٰى ١٢٣
(૧૨૩) ફરમાવ્યું, તમે બંને અહીંથી ઉતરી જાઓ, તમે પરસ્પર એકબીજાના દુશ્મન છો, હવે તમારા પાસે જ્યારે પણ મારા તરફથી હિદાયત પહોંચે તો જે મારી હિદાયતનું પાલન કરશે, ન તે બહેકશે ન મુસીબતમાં પડશે.
وَمَنۡ اَعۡرَضَ عَنۡ ذِكۡرِىۡ فَاِنَّ لَـهٗ مَعِيۡشَةً ضَنۡكًا وَّنَحۡشُرُهٗ يَوۡمَ الۡقِيٰمَةِ اَعۡمٰى ١٢٤
وَمَنۡ اَعۡرَضَ عَنۡ ذِكۡرِىۡ فَاِنَّ لَـهٗ مَعِيۡشَةً ضَنۡكًا وَّنَحۡشُرُهٗ يَوۡمَ الۡقِيٰمَةِ اَعۡمٰى ١٢٤
(૧૨૪) અને જે મારી યાદથી મોઢું ફેરવશે તેનું જીવન તંગ રહેશે અને અમે કયામતના દિવસે તેને આંધળો ઉઠાવીશું.”
قَالَ رَبِّ لِمَ حَشَرۡتَنِىۡۤ اَعۡمٰى وَقَدۡ كُنۡتُ بَصِيۡرًا ١٢٥
قَالَ رَبِّ لِمَ حَشَرۡتَنِىۡۤ اَعۡمٰى وَقَدۡ كُنۡتُ بَصِيۡرًا ١٢٥
(૧૨૫) (તે) કહેશે, “રબ! તેં મને આંધળો બનાવીને કેમ ઉઠાવ્યો ? જ્યારે કે હું જોઈ શકતો હતો.”
قَالَ كَذٰلِكَ اَتَـتۡكَ اٰيٰتُنَا فَنَسِيۡتَهَاۚ وَكَذٰلِكَ الۡيَوۡمَ تُنۡسٰى ١٢٦
قَالَ كَذٰلِكَ اَتَـتۡكَ اٰيٰتُنَا فَنَسِيۡتَهَاۚ وَكَذٰلِكَ الۡيَوۡمَ تُنۡسٰى ١٢٦
(૧૨૬) જવાબ મળશે કે, “આ રીતે જ થવું જોઈતુ હતું, તેં અમારી મોકલેલી આયતોને ભૂલાવી દીધી, તેવી જ રીતે આજે તને પણ ભૂલાવી દેવામાં આવે છે.”
وَكَذٰلِكَ نَجزِىۡ مَنۡ اَسۡرَفَ وَلَمۡ يُؤۡمِنۡۢ بِاٰيٰتِ رَبِّهٖؕ وَلَعَذَابُ الۡاٰخِرَةِ اَشَدُّ وَاَبۡقٰى ١٢٧
وَكَذٰلِكَ نَجزِىۡ مَنۡ اَسۡرَفَ وَلَمۡ يُؤۡمِنۡۢ بِاٰيٰتِ رَبِّهٖؕ وَلَعَذَابُ الۡاٰخِرَةِ اَشَدُّ وَاَبۡقٰى ١٢٧
(૧૨૭) અને અમે આવો જ બદલો દરેક મનુષ્યને આપીએ છીએ જે હદથી આગળ વધી જાય અને પોતાના રબની આયતો પર ઈમાન ન લાવે, અને બેશક આખિરતનો અઝાબ ઘણો સખત અને કાયમી છે.
اَفَلَمۡ يَهۡدِ لَهُمۡ كَمۡ اَهۡلَكۡنَا قَبۡلَهُمۡ مِّنَ الۡقُرُوۡنِ يَمۡشُوۡنَ فِىۡ مَسٰكِنِهِمۡؕ اِنَّ فِىۡ ذٰ لِكَ لَاٰيٰتٍ لِّاُولِى النُّهٰى ١٢٨ع
اَفَلَمۡ يَهۡدِ لَهُمۡ كَمۡ اَهۡلَكۡنَا قَبۡلَهُمۡ مِّنَ الۡقُرُوۡنِ يَمۡشُوۡنَ فِىۡ مَسٰكِنِهِمۡؕ اِنَّ فِىۡ ذٰ لِكَ لَاٰيٰتٍ لِّاُولِى النُّهٰى ١٢٨ع
(૧૨૮) શું તેમની હિદાયત આ વાતે પણ ન કરી કે અમે તેમના પહેલા ઘણી વસ્તીઓ હલાક કરી દીધી છે, જેમના રહેનારાઓની જગ્યા ઉપર આ લોકો હરી-ફરી રહ્યા છે, બેશક આમાં અકલમંદો માટે ઘણી બધી નિશાનીઓ છે. (ع-૭)
Page updated
Google Sites
Report abuse